Casey elindeki bavulları yere bırakıp yaşlı gözlerle bahçe kapısından koşarak geri döndü. Ellerini cebine sokmuş ve sırtı arabaya yaslı duran Jame'nin dudaklarından bir kıkırtı kaçtı.
"Ah siz kızlar..." Casey dalgalı saçlarını savunan rüzgara karşı hızla Nora ve Jazz'e koşuyordu.Jame ile aynı eve çıkmayı herkesten çok istiyordu, fakat kızları evde yalnız başına bırakmayı bir türlü göze alamıyordu. Jazz gözlerini Nora ' ya çevirdinde yanaklarından süzülen yaşı gördü. Casey büyük adımlarla kızlara yaklaştında kollarını iki yana açıp sarıldı.
"Ciddi olmazsınız!Uzak bir yere gtmiyor ki!Alt tarafı 3-4 sokak ötede!'' Nora Umursamazca omuz silkti. Onlar vedaları sevmezdi..
"Gerçekten abartiyorsunuz, ama bir şey demeyeceğim." Jazz vedaları severdi, çünkü bir kapı kapandığında ötekisi mutlaka açılırdı.Ve bu yeni bir başlangıç demekti.
Yeni insanlar, yeni yerler.Jazz yeni olan herseyi severdi.
•Yıllar önce•
Jazz ayaklarına bakıp gülümsedi. Kıpırdatmak ya da ortalıkta zıplamak istedi.Bunu yapamayacağını farkındaydı ama işte, bir umut denedi. O bunları yaparken Casey sinirden saçlarını yoluyordu. Elindeki vazoyu duvara fırlattı. Vazo binlerce parçalara ayrılırken aynı zamanda boş evi inletti.
"Gerçekten nasıl bu kadar sorumsuz olabiliyorsun anlayamıyorum!" Jazz onu umursamadan gülümsemeye devam etti. O kadar mutluydu ki! Anlatmaya kalkışsa kelimeler yetmeyecek gibi geliyordu.
"Yeni aldığım ayakkabıları nasıl olurda bir evsizle değiştirebilirsin?" Jazz ona doğru baktı ve dalgalı saçlarını sağa savurttu. Casey başka bir kelime söyleyemedi, söyleseydi Jazz'in kalbini fena kıracaktı çünkü. Sakinleşmeyi bekledi, sakinleşip doğru düzgün konuşmayı.Aradan uzun bir zaman geçti. Casey yeşil kanepeye oturup parmaklarını çıtlattı.
"Neden bunu yaptın?" Jazz hiç beklemeden cevap verdi:
"Ayaklarıma baksana, Cas. " Casey boş gözlerle yırtık, delik deşik ve rengi solmuş deri ayakkabılara baktı.
"Anlayamıyorum." Diye cevap verdi itiraf ederek.Biraz daha düşündü.
"Ne yaparsak ayakkabılarımız eskir?" Casey gözlerini iyice açtı. Sertçe yutkundu. Bunu kardeşine söylemek istemiyordu. Kırılır diye düşündü,ama yüzüne bakılınca öyle gözükmüyordu.Titrek sesle cevap verdi,
"Y-Yürürsek..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HOPE
Random''Yürüyememek nasıl bir duygu,biliyor musun Harry? Her şey için birilerine muhtaç olmak nasıl bir duygu biliyor musun? Sokağa çıktığında insanların sana küçümseyici bakışlarını hissetmek nasıl bir şey biliyor musun? Birinin seni işe dahi almaması,ge...
