1. Bölüm

87 7 4
                                    

Gece ... Yine tüm ülkeyi derin bir sessizliğe boğmayı başarmıştı. Balkonda oturuyor ; bir elimde gece kadar koyu ve sert kahvem , diğer elimde ise kitabımla birlikte manzarayı izliyordum. Bugün önceki günlere göre daha sessizdi. Normalde bu saatlerde birkaç kişi toplanır ve okey oynarlardı. Çocuklar da kendi aralarında oyunlar oynar , mahallenin tonton nineleri de dedikodu yapardı.

Kafamı gökyüzüne çevirip düşünmeye başladım. Her gece gözlerimi yıldızlara diker , hayatımı gözden geçirirdim. Hayatım ... Ellerimden kayıp giden hayatım.

Küçüklüğümden beri normal biri olarak görülmedim. Ben doğduğumda babam bizi terk etmişti. Doğduğumdan beri hayatımın ilk 4 yılını hastanelerde geçirmiştim. Tabii bu da beni asosyal biri yaptı. 6 yaşına geldiğimde annemden şiddet görmeye başlamıştım. Durmadan hakaretlere maruz kalıyordum. Beni bir hata olarak görüyordu. Babamın bizi terk etmesinden beni suçluyordu. Yani anlayacağınız üzere ben onun günah keçisiydim.

Bu hiç adil değil ! Onların günahlarını ben üsleniyorum. Onların çektiği acıyı ben çekiyorum. Bunu farketmiyor kimse.

8. Sınıfa geçtiğimde annem de beni terk etmişti. Koskoca hayatımda artık sadece anneannem ve dedem vardı. Tek ailem onlardı.

Lise hayatımda da kimseyle samimi olmadım. Kitaplar bana yetiyordu. Kitaplar , insanların canını yakmıyor. Onlara güvenebiliyorum. Bu dünyayla olan tüm bağlantımı kesen şeyin sadece bir kitap olması biraz komik gibi. Ama bazen 2 cümlesi , bazense 2 sayfasında beni içine çekecek satırları yakalıyor , peşinden gidiyordum.

Elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim. Ne zaman ağlamaya başladığımı bile hatırlamıyorum. Kendime geldiğimde elimdeki kahve yere dökülmüş , kitabımın da kapağı buruşmuştu. Aniden gelen bildirim sesiyle telefonumu almak için ayaklandım. Ben hayatı sorgularken , bilinmeyen bir numaradan birsürü mesaj gelmiş.

05** *** **** : En çok da bu mahvediyor beni.
05** *** **** : Sen ağlarken yanında olamamak...
05** *** **** : Yaralarını saramamak ...
05** *** **** : Bu hikayede bana verilen rol , senin acı çekmeni izlemek olmamalı.
05** *** **** : Seni seviyorum.

KİTAP KURDU || TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin