BÖLÜM 9

1K 75 160
                                    

"Odamda ne arıyorsun Luhan?!"

Luhan duyduğu ses ile korkuyla irkildi. Sonrasında ise şokun etkisiyle donup kaldı. Hapı yutmuştu.

"Şey.. Efendim, özür dilerim habersiz girdim, bilekliğim düşmüştü, belki burada düşürmüşümdür diye her yere bakmak istedim.. "

" Siktiğimin bilekliğinin benim odamda ne işi olabilir?! Benden izinsiz odama kimse giremez! Bilekliğini dosyalarımda mı arıyordun bir de? Çık dışarı, seninle ilgili kararı biraz vereceğim. Kaybol!"

Luhan dediğini yapıp odadan çıktı. Hayır, hayır. Kovulmaması gerekiyordu. Hiç sırası değildi, hayır..

Telefonu eline geçirdiği gibi Sehun'un numarasını tuşladı ve mesaj kısmına girdi.

" Sehun, kurtar beni.. Lütfen. "

" Ne? Ne oldu, kötü bir şey mi oldu? Yoksa yine o patronun olacak göt seni ağlattı mı?!"

"Hayır ama her an ağlatabilir. Odasındaydım, kalabalıktı diye girdim. Yakalandım."

"Luhan.. Sana defalarca daha dikkatli olmanı söyledim. Erkek çocuk doğurmuş ev hanımı gibi rahattın!"

Luhan mesajları okuyunca yerinde ayaklarını yere vurdu sinirle. Sehun'un onu azarlamasının sırası değildi! Tamam, sanırım sırnaşması gerekiyordu.

"Sehunnie.. Lütfen bana yardım et, beni kovabilir."

"Onca olaydan sonra adam benle konuşmak dahi istemez."

"Paranın açmadığı kapı yoktur ama. Ona rüşvet ver, sana geri ödeyeceğim söz veriyorum!"

"Parayı sikeyim."

"Hayır, sikme!"

"Parayı da kıskanamazsın yahu?"

"Ha?"

"Geliyorum, geliyorum!"

Luhan aldığı mesajla tatmin olmuşçasına saate baktı. Çıkış saati çoktan gelmişti. En azından üzerini değişebilirdi, soyunma odasına geçti hemen. Dolabını açıp üniformayı çıkardı.

"Seni sürekli burada görmem tesadüf mü?"

Luhan Kris'in sesini duyunca yerinde irkildi. Çabucak giyinip çıksa iyi olurdu..

"Bilmiyorum.. Ama her an kovulabilirim. Patronun odasındayken beni görüp yanlış anladı.."

"Ne işin vardı odasında?"

"Şey ya.. Bilekliğim, belki orada düşmüştür diye.."

"Neden bana gelmedin?"

"Sana mı?"

Luhan bir an durup düşündü. Tabi ya, Kris o adamın sağ koluydu. Sehun'u zora sokmak yerine Kris ile konuşması yetiyordu.

"Bir dakika.."

Telefonunu aldı ve mesajlara girdi hızla. Sehun'un ismine tıkladı.

" Sanırım gerek kalmadı. Beni kapıda bekle, içeri girmene gerek yok."

Telefonu cebine atınca boğazını temizleyip Kris'e döndü. Kris'in hislerini bilse de kullanması gerekiyordu. Sehun'u zora sokmaktan bıkmıştı.

Yavaş yavaş adımladı, Kris'in yanında durdu. Kris gözlerini yanındakini bedene çevirdi.

" Kris.. Bana gerçekten yardım eder misin? Benim bu işten başka bir kazancım yok. Ne yaparım gerçekten bilmiyorum. Ödüm kopuyor."

Garson/Hunhan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin