Fall (Luke Hemming's FanFic)

4. Bölüm

Arabayla evlenme hayallerimi bi kenara koyup Luke'un arabaya binip bana, dogustan mi yoksa sonradan mi? bakislari altinda bende arabaya bindim. Arabayi calistirip yayilarak surmeye basladi. O kadar rahatti ki, bi elimle telefonda konusup, bi elimle kahvemi tutarken bile araba kullanabilirim havasindaydi. En kotu kafasiyla kullanirdi direksyonu, no problem. Arabada sacma sapan bi sessizlik varken sonunda Luke radyoyu acti. İsmini bilmedigim ve daha once duymadigim bi sarki caliyodu. Guzel sarki, diye dusunurken bi anda tobe ettim. Adam oyle bi bagirmaya basladi ki, bagirmak bile yaninda hafif kalirdi. Metal cok dinlemeyen biri olarak bi anda bu sarki cok agir gelmisti yani. Luke gulmeye basladi, "Suanki halin gorulmeye degerdi" dedi. Ona cok biliyosun sen bakisimi atip baska bi yeri actim. Bu sefer klasik muzik calmaya basladi. Bunun ustune ikimizde gulmeye basladik. Tamam, cok gulunucek bisey degildi ama komik gelmisti iste. Luke radyoyu kapatip "Boyle daha iyi." dedi. Omuz silkip camdan disariyi izlemeye basladim.

15 dakikalik bir sessizligin ardindan eve gelmistik. Cok sacma bi sekilde hic konusmadik. Hayir, liseli ergenler gibi bi birbirimize bakip gulumsemedigimiz kaldi. Napiyosak yani. Tesekkur edip arabadan inmek icin hareketlenmistim ki evi gormemle geri oturdum. Ev filan yanmamis o konuda bi endiseniz olmasin. Peki, ben niye cok akilli bir sekilde geri oturdum? Cunku isiklar yaniyo. Calum hala barda. O zaman evde kim var. Katil bahcivan! Luke bana gitti zavallicik der gibi bakarken ona aciklamadigimi hatirladim. "İsiklar yaniyo." "Evet, onlar bunun icin varlar." Diye bi aciklama yapinca. Baslarim hirsizina len! Diyip kalkip eve gitme karari almistim ki malum yerim yemedigi icin vazgectim. "Bu Aynstayn kardesimize bile yok boyle bi zeka dedirticek aciklamandan sonra ne diyebilirim bilemiyorum ama, Calum barda ve ben burdayim, isiklar acik olduguna gore eve biri girmis!" Luke hadi canim, harbi mi? Bakisi atip eve bakti. Ve sonra bir Superman edasiyla arabadan indi. Yani tamam, kucukken ben Superman olucam buyuyunce filan demis olabilirsin, ama daha mastr yapmadan olmadi ki bu. Heryere hepimiz ölucez bakislari aatarak arabadan bende indim. Luke nerden anladigini anlmadigim beyzbol sopasina benzer bi sopayla eve yuruyodu. Hah, cakma Stiles. Buyur burdan yak. Kosarak pesinden gittim ve adeta bir ajan havasiyla eve girisini izledim. Cocugun icinde kalmis, birakalim da cikarsin. Bende pesinden eve girdim. Eve bi baktim ama dahiniklik yoktu. Ve birden, bir ciglik duydum.

Evet bu bolum cok kisa oldu ama cok aceleyle ve telefonla yazdim. Bilgiseyara cok uzun syredir giremedigim icin yazmiyodum ama artik cok beklettim diyip telefondan yazma karari aldim. Guzel bi bolum olmadi, ama diger bolumu daha genis bi zamanda yazicam. Belli bi vote istmiycem, bolum kisa oldugu icin 3-4 gune yeni bolumu yazarim.
Ayrica diger hikayem Özel Numara'ya da bakarsaniz sevinirim. Profilimden bulabilirsiniz. Yorumlarinizi eksik eetmeyin :D