A Reason to LIVE

Chapter 2

Elleanor's POV

Hi! I'm Elleanor Dalante and right now, I'm currently being chased by a group of guys sent by my dad. Ganito kasi yon. When I was born, my mom died. At sinisi ito lahat ni dad saakin. Why you ask? Kasi wala siyang ibang pwedeng sisihin.

Kaya ever since talaga, kinamuhian na ko ng tatay ko. Pero kahit ganon, ni isang beses ay hindi ako sakanya nagalit, dahil minsan sinisisi ko rin ang sarili ko sa pagkamatay ni mama.

Kinupkop ako ng aking lola at siya na rin ang nagpalaki sakin. Pero namatay siya five years ago ng dahil sa sakit. Hindi ko man lang nakita yong lola ko noong pumanaw na siya. Kaya minsan gusto ko nalang sumama sa kanya sa langit. Pero one thing stopping me is the fact that written in her last will is that she wishes me to be happy and to live a happy and fulfilling life. I didn't want to make her feel bad so no matter how much I want to leave this earth, I still want to make her wish come true. That is kung magiging masaya man ako.

Going back, nandito ako ngayon nakatago sa likod ng mga basurahan habang pinaghahanap parin ako ng mga lalaking yon.

You see, my dad is currently sick. It's quite critical. So now, namomroblema siya kung sino magmamanage ng business, at dahil ayaw niya sakin, he wants me to marry a good businessman to handle the company. Ilang beses niya na tong ginagawa. Kukuha siya ng lalaki, ipapakilala sakin and viola! Feeling niya mai-inlove ako agad at mapapasabi ng I do.

No way!

I hate men. I just hate them. They're loud, they're dirty, and they're insensitive.

Parang itong mga lalaking humahabol sakin. Kung meron silang kahit katiting lang ng pagmamalasakit edi sana tinigilan na nila kong habulin kasi pagod na ko kakatakbo. My ghad yong ganda ko masyadong naiistress.!

"Wala na siya. Tawagan niyo si boss. Sabihin niyong nakatakas nanaman. Walang hiya talaga tong batang to. Puro problema." That's my bodyguard dati. Close kami sobra. Pero ngayon kailangan niya na kong ibalik. Bahala siya jan. Hahaha.

Noong umalis na sila tumayo na ko sa pinagtataguan ko and oh my ghaad lord! Bakit sa lahat ng lugar sa likod pa ng basurahan! Ang baho ko na tuloy!!!

Aishh.. kailangan ko pang umuwi para maligo.

Well syempre hindi sa bahay ni papa. Dito ako ngayon nakatira sa isang maliit na unuupahan kong kwarto. Para hindi talaga nila ko mahanap. Atsaka dahil na rin sa wala kong pera. Hehe.

Pagkatapos kong maligo at magbihis, nahiga na muna ko sa kama para magmuni muni. Alam na, drama nanaman.

Naalala ko nalang bigla si Johnathan. Siya yong unang lalaking nagustuhan ko. Nakilala ko siya noong namatay si lola at dahil dying wish ni lola ang maging happy ang apo niyang reyna edi Go Go Go!! Gwapo kasi.

Tinrato ako ni Johnathan ng maayos tapos nalaman ko nalang na siya pala yong rinireto sakin ni dad na kailangan kong pakasalan. Noong una okay lang kasi nga gusto ko siya pero, lintik na tinapay naman, gago pala ang Johnathan na yon.

Mayroon pala siyang long time girlfriend at ginagamit niya lang ako para makuha ang kompanya. At dahil nalaman niyang ayaw sakin ni dad at sakanya mapupunta ang kompanya kung pinakasalan niya ko, pinaniwala niya kong mabuti siyang tao.

Pero ang pagkakamali niya, kapatid ng isang friend ko dati yong girlfriend ng gagong yon. Ayun nalaman ko, balak ko sanang basagin ulo niya kaso wag nalang, gwapo kasi.

Napatigil ako sa pagreminisce ng past ng biglang nagring yong cellphone ko.

'Dad Calling...'

At dahil isa akong dyosang pinanganak na may mabuting puso, sinagot ko ang tawag. Hindi muna ako nagsalita at hinayaang si dad lang ang nagsasalita.

"Elleanor. Asan ka na ba? Kailan ka ba uuwi?"

Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.

"Dad. Ayoko pang umuwi. Tigilan mo na ako."

"Makinig ka Elleanor. Kung hindi ka pa uuwi, ako mismo ang pupunta sayo jan!"

Napatigil siya at narinig ko nalang siyang bumuntong hininga.

"Okay. One week. You have one week to do whatever you want. After that no more. You will come home and do your duties. Atsaka may ipapakilala ako sayo and this time, I wont take no for an answer."

"Sighh.. make it two weeks"

"Elleanor."

"This is my last wish."

"Fine. I--"

Hindi ko na siya pinatapos at binaba ko na ang telepono. Tss. If I know, he's just eager to have a perfect son-in-law.

Humanda na kong matulog. Wala ng kainan. Budget pa naman.

"Elle."

Tawag sakin ni lola habang nandito kami sa garden niya ay nagtatanim ng bagong bili kong mga rosas.

"Yes lola?"

"Kung darating man yong panahon na hindi mo na ako makakasama. Dapat hindi ka laging magiging malungkot."

Natigil naman ako at napatingin sa kanya.

"Dapat maging kang parang itong rosas. Pwede kang maging malungkot pero dararating yong araw na you will bloom." Hinarap niya ako at nginitian.

"Kahit wala na si lola. Can you still be my happy little girl?"

Niyakap ko si lola at unti unti nang napaiyak.

"Opo la. Pero promise niyo rin na hindi niyo ko iiwan ha." Sabi ko habang yakap yakap parin siya.

Natawa naman si lola at tinapik lang ako sa likod.

"Halika na at kumain na tayo."

Tumayo na si lola at iniwan ako doong magisa....

Nagising nalang ako sa umaga ng umiiyak. Kahit pala sa huli. Nobody stays...

My phone suddenly caught my attention. A notification popped up showing that there's an event today.

"Lola's Death Anniversary"

Sighhh... I guess tonight might be the night...

♤♤♤♤♤

That's it for today! Hope you liked it.

Please vote and comment.

~CASSAVABANANA~