Marry Me | JEON Jungkook

"33": Alerjim Var

Medya: Çizdiğim Hoseok

Biraz özürlü gibi çizmişim ama olsun sjshsbsjhs

Offer;
ATEEZ: 'Answer'
(Bu arada bunların bölümle alakası yok. Sadece öneri ve şarkı çok güzel.♡)

MERHABALAR AQ diye giresim var ama ben terbiyeli bir kızım.

Ehe :) ;)

Okuyun hadi güllü lokumlarım. ♡

---

Negatif.

Benim için en olası sonuçtu. Fakat şu an kapının arkasında stresten tırnaklarını yiyerek bekleyen Jungkook için oldukça üzücü olacağa benziyordu.

Her türlü ona söyleyeceğim için kapıyı açıp tuvaletten çıktım. Kapının açılmasıyla hemen yanıma gelen Jungkook gözlerinde ki beklentiyle bana bakarken zorlanıyordum.

"Jungkook," adını söylediğim gibi kafasını sallayarak devam etmemi istediğini belirtti. "negatif çıktı."

Gözlerindeki ışığın bir anlık söndüğüne şahit oldum. Moralinin bozulduğunu belli etmemeye çalıştı. Yüzünde belli belirsiz buruk bir tebessüm de belirmişti.

"Oh, peki. Gel salona gidelim. Ya da bir şeyler yapalım, ister misin?"

Gülümseyerek konuşmasına sadece başımı sallayarak cevap verebildim. Başka bir şeyler yaparsak belki kafası dağılırdı.

---

"Buraya gelmek zorunda mıydık?"

Dediği şeye kahkaha attım. Sadece Jin oppanın ve Namjoon oppanın evine gelmiştik.

"Niye öyle diyorsun Jungkook? Hyungların değil mi onlar senin?"

Jungkook derin bir nefes verip gözlerini devirdikten sonra elindeki elimi dahada sıkarak duran asansörden inmek için hareketlendi.

"Önceki gelişimizde ne olduğunu unuttun galiba. Namjoon hyung, Seokjin hyunga yardım edeyim derken masaya koyacağı tabağı kafama bulamasaydı buraya gelmek benim için pek sorun olmazdı. Tanrım! Seokjin hyung yemeğe o kadar acı katmıştı ki gözümün acısından öleceğim sanmıştım."

Dediklerine kıkırdarken kafasını bana çevirip bana gözlerindeki sahte öfkeyle bakmaya başlamıştı.

"Yah! Gülmesene.! Benim o kadar gözüm yandı. Ağladım birde! Sen buna gülüyor musun?"

Jungkook'un söyledikleriyle kıkırtılarımı durdurup ifadesiz bir yüzle durmaya çalıştım. Böyle diyordu ama benim mutfağa gidince sessizce ağladığımı bilmiyordu. Gerçekten çok bağırmıştı ve ağlamıştı. Dolayısıyla ona su getirmek için mutfağa gittiğimde bende ağlamıştım.

Azıcık.

"Tamam, artık içeri girelim."

Zile bastığımızda üç dakika boyunca kapının önünde beklemiştik. Sonunda kapı açıldığında karşımızda hâlâ şiş gözlerinden akan uykuyla daha yeni uyandığını belli eden bir Taehyung vardı.