hedric

yıldızlar; one-shot

no magic
üçüncü kişi

cedric, parkta kalan tek çocuktu. taki bir kişi gelene kadar. sadece önüne bakarak yürüdü. arada etrafa tutunarak banka, cedric'in yanına oturdu. cedric, arkadaş bulmanın mutluluğu ile elini uzattı yeşil gözlü çocuğa.
"merhaba, ben cedric!"

yeşil gözlü çocuk cedric'e döndü ve gülümsedi.
"merhaba! benim adım harry." harry önüne döndü gülümsemesiyle, ilk arkadaşının mutluluğunu yaşıyordu.

cedric elinin havada kalamasına üzülsede umursamadan gökyüzüne baktı.
"hey, harry, sencede yıldızlar bu gece çok güzel değil mi?"
harry gökyüzüne bakmadan cevapladı.
"evet, evet öyle."

cedric yıldızlara bakmamasına bozulsada konuşmayı sürdürdü.
"çok güzel bir tepe var. oradan yıldızlar çok güzel görünüyor, birlikte izleyelim mi?"
çocuğun ilk kaşları havaya kalktı, sonra tekrar gülümsedi.
"ah tabii."

cedric ayağı kalktı. sonrada harry. cedric bir adım attı ama harry'nin sözü onu böldü.
"elimi tutar mısın?" cedric şaşırsada çocuk heyacanını ele vermeyip neden olduğunu sormadı ve harry'nin elini tuttu.

cedric heyacanlı bir şekilde hemen arkadaşıyla bahsettiği tepeye çıktı. hemen çocuksu eğlenceyle kendini yere attı cedric. harry'de yanına bağdaş kurdu.

cedric kafasını mavi gökyüzüne çevirdi.
"mavi çok güzel bir renk değil mi harry?" harry yutkundu.
"mavi ne?" cedric şaşırdı. ve şaşkınlığını ses tonunda gizleyemedi. "sen hiç mavi görmedin mi? gökyüz-" harry cedric'in sözünü kesti.

"ben doğuştan kör doğdum ced'." cedric'in gözleri dahada açıldı. "nasıl yani? hiç birşey göremiyor musun?" harry sessizce kafasını aşağı yukarı salladı.

"gözlerinin remginide mi bilmiyorsun? ya da benimkini?" harry kafasını olumlu yönde salladı. cedric harry'nin gözlerine baktı ve orada kayboldu. cedric'in ağzından sadece fısıltılar çıktı "gözlerin çok güzel."

harry kızardı "sağ ol." edric kendinden küçük bedene sarıldı "göremedeğin için üzülmüyorsun değil mi?" harry kollarını cedric'e sardı "asla."

yazar notu; Kısa oldu ama soft oldum