Pov Lia
Ten eerste: LUKE IS ECHT EEN CUTIE PIE IN DIT BOEK HOLY CRAP ANNELORE! :D
Ten tweede: hier is het hoofdstuk :)
--
"Mitch, neem je Luke even mee naar.. Buiten ofzo i don't know." Fluister ik naar Mitch. Hij kijkt me aan en knikt dan zuchtend. "Luke, kom is." Zegt Mitch en loopt weg. Luke trekt zijn wenkbrauw op, maar volgt Mitch dan.
"Je vertrouwt hem nog niet hé." Zucht Lena. "Nee, vind je het gek!" Ze sluit haar ogen. "We hebben gezoend." Zegt ze ineens. Ze slaat haar hand voor haar mond en word knal rood. "Je hebt wat." Sis ik. "Hem gezoend." Mompelt ze. "Leen je kent hem amper een dag!" Roep ik. Zo maak je me echt kwaad. "Het spijt me! Maar ik had geen andere keus!" Roept ze. Ik ga staan en loop naar het raam. Ik kijk naar buiten. "Hoezo had je geen andere keus?" Vraag ik en draai me om. Een traan rolt langzaam over haar wang. "We kwamen Finn tegen, een vriend van Matt. Hij dacht dat we een stel waren. Hij zei dat als we zouden kussen hij en de vrienden ons gerust zouden laten. Dus we kusten..." Zegt ze beschaamd. "Ach kom op Leen. Dacht je nou echt dat hij dat meende?" "Toen wel ja, maar toen hij weg liep, besefte ik dat het een grap was." Ze veegt de traan weg. "Leen, eerst zeg je dat ik stom ben omdat ik vier gasten van de politie me naar huis laat brengen als ik ontvoerd ben. En nu, nu kus je een jongen door zo een kut grapje van Finn!" Zeg ik fel. Een snik verlaat haar mond. "Ik dacht echt dat hij het meende!" "Heb je gevoelens voor Luke?" Vraag ik voorzichtig. "I-Ik denk het." Fluistert ze. "Je kent hem nog geen dan." Grinnik ik. "Dus!" Roept ze fel. Ik zet een stapje naar achteren. "Hij blijft hier vanavond slapen trouwens." Zegt ze. Ik knik. "Oke. Maar als hij iets doet, of probeert, ik heb je gewaarschuwd.'' "HOE KUN JE!" Schreeuwt ze. Ik trek mijn wenkbrauw op. Waar heeft zij nou opeens last van. Luke en Mitch komen binnen en kijken ons vragend aan. Ik maak een 'geen idee' gebaar. "J trut! Hoe kun je zo slecht over Luke denken! Je kent hem niet eens." Mijn mond valt open. "Pardon." Zeg ik kil. "Je hoorde me wel." Zegt ze woedend. "Leen doe in godsnaam even rustig." Zegt Mitch. "Nee!" Roept ze. "Hoe durf je me een trut te noemen." Sis ik. "Mag ik nu ook al de waarheid niet meer zeggen.' Zegt ze en rolt met haar ogen. Tranen springen in mijn ogen. "Kom op Leen neem dat terug, Lia is geen trut.' Zegt Mitch. "Wel waar." "Leen je laat je vriendschap met Lia verknallen door een jongen die je nog geen dag kent." Zegt Mitch en slaat zijn arm om me heen. "WAAROM IS ALLES LUKE ZIJN SCHULD VOLGENS JULLIE!" Schreeuwt ze. "Lena, Mitch heeft gelijk. Jullie maken ruzie door mij." Zegt Luke. Ze kijkt hem aan. "Maar, ze zeggen dat je niet te vertrouwen bent.' Zegt ze zachtjes. "Heb ik nooit gezegd!" Roept Mitch snel. "Lena, ik zie niet dat hij niet te vertrouwen is. Ik heb gewoon moeite met hem te vertrouwen door Matt oké, het is vast een goede jongen." Zeg ik. Luke glimlacht naar me. Ik schenk hem ook een glimlach. "M-Maar..." Stamelt ze. "Leen, ik bedoelde het niet zo. Ik ben gewoon bezorgd om je." Zeg ik. Een traantje rolt over mijn wang. Mitch veeg hem weg met zijn duim. "Ik.. Sorry dat ik zo tegen je uitviel Lia, ik bedoelde het niet zo. En je bent echt geen trut." Zegt ze zachtjes. Ik kijk weg. "Ben je boos?" Vraagt ze voorzichtig. "Ja." "Oh..." "Vind je het gek dat ik boos ben Lena! Mijn beste vriendin noemde me zonet een trut." Snik ik. Mitch neemt me in zijn armen, zover dat gaat. "Ik meende het niet.' Fluistert ze. "Lia kom op, je weet toch dat ik het niet meende. We zijn beste vriendinnen! Ik hou van je en geef hartstikke veel om je." Zegt ze. Ik kijk haar aan, en zie oprechte spijt in haar ogen. Ik knik en glimlach zwak. "Ik ook van jou." Mitch duwt me zachtjes weg, en Lena knuffelt me meteen stevig. Onze ruggen schokken, en allebij snikken we. "Aww." Mompelen d jongens. We kijken op en glimlachen. "Sorry Luke." Zeg ik beschaamd. Hij glimlacht. "Maakt niet uit." Zegt hij. Ik knik. "Wacht Leen, hoe laat is het?" Vraag ik. Ze kijkt op haar horloge. "2 uur, hoezo?" Ik spring op. "Ik ga nu mijn spullen halen thuis, Josh is op college en mn ouders zijn werken.' Zeg ik. Ze knikken. "Zullen we meegaan?" Vraagt Luke. Ik schud mijn hoofd. "Dit wil ik alleen doen." "Oké, maar we brengen je wel, en wachten voor de deur op je." Zegt Lena. "Maar." "Geen gemaar Lia, we komen mee.' Knipoogt Lena. Ik zucht. "Goed dan."
