APRİCİTY-KIŞ GÜNEŞ'İNİN SICAKLIĞI-

-1-

Başladığınız tarihi rica etsem buraya ekler misiniz?

Multimedia'da Alsen FARAH❤

Hep bir şeyler eksik, tamamlanmasını istediğim. Fakat olmayacağını bildiğim.
Geçmişe dönüp düzeltmek istediğim. Fakat nasıl düzelteceğimi bilemediğim.

İçimde bir şey acıyor, nefesim kesiliyor boğazımda yumru oluşuyor. Her yalnız kalışımda, yokluğu tokat gibi cevap veriyor.

Keşke diyorum keşke benim de bir annem olsa. Yere düştüğümde elimden tutup yaralarımı sarsa.

Keşke diyorum ben o gün doğmasam ve güzeller güzelim, bir tanecik annem bu soğuk yerde yatmasa.

Kokusunu bilmediğim, yüzünü sadece fotoğraflardan gördüğüm, sesini işitmediğim.
 
Güzeller güzelim

Buradayım. Yanındayım.

Yanı başında diz çökmüş sessizce ağlıyor.

Avuçlarımda, meleğimi örten kahverengi toprağı öpüyor ve çiçekleri yerine yerleştiriyorum. Ne zamandır buradayım ve kaçta geldiğimi hatırlamıyorum.

Omzuma bir el dokunuyor. Ve bana sesleniyor.

"Alnus, hadi bebeğim iki saatten fazla oldu buradayız. Yıpratıyorsun kendini, hem annen bu halini görse üzülmez mi? Yapma bir tanem üzme kendini hadi gidelim. Hem yetişmemiz gereken bir çekim var. İstediğin zaman tekrar geliriz. Burada oluruz."

Evet kim olduğunu kokusundan tanıyorum. Tek ailem, en büyük destekçim Çiğlem.

Cevap vermiyorum. Ve Çiğlem kolumdan tutup oturduğum yerden kaldırıyor, yüzümü ellerinin içine alıyor.

"Canım, canım gözlerin kan çanağı olmuş. Ne yapıyorsun kendine? Anneni de üzüyorsun beni de. Ses çıkarmıyorum diye kendini de Yıpratıyorsun. Ama yok  İtiraz istemiyorum. Araba bizi bekliyor. Hemen gidip çeki düzen veriyorsun kendine ve yetişmen gereken çekim için o güzel poponu kaldırıyorsun. Gidiyoruz!"

Çiğlem eliyle adamlarına sesleniyor
 -Evet, abisi ünlü bir iş adamı ve Çiğlem'i olabildiğince adamlarıyla bulunduruyor- ve yerde olan eşyalarımı arabaya götürmesini söylüyor. Bense Çiğlem ile araca ilerliyorum. Ve yerleşiyor Yetişmem gereken çekim için kendime çeki düzen veriyorum.

"Evet, iyiyim." Diyerek ellerimi iki yana açıyor. Çiğlemin bana bakmasını sağlıyorum. Çiğlemse o muhteşem  gülüşünü bana bahşederek ellerimi tutuyor.

"İşte, sana bu yüzden bayılıyorum."

Evet, biliyorum. Güçlüyüm ve Çiğlem bu yönüme taparcasına imreniyor. Bense onun Ailesinden tek kalan kişi ,onu hiç yalnız bırakmayan, saçının teline zarar gelmesini istemeyen abisine  ve benim de onun gibi abimin olmasını, destekçim ve yalnız olmadığımı dile getirmesini istediğim bir abiye imrendiğimi belli ediyorum.

Yalnız olduğumu hissetmek istemiyorum.

Araba yavalşadığında ZADEGÂN HOLDİNG'E geldiğimizi anlıyorum.

Burası Çiğlem'in abisinin yönettiği şirket. Reklam çekimi için Çiğlem'in beni, Abisine şiddetle önermesi üzerine şu an şirketin önün de bulunuyorum.

Çiğlem ile 4 yılı aşkın samimi bir arkadaşlığımız var. O beni her şeyimle tanır. Bense onu..

Üzerime fazlasıyla titrer. Gerektiğin de 12 yaşında ki bir çocuk gibi Gerektiğinde olmayan annem ve olgun bir bayan gibi.

Öğütler verir. Böyle veya şöyle yapmam gerektiğini söyler. Bu öğütlerin en başında ise Güzelliğimi değerlendirmem gerektiğini  aman aman bir model olmasam da
 -Çiğlem buna katılmıyor- ufak tefek reklam çekimlerini kaçırmamam gerektiğini söyler.