Pov Lena
Lia loopt wat verder naar een beekje. We geraken hier nooit meer uit. Nou, als het donker is komen er vast wel wandelaars die ons helpen. Of kizt soms? Vast wel. Mijn maag knort. "Wat was dat?" zegt Sophia. Luke houdt haar hand beschermend vast. Ugh. Wat is er met hem? Like seriously, ik ben je vriendin. Niet zij. Lia komt terug gelopen. Ze glimlacht. "En?" zeg ik. "Adam wist hoe we weg kunnen" zegt ze blij. Haar glimlach gaat weg wanneer haar blik valt op Luke en Sophia. Vooral op Luke dan. Sophia's blik is eerder zo een 'haal-me-hier-weg-blik'. Al weet ik niet of het weg van Luke of weg uit dit bos is. Lia schudt haar hoofd en kijkt naar Mitch die knikt. "Hoe dan?" vraagt hij. "Achter het beekje is een muurtje, daar kunnen we over klimmen en dan komen we aan een maïsveld. Daar moeten we langs wandelen, niet er door want dan wordt de boer echt kwaad" zegt ze. "Hm, en daarna?" vraagt Mitch. "Dan komen we in mijn straat" zegt ze. Sophia glimlacht. "Eindelijk gaan we weg" zegt ze blij. Mitch gaat weer voorop lopen met Lia naast hem. Daarachter loop ik en achter mij lopen dan weer Sophia en Luke. " Lena" zegt Sophia. "Ja?" vraag ik. Ze probeert naast mij te komen wandelen maar Luke houdt haar tegen. "Wat heb jij?" Ik spuug de woorden kwaad uit naar Luke. "Rustig babe" zegt hij. Lia en Mitch stoppen met stappen en komen naast me staan. Ook Sophia trekt zich los van Luke en gaat bij Lia staan. "Nee niks te rustig babe" zeg ik. "Wat heb jij eigenlijk?" zegt hij. "Wat ik heb? Jij bent niet jezelf ofwel nu, ofwel de afgelopen dagen" zeg ik. "Oh ik snap het al" zegt hij. "Wat?" zeg ik. Ik voel Mitch zijn arm langs de mijne. Om me tegen te houden als ik iets dom doe. "Het is de tijd van de maand" zegt Luke. Ik haat hem. "Nee dat is het niet Luke" zeg ik. "Oh nee?" vraagt hij. "Nee het is de tijd waarop onze relatie stopt" zeg ik. Ik hou mijn tranen tegen. Als ik ween, ben ik zwak. Ik mag niet zwak zijn. "Oh ja, boeit me niet. Je bent toch lelijk" zegt hij. Ik voel Mitch zijn arm bewegen langs de mijne en voor ik het weet staat zijn hand tegen Luke's neus. "Ah zo" zegt Luke waarna hij Mitch zijn hand wegslaat en hem bokst in zijn gezicht. Mitch valt neer. "Mitch!" schreeuw ik. Lia en Sophia kijken naar Luke. Ik ga naast hem zitten. "Ik haat je!" schreeuw ik nog naar Luke. "Ik hou van je babe" zegt hij nog wanneer hij weggaat. "Wat nu?" zegt Sophia. Lia gaat met haar oor op zijn hart liggen. "Het klopt" zegt ze met een glimlach. "Nou, we kunnen hem niet dragen" zegt Sophia. "We kunnen Adam nog eens bellen?" zeg ik en ik kijk vragend naar Lia. Ze ziet me niet. Ze blijft bij Mitch. In haar gedachten en ze zit er ook echt naast. Ik glimlach. Ze houden echt van elkaar. Dat had ik wel al lang door hoor, al die keren dat Lia gillend door het huis liep omdat Mitch haar probeerde te kietelen. "Lena?" vraagt Sophia. Oh mooi, nou ben ik degene die niet oplet. "Ja?" vraag ik. "Ik zal Adam bellen" zegt Lia. "Goed" zeg ik. Lia wandelt even wat verder zodat ze beter bereik heeft om te bellen.
Na een paar minuten komt ze terug. "Nou Adam wilt komen zodat hij Mitch op zijn rug kan dragen" zegt ze. "Oke" zeg ik. "Wat moeten wij doen tot hij komt?" zegt Sophia. "We moeten kijken of zijn hart blijft kloppen" zegt Lia.
***
Hey iedereen
VAKANTIEEEE
Of tenminste voor mij :)
Het spijt me dat jullie zolang moesten wachten op zo een slecht hoofdstuk maar ik had examens en vandaag wou ik echt posten :)
Dusja sorry als het slecht is :/
Doeiii x
Annelore
