KİTAP KURDU || Texting

5. Bölüm

Bilinmeyenin ağzından :

  Tören günü nihayet gelmişti. Arca ile aynı karede olacağımız ilk fotoğraf şansını kaçırmak istemiyorum.

  Hepimiz törenin yapılacağı salona giderken Arca'yı gördüm. Bir kız ile tartışıyordu. Ne dediğini anlamıyordum. Çok kalabalıktı. Arca'ya doğru yöneldiğimde kız onu itti ve Arca yere düştü. Sonra delirmişçesine bağırmaya başladı :
 
- Sen busun işte Arca ! Bu kadar aşağılık birisin ! Nankör , bencil ...

  Arca'ya baktığımda ağlamadığını gördüm. Normalde hassas bir kız olduğu için ağlardı. Bu kez karşısındaki kıza onu öldürecekmiş gibi  bakıyordu. Birden ayağa kalktı ve güldü. Kız ona anlamsız bir şekilde bakarken Arca omzuna bastırarak onu geri itekliyordu :

- Bana nankör demenin sebebi beni kıskanıyor olman. Benim yaşadığım hayatın hep sözde iyi yanlarına odaklanıyor ve kıskanıyorsun. Asıl sen busun Meltem ! Sen iğrenç bir insansın. Benim sahip olmak istediğim herşey senin elindeyken sen yine benim olana göz dikiyorsun. Bu kez sana sessiz kalmayacağım. Bu kez etrafımdaki insanları almana izin vermeyeceğim !

  Meltem denilen kız şaşırmış gibiydi :

-Etrafımdakiler derken ? Güldü. Arca buna dayanamadı ve :

- Beni ben olarak seven biri var. Onun da aklını karıştırmana izin vermeyeceğim. Bu kez olmaz !

  Bu kavgayı bölen kişi öğretmenlerdi. Kafamı kaldırdığımda kalabalığın onlara yöneldiğini farkettim. Meltemin gözlerinden ateş fışkırıyordu ama Arca'yı orada bırakıp gitmişti.

  Arca'ya baktığımda gülümsediğini gördüm. Gerçekten gülümsüyordu. Gülümsemesine anlam veremiyordum. Belki de Arca sandığım gibi biri değildi. Belki de bu yüzden yalnızdı.

Beni düşüncelerimden ayıran kişi Yağız oldu :

- Niye burada dikiliyorsun ? Tören başladı.

  İçeri geçtiğimde Arca'nın oturduğu sıradaki bir sandalyeye oturdum. Bakışlarımı ondan ayıramıyordum. O da etrafına bakıyor , sanırım beni arıyordu. Bir an gözleri Batu'nun gözleriyle buluştu ve gözlerini çekmedi. Hayır ! Benim Batu olduğumu düşünüyor olamazdı !! Ya da beni bulmak için B harfiyle başlayan tüm çocukların listesini tutuyordu.

  Derin bir nefes vererek müdürün sıkıcı konuşmasını dinlemeye devam ettim.

Arca'dan Devam :

  Batu'dan gözlerimi ayırıp konuşmaya odaklandım. Çok gergindim. Fotoğraf çekilmeyi sevmiyorum. Sizi bilmem ama bizim lisede "ifşa" olayı var ve bu beni çok korkutuyor. Her sınıfın kendine özel bir Instagram hesabı var ve bu hesaplar " priv " olarak kullanılıyor. Bu sayfalarda herkesin o yılki bir ifşası bulunuyor. Lisenin başından beri bu durum böyle.

Sıra fotoğraf çekimine geldiğinde en arkaya gidip uzun boylu erkeklerin arkasına saklanmıştım. Görkem beni farketmiş ve kulağıma eğilip " Ne yapıyorsun burada ? " diye fısıldadı. Beni rahat bırakmasını söyledim ve o ise bunu umursamadan beni kolumdan tutup ön sıralara getirdi :

- Senin tipini kimse umursamıyor Arca. Bu kadar gerilip abartacak birşey yok. Standart bir kızsın işte.

  Elini omzuma atıp bastırdı. Bunu kaçmamam için yaptığını anlıyordum ama yine de ondan kurtulmaya çalıştım. Sonunda pes edip kameraya baktım. Sahte bir gülücük atmak içimden gelmiyordu

  Fotoğraf çekilirken hep suratsız dururdum. Anaokulunda bile mezun olacağımız zaman " Gülmeyi bilmiyorum " diyerek ağlamış ve suratsız bir şekilde resim çekilmiştim. ( Bu gerçek bu arada kdbdkddbkd )

  Fotoğraf çekimi bittikten sonra hepimiz sınıfa gittik. Bugün serbesttik. Birkaç kız kendi arasında konuşuyor , erkekler de pet şişe ile futbol oynuyordu. Ben de bu kez kitabıma gömülmek yerine test çözüyordum. Yanıma bir kızın gelmesiyle anlamsız bakışlarımı ona yönlendirdim. Kız gerçekten çok güzeldi. Simsiyah saçları , yemyeşil gözleri ...

" Merhaba , ben Peri. Yarın bu sınıfa geleceğim. Kuzenim senden çok bahsetti. Geldiğimde senin yanına oturabilir miyim? "

Bu kızı tanımıyordum :

-Kuzenin kim ?

Tam adını söyleyecekken duraksadı :

- Sana yazan anonim çocuk. Senden çok bahsetti. Hatta senin herkese şans vermediğinden de bahsetti. Umarım beni seversin.

  Aslında gerçekten çok sevecendi. Hem de anonimin kuzeniymiş. Ona bir şans vermeye karar verdim ve yanıma oturabileceğini söyledim. Bugün serbest olduğumuz için sınıfa şimdiden gelmiş.

  Biraz konuşunca gerçekten kanım ısınmıştı. Samimi görünüyordu. Yüz ifadeleri çok gerçekçiydi. Yapmacık değildi.

  Okul çıkışında da beraber kafeye gittik. Peri , benim aksine kitap okumayı pek sevmiyormuş. Genelde dans ya da şarkı ile uğraşıyormuş. Bana anonim hakkında daha çok şey anlattı ama bu anlatılanlar , onu bulmama yardımcı olmayacaktı.

  Peri'den ayrılıp eve geldiğimde instagrama girdim. Sınıf hesabımızdan bir paylaşım yapıldığında , açıkçası biraz korkmuştum. Benim kavgamı paylaştıklarından adım gibi eminim ... Ki öyle olmuştu.
Altına gelen yorumları okuduğumda sinirlenmiştim.

@xxx : Kızın içinden canavar çıktı be !
@batuus : Demek ki kızı yanlış tanıyormuşuz.
@gorkemb : Ya sabır
@yyy : Lan ne güzel korkutmuş kızı @arca_a helal olsun.
@b.berk : iğrençsin arca
@peri.bell : Rahat bırakın Arca'yı

Bunlar sadece birkaçıydı.

@arca_a : HAKKIMDA , YA DA BU KONU HAKKINDA BİR BOK BİLMEDEN PAYLAŞIM YAPAN KÖPEK KİMSE , ACIYORUM ONA !

Çok geçmeden yorumuma birsürü hakaret gelmişti ama umursamadım. Whatsapp ' a girdim.

B : Seninle önemli birşey konuşmalıyım

Arca : Yarına sakla. Şuan iyi değilim.