ေျခာက္ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္
Yeol : Baek ေဟ့ေကာင္ Baek ထဦးကြာ
Baek : Hyung ဘာျဖစ္လို႔လဲ
အိမ္မႈန္စုတ္ဖြားျဖင့္ထလာေသာ
Baekhyun တစ္ေယာက္ Chanyeol မ်က္နွာေပၚမွ မ်က္ရည္မ်ားကိုျမင္ေသာအခါ မ်က္လံုးမ်ားျပဳးက်ယ္သြားရသည္။
Baek : Hyung ငိုေနတာလား ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္
အရမ္းျဖဴစင္လြန္းတဲ႔ကေလးေလးက သူ႔အေပၚ Chanyeol မေကာင္းေပမဲ႔လဲ Chanyeol ရဲ႔မ်က္ရည္ေတြကိုစိတ္ပူေနသည္။
Yeol : Hyung ကိုခြင့္လႊတ္ပါ Hyung မကာကြယ္နိုင္ခဲ႔ဘူး
Baek : Hyung ဘာေတြေျပာေနတာလဲ
Yeol : Appa နဲ႔ မင္းရဲ႔ Omma
Baek : omma ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟင္ Hyung omma ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔
Yeol : သူတို႔ဆံုးျပီ
Baek : Borrrr arr မ မျဖစ္နိုင္တာ Hyung က်ြန္ေတာ့ကိုသေဘာမက်တာ ကေြန္ေတာ့ကိုမုန္းတာသိပါတယ္ ဒီလိုေတာ့မေနာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ
Yeol : Hyung ေနာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး Baek ေလးရဲ႔
Baek : က်ြန္ေတာ္ကအခုခင္ဗ်ားေျပာတာကို ယံုရမွာလား ခင္ဗ်ားကလိမ္ေနတာ လူလိမ္ၾကီး
ေအာ္ေျပာရင္း Chanyeol ကိုထုရိုက္ကာေအာ္ဟစ္ေနေသာ Baekhyun ကိုၾကည့္ကာ
Yeol : Baek Baek သတိထားကြာ Hyung မင္းကိုနားလည္တယ္ မင္းဒါကိုလက္မခံနိုင္ဘူး ဟုတ္တယ္ Hyung လဲ ဘယ္လက္ခံခ်င္ပါ့မလဲ ဒါေပမဲ႔ ဒါ အမွန္တရားေတြပဲေလ ကေလးရယ္
Baek : က်ြန္ေတာ္ omma အေလာင္းကိုၾကည့္ခ်င္တယ္ ရမလား
Chanyeol သက္ျပင္းေမာၾကီးတခုကိုခ်ကာ
Yeol : ေကာင္းျပီေလ မင္းျပင္ဆင္ျပီးလာခဲ႔ ငါေအာက္ကေစာင့္ေနမယ္
Chanyeol ထြက္သြားေသာ္လဲ Baekhyun ထိုေနရာမွမထျဖစ္ေသး။ Baekhyun ရဲ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ မ်က္ရည္မ်ားကလဲ အဆက္မျပတ္။
-------------------------
