Marry Me | JEON Jungkook

"2":Evlen Benimle

Medya; Taehyung'un ficteki hali

Geldiğimiz kafe oldukça sanatsal gözüküyordu. Duvarlarda tablolar vardı ve duvardaki boya izlerinden anladığım kadarıyla duvarlarını kendileri boyamışlardı.

"Sevdin mi?"

Duvara odaklanmışken bana hitaben konuşan Taehyung'a anlamayarak baktım.

"Ne?"

"Kafeyi diyorum, sevdin galiba."

Yavaş hareketlerle kafamı salladım hâlâ kafeyi incelerken.

"Arkadaşımı göremedim. Ben bir mesaj atayım sende ne sipariş edeceğine karar ver istersen."

"Burada mı çalışıyor?"

"Hmhm."

Taehyung telefonuyla bahsettiği kişiye mesaj atarken ben de menüden tatlılara bakıyordum. Şuanda canım gerçekten çok tatlı çekmişti.

"Geliyor. Ne istiyorsun?"

"Kakaolu puding ve vanilyalı dondurma."

Dediğim şeylerle yüzünü buruşturdu. "İki tane tatlı şey yeme. Hem ben hamburger yerken sen bakarsan kötü hissederim."

Dediği ile gözlerimi devirdim. "Sana bakacağımı kim söyledi?"

"Olsun. Sana da hamburger alacağız. Yanında hangisini istiyorsun?

Taehyung'un baskın çıkan tavrıyla üzülerek dudaklarımı sarkıttım. "Kakaolu puding."

"Ah, gerçekten. Bir de bana çocuk gibisin diyorsun. Asıl çocuk sensin!"

İkimizde gülerken yanımızdan gelen oldukça zarif ama insanı etkisi altında bırakan sesle başımı sağıma doğru çevirdim.

"Hyung?"

"Jungkookie~!"

Taehyung adının Jungkook olduğunu öğrendiğim kişiyle sarılırken ben de Jungkook'u süzüyordum.

Beyaz gömleğinin altına siyah dar kot pantolon giymişti. Üstünde çalıştığı kafenin ismi ve logosu bulunan bir önlük vardı. Siyah botlarıda ona serseri bir hava katmıştı. Taehyung'a göre daha açık bir teni vardı. Yüzü çok pürüzsüzdü ancak buna karşılık sol yanağında bir iz vardı. Ancak bu bir kusur olmak yerine onu iyice kusursuz yapmış gibiydi.

"Hae Cha'yı aldattığını bilmiyordum."

"Yanlış anlamışsın. Biz daha yeni tanıştık zaten."

Tae yerine otururken Jungkook da bir sandalye çekip yanımıza oturmuştu.

"Yeni?"

"Yaklaşık yarım saat önce."

Dediğim şeyle bakışları sonunda beni bulurken başıyla selam verdi. Bende karşılık verdiğimde konuştu.

"Yarım saat önce tanıştınız ve bu kadar samimisiniz? Garip."

"Aslında bu Seolhyun'un samimi olmasından kaynaklanıyor. Bana tokat atıp da geçebilirdi."

Taehyung'a gülümsediğimde dudaklarını büzüp konuşmaya başladı.

"Aslına bakarsan sen çok düşünceli gözüküyordun. Bende seni buraya anlatırsın diye getirmiştim. Anlatır mısın?"

Kafamı yavaş hareketlerle salladım. "Oh, sanırım anlatabilirim. Ama... yemekler?"

Taehyung güldü. "Aç mısın?"

Kaşlarımı çatıp sesimi biraz yükselttim. "Hamburgeri aklıma sokan sensin bir kere!"