Περπατώντας στην λάθος πλευρά του δρόμου

01 - Ιπτάμενες οθόνες

«Οι Συνασπισμένες Χώρες της Ευρώπης ανακοίνωσαν την συνεχή άσκηση εμπάργκο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ως αντίποινα στις αισχρές απειλές των πολιτικών ηγέτων τους έναντι των Ευρωπαϊκών χωρών. Στο διάγγελμά του, ο πρόεδρος των Η.Π.Α. και ιδρυτής των Ηνωμένων Χωρών του Ειρηνικού, Ρούντι Φράνκλιν δήλωσε ότι οι Η.Χ.Ε. δεν τρομάζουν με τέτοιες απλοϊκές κινήσεις και πως-», τα τεράστια ηχεία που αιωρούνταν πάνω από  τις μεγάλες λεωφόρους του Σικάγο μετέδιδαν τα παθιασμένα λόγια των δημοσιογράφων του διασημότερου τοπικού, ειδησεογραφικού καναλιού της μεγαλούπολης, καθώς μικρές οθόνες ενσωματωμένες σε ντρόουνς πετούσαν πάνω από τα κεφάλια των περαστικών πολιτών απεικονίζοντας τις εικόνες από την απευθείας σύνδεση με τον τηλεοπτικό σταθμό.

Πολλοί ήταν εκείνοι που έκαναν ένα διάλειμμα από την πολύβουη καθημερινότητά τους για να ακούσουν τα νέα που μεταδίδονταν με ιδιαίτερη θέρμη από τα στόματα των δημοσιογράφων. Η πλειοψηφία των πολιτών, αφού άκουγε με προσοχή τα πεπραγμένα, ασκούσε αρνητική κριτική κατά της Ευρώπης κι υποστήριζε φανερά τις πράξεις της Αμερικής.

Μία έφηβη κοπέλα περπατούσε βιαστικά ανάμεσα στο ακίνητο πλήθος που κοιτούσε με ικανοποίηση τις ιπτάμενες οθόνες. Πραγματοποιούσε συχνά ελιγμούς στην προσπάθειά της να αποφύγει τα ακίνητα σώματα που είχαν καρφώσει τα ακόρεστα βλέμματά τους στις φωτεινές εικόνες που μεταδίδονταν κάθε στιγμή. Βάδιζε γρήγορα έχοντας ένα ζευγάρι μοβ ακουστικά στ'αυτιά της δίχως να χάνει στιγμή το βήμα και τον προσανατολισμό της. Τα κατάμαυρα μαλλιά της ήταν πιασμένα σε μια περιποιημένη, ψηλή αλογοουρά που κατέληγε σε μία απλή πλεξούδα, η οποία κουνιόταν ρυθμικά από δω κι από κει ανάλογα με τον τρόπο βηματισμού της νεαρής.

Η έφηβη κοπέλα έστριψε στο τέλος μιας μακριάς λεωφόρου γυρίζοντας την πλάτη στην πολυκοσμία και τις κινητές οθόνες και χώθηκε στο γκαράζ μιας μικρής μονοκατοικίας• από τις λίγες που είχαν απομείνει στο κέντρο της μεγαλούπολης. Ένα αγόρι με καστανόξανθα μαλλιά ανέμενε την νεαρή καθισμένος σε μια αναπαυτική, καφετιά πολυθρόνα.

«Μαλακίες.», ψέλλισε δυνατά η έφηβη μόλις εισήλθε στο παλιό γκαράζ κι έκλεισε την αλουμινένια πόρτα από την οποία μπήκε. Έβγαλε με προσοχή τα ακουστικά από τα αυτιά της, τα τύλιξε σ'ένα μικρό κουβάρι και τα έβαλε στην τσέπη του τζιν της• εκείνη η νεαρή ήταν ένα από τα ελάχιστα άτομα που διατηρούσε ακόμη ακουστικά με καλώδιο.

«Για τους χάνους απ'έξω λες;», ρώτησε αδιάφορα το νεαρό αγόρι κοιτώντας απρόσκοπτα την παχουλή κοπέλα γνωρίζοντας ήδη την απάντηση στην απορία του. «Άβουλα πρόβατα, τι περίμενες;», συμπλήρωσε άμεσα διατηρώντας το νηφάλιο βλέμμα του.

«Δεν ξέρω.», μουρμούρισε σιγανά με την απογοήτευση να γίνεται εμφανή στην ψιλή φωνή της, καθώς έπαιρνε την θέση της στον καφετί καναπέ πλάι στο έφηβο αγόρι. «Ήλπιζα σε μια αλλαγή.», προσέθεσε πιο δυνατά ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά στον χώρο γύρω της. Το σκοτεινό εσωτερικό του γκαράζ είχε διατηρηθεί ίδιο για πάνω από δεκαπέντε χρόνια, γεγονός που του προσέδιδε την όμορφη γοητεία της παλαιότητας και της λιτότητας. Μια μεγάλη, δρύινη βιβλιοθήκη έστεκε επιβλητική σην δεξιά γωνιά του, ενώ στο κέντρο βρίσκονταν τοποθετημένα συμμετρικά δύο εκρού πολυθρόνες κι ένας πλατύς, καφετί καναπές.

«Δεν αλλάζει η άβουλη μάζα, Κέισι. Μόνο χειραγωγείται.», υπενθύμισε αδιάφορα το καστανόξανθο αγόρι κουνώντας τα χέρια σε ένδειξη παραίτησης.

«Δεν αντέχω να βλέπω τους ανθρώπους έτσι. Κάποιος πρέπει να τους ξυπνήσει!», αντιτάχθηκε με αποφασιστικότητα η κοπέλα στα λόγια του αδερφού της κλείνοντας τα μάτια της για μερικά δευτερόλεπτα.

«Αν ήθελαν να ξυπνήσουν, θα το έκαναν, Κέισι. Μην στεναχωριέσαι γι'αυτούς, είναι καμμένα χαρτιά.», αποκρίθηκε το νεαρό αγόρι υιοθετώντας μια απογοητευμένη στάση. Στην πραγματικότητα, συμμεριζόταν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της αδερφής της, ωστόσο είχε πάψει πολύ καιρό πριν να προσπαθεί να αλλάξει όσα συνέβαιναν γύρω τους.

Η Κέισι ανέκαθεν θαύμαζε τον Έντι, τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερο αδερφό της, για την τόλμη και τις πεποιθήσεις του, όμως αρνούνταν κατηγορηματικά να συμφιλιωθεί με την ιδέα πως δεν μπορούσε να μεταβάλλει την κατάσταση που επικρατούσε γύρω της.

Η φωνή της μητέρας τους που τους καλούσε να παραστούν στο μεσημεριανό γεύμα έσπασε την ησυχία που επικρατούσε στο σκοτεινό γκαράζ και ανάγκασε τους δύο έφηβους να σηκωθούν από τις βολικές θέσεις τους. «Μην αναφέρεις τίποτα γι'αυτά στο τραπέζι• ξέρεις τι θα συμβεί.», συμβούλευσε ο Έντι την αυθόρμητη αδερφή του και την χτύπησε φιλικά στην πλάτη καθώς κατευθύνονταν προς την κουζίνα. Τα δύο αδέρφια γνώριζαν πολύ καλά πως οι ρηξικέλευθες, καινοτόμες απόψεις τους σχετικά μ'αυτόν τον «διαφορετικό» πόλεμο που είχε ξεσπάσει στην γη ίσως έφερναν έναν «πόλεμο» και στο τραπέζι τους.

.•✧•.