Loving You Unconditionally

Chapter 3

THIRD PERSON'S POV

" Mr. Kleidel, congratulations in your new project. That was really good, you made us amazed at your presentation again. I'm glad that i am one of your shareholder." puring puri ni Mr. Qimar sa gawa nitong presentation para sa kanilang new commercial building.

Hindi maitatanggi na isa siyang Kleidel dahil sa angkin nitong katalinuhan at ablidad para makapag simula ng bagong komersyal.

Natapos ang lahat sa pakikipag kamay niya sa iba pang shareholders. At ang natira sa kanyang meeting hall ay ang kanyang sekretarya.

Umupo siyang muli sa swivel chair na inupuan niya at pinaikot-ikot ito ng maliit habang nakapahinga ang kanyang ulo sa upuan.

" schedule." matipid nitong sinabi mula sa sekretarya, agad namang tinignan ni Ms. Andanao ang kanyang schedule.

" sir. You have dinner meeting with Mr. Halinar and you will having a golf sports with another client Mrs. La" pagtapos ng sekretarya.

" and then?" sabi niya ulit.

" wala na sir. Kleidel." pagtapos ng sekretarya niya. Napakunot noo siya ng malaman ang konti niyang schedule, napaupo siya ng maayos.

*bzzt~ bzzt~*

Tunog na mula sa kanyang telepono. Napapikit siya ng malaman kung kanino at alam na niya ang dahilan kung bakit kumonte ang gagawin niya.

Daddy is calling..

" dad, i told you. I'm busy, you did it again." sinusubukan niyang hindi mag init ang ulo, pero palagi na lang pinapakontean ang mga gawain niya sa company.

" aren't you going to see me, am i not your father. How could you not meet me in two weeks. How dare you?! " kalmadong sabat ng ama sa kabilang linya. He can't help but to be pissed to his dad. Napapikit na lang siya ng mariin at napahawak sa sintido.

" Daddy, i'm at work. " sabi ng binata habang napataas ang kamay niya sa ere.

' for pete's sake dad'

" you're going to see the 'owner' of 'your' company no matter what, bye." he's daddy told him emphasizing the owner, which is his Dad and 'your' pertaining to him.

Pagkatapos ma-end ng call.

" kahit kailan dad, kahit kailaaannn." he irritately said.

Napatingala siya para tignsn si Ms. Andanao

" hey, ms. Andanao cancelled every schedule that i have right now, you know what to do." bilin niya sa sekretarya at tumayo na inayos ang coat at naglakad paalis ng meeting hall.
-----

Nakabihis na sila dahil nga naka-uniporme pa ang dalawa kanina galing sa school nila. Ganunpaman ang bumungad sa kanya pauwi ng bahay nanatili siyang kalmado at hindi muna iniisip ang negatibong bagay na posibleng mangyari.

Nakatanggap na din siya ng text galing sa ama niya kung saan silang Ospital dinala ang ina niya.

Magkahalong kaba at takot ang kanyang nararamdaman ngayon. Gulong gulo ang utak niya ngayon pero pinipilit na i-kalma ang nararamdaman para sa naghihintay niyang ama sa Ospital.

'di ako pwede umiyak, kailangan namin maging malakas ni itay'

Agad naman ang takbo ng dalawang magkaibigan pagkababa nila ng tricycle at pumasok na bigla sa Ospital.

"Miss! san po yung ER dito?" kabang sabi niya sa nurse na nasa counter. Napatingin naman agad ang busy na nurse sa dalawa at tinuro agad ang ER sa kanila.

" dun po! Diretsuhin niyo po at kakaliwa kayo, sa pinakadulo pong room" ani nurse.

" salamat!" sabi niya at agad itong napatakbo, magkahalong kaba pa rin at takot, hindi niya din mapigilan ang mag-tubig ang kanyang mata sa nangyayari.

Agad na bumungad ang itay niya na nakaupo at nakalagay ang dalawang kamay sa ulo, halatang hindi rin alam ng itay niya ang dapat gawin.

" tay!" salita niya agad naman na napaangat ang ulo ng ama niya at ngumiti ng maliit.

" ano pong nangyari?!" sa boses pa lang niya halatang paiyak na siya, kanina pa niya pigil na pigil ang iyak niya. Kuwan naman kinuha ng ama niya ang kamay niya at mahigpit na hinawakan siya, halata sa ama ang pag-aalala pero matapang ang matang nagsasabing 'kakayanin natin ito'

" Raquel, hindi ko pa alam kung anong nangyari sa inay mo." ani ng tatay niya, agad namang umiyak siya sa harapan ng itay niya. Pag tinawag na ang buo niyang pangalan ng itay niya, sobrang seryoso na ng usapan nila.

Ang itay niya ay isang tricycle driver, kayod kung kayod ang tatay ni Raquel para lang kahit papaano matustusan ang pag-aaral niya, nag-iisang anak siya. Kaya naman tunay na nagpapasalamat siya dahil wala ng iisipin ang magulang niya kundi siya dahil nga sa sitwasyon nilang mahirap lang sila.

Ayaw din naman pagtrabahuin ng itay niya ang inay niya dahil nga madalas sakitin ito, matagal na din bago ulit nangyaring dinala ang inay niya sa ospital, kaya naman hagulgol ang naibungad niya sa itay niya.

Napatayo ang kanyang ama at hinila ang humahagulgol na anak tsaka niyakap.

" yaan mo, gagaling ang inay mo. Wag ka lang umiyak, ayaw nun na naiyak ka." sabi ng itay niya na tinatapik tapik ang likod nito.

Si Filo na tanging nagawa niya lamang nun ay himasin ang likod ng umiiyak niyang kaibigan. Nakikita niya kung gaaano kasakit sa kanyang magkaganyan ang bestfriend niya. Napupuyos ang puso niya sa kalagayan ng kaibigan niya ngayon. Bagama't gusto niyang tumulong, ang maitutulong niya ay maging nandyan sa tabi ni Raquel

Lumabas ang doktor, galing sa loob ng ER.

" ahh kamag-anak ho, ni Mrs. Manalo?" sabi ng doktor, napatingin siya sa natirang mga tao dun.

" kami po!" agad na bungad ni Raquel sa doktor. Lumapit sa kanila ang doktor at nagkuwang tinignan ang may edad na at ang dalawang kabataan.

" sir, the patient is now stable for a while. She needs lots of energy from being fatigue. After that may nanotice din kami sa patient, she have a symptoms of leukemia. Hindi po ba kayo aware sa pag-ubo niya?" mahabang paliwanag at tanong ng doktor sa kanila. Ang mag-ama ay napatingin sa isa't isa. Kahapon lang napansin ni Raquel ang pag-ubo ng inay.

Hindi niya alam na malala na pala ang mga ito.

" She need lots of rest and medication, shes's working too much that causes fatigue kaninang umaga kaya naman nawalan ng malay ang patient kanina." sabat uli ng doktor.

" ahh dok, kung marami rami need na kailangan para gumaling ang inay. Magkano po lahat?" raquel ask, they are still puzzled of what's going on. But all they know is this needs a lot of money just to save her mother.

" it can cost a lot of of money to spend for treatment and meds of the patient, pero better po na maghanda kayo ng 100k for her hospital bills. Don't worry sir, she will be okay. So! If you need something jusk ask the nurse na lang po. Sige po mauna na po ako." pagtapos ng doktor at agad itong umalis.

Halos natulala sila sa kung gaano kalaki ang dapat nilang malikom para mapagamot ang inay niya. Napabagsak uli siya dahil hindi nila alam kung saan sila makakalikom ng ganung kalaking pera.

A/N: Ilang weeks na nakatambay tong draft na to. Coz i'm not sure what i should do sa dapat na sakit ng mother niya. I'm sorry if tumagal ng husto, but here you go hope you like it :)