Everything has changed

Everything has changed:2

KRIIIIIIIIIINNNNNNNNGGGGGGGGG
Hay! takte may-pasok na ano kayang mang-yayari saakin ngayong pasukan? mabubully kaya ulet ako? o may isang ipag-tatanggol ako di na ako umaasa na maipagtatanggol ako ng BestFriend ko kasi marami ding nang Bubully sa kanya.

Ayih! aalis na Parents mo! mag-paalam ka na. Sabi ni Mama Maria(yaya ni Ayah)
Opo bababa na po ako!

Shit ngayon din pala aalis ang parents ko para sa Business Trip nila sa Canada.Ano pa kayang kamalasan ang mangyayari saakin? At yun nga natama ako sa pintuan. URRRRGGGHHHHH!!!!! Nakakainis na ah!!

"Ayih, ano yung ingay na yon?" Tanong
ni Mama Maria
 

"Ah wala po natama lang po ako sa Pinto" tanga ko kasi eh

" Dalian mo at bumaba kana aalis na mommy at daddy mo"

"Eto na po" habang bumaba ako ng hagdan

 Ang aga naman ata nila umalis? tanong ko sa sarili ko

"Eh kasi nga late ka lang nagising". Sabi ng Bwiset kong pinsan

"Napalakas ko nanaman ba yung iniisip ko?"

"Ano pa ba, maririnig ko ba yun kung hindi?"

"He-h, ikaw talagang bata ka napaka pilosopo mo"

"Wag mo nga akong binabata-bata dyan, alalahanin mo ilang buwan lang ang agwat ng edad naten."

"Oo na haayy kelan ko ba mapapatigil yang pagiging pilosopo mo?!"

 
At dumating si Mama para awatin kami.

"O nag-aaway nanaman ba kayo?"

"Morning mama" sabi ko habang inakap ko si Mama mami miss ko din naman si mama noh 

"Hindi naman po kami nag away ni Ikang ganito lang po kami mag batian pag umaga. hindi ba Ikang?"sabay ngiting peke pagharap kay Ikang

"Opo tah"

"May kukunin lang po muna ako Excuse me po" sabay balik ni Ikang sa  kwarto niya

"Mama, ano oras po ba flight niyo bakit ang aga niyo po ata gumising?" Nag tatakang tanong ko

"May  pinuntahan kasi muna si Papa mo, Surprise"

"Surprise? aalis lang kayo may surprise pa cool, anong Surprise?"

"Intayin nalang natin Papa mo at saka wag kang mag alala Nag-excuse na ako sa mga teachers mo na bukas na kayo papasok"

"Sige po"

"Tah pasok na po ako". Sabi ni Ikang

"O sige mag ingat ka ah"

"Opo"

Moment of Realization SILENCE...

"Teka lang Mama, kame eh umalis na si Ikang"

BEEP! BEEP!

"O ayan na pala sila"

Bago palang ako mag-sasalita pumasok na si Dad at si Carlos?!!!

"Carlos???"

"Ayih"sabay yakap

Wala akong nagawa.
Huminto nalang ako na parang Estatwa.

Hangang sa na alala ko nanaman yung Promise niya yung Promise niya na Babalik siya agad. Gusto kong magalit pero nandito yung mga magulang ko. Wala akong nagawa.

"Siguro na miss niyo na ang isa't-isa noh ang tagal niyo nang hindi nag-kita"

"Siyempre naman po Tita"

"It's been a long Time Ayih, I see Tumangkad ka na"

"Ah, oo It's Been a long time since you made a Promise, that you will be back as soon as Posssible"

"Do you remember how fun it was when we were still kids?"

"Yup, I do Rememember those days. And I do remember the promise that you told me" fake Smile  bakit ganon Hindi ka tinatamaan sa mga sinasabi ko?! Tamaan ka naman nang maalala mo yung Promise mo na Di mo natupad

"Oh, I see na namiss niyo nga ang Isa't-isa Iwan muna namin kayo para Makapag ready na sa Flight namin ilang oras nalang"

"And Ayah you should take Carlos to his Room We Already told Manong Jovy to Fix that room"

"Kay Mama"

At umalis na sila
 

Ano bayan kaming dalawa nalang ng mokong na to ang nandito. Stay Focus Ayih kaya mo yan.

"So where are your things Carlos" tanong ko

"Oh it's right over there" tinuro niya ang  front door

"Let me take you to your room"hay nako mokong ka talaga!!! Binubulong ko sa sarili ko habang kinukuha niya yung maleta niya sa pinto.

"So, san yung room ko" tinanong niya habang umaakyat kami ng hagdanan papuntang Second floor

"It's the room Right beside mines"

"okay"

DEAD SILENCE One word to Define our situation right now AWKWARD

"So Here's your room" pagkabukas ko nagulat ako sa nakita ko ang ganda ng kwarto at nandun na lahat ang kakailanganin mo shit bakit ganun parehas lang kami ng kwarto ang pinag kaiba nga lang yung kwarto ko light green yung kanya Dark ng onti.

May mini fridge woooohhhh ayan lang yung gusto ko solve solve na ako sa kwarto ko bakit ganun siya meron ako wala nakakainis naman si Mama. Kaya siguro si Mang Jovy ingat na ingat sa paglabas pasok sa kwarto secret pala.

"Thank you"

"If you're gonna need me just knock at my door"

"Okay"

"And Carlos Are you Going to stay here for a long time?"

"I'm not sure, sabi kase ni tita hanggang wala sila dito muna ako"

"Ah okay, By the way school starts tomorrow so  sleep early"

"okay"