Meet Me in the Dreamland

Hey! It's You. You're real???

Ma'am this is your room key. Please do enjoy your stay.
Nakangiting pagbati ng receptionist kay Cara dahil may 3 day seminar ang isang company at siya ang pinadalang representative.

Sa pagod niya ay napabagsak siya sa kama niya, paidlip na siya ng biglang bumukas ang pintuan ng banyo niya, kaya napasigaw siya.

Sino ka? Rapist ka ba? Bakit ka nakapasok sa kwarto ko? Sunud-sunod na tanong ni Cara.

Don't you ever dare to come closer or else ihahampas ko 'tong lampshade sa iyo. Ngunit abot na ng sukdulan ang kaba ni Cara. Paano kung may gawin itong masama sa kanya.

Naka dim ang ilaw kaya hindi niya maaninagan ang itsura ng lalake. Kita sa mukha ng lalake na nagulat ito pero binawi din nito at umismid ito sa kanya.

Wooooh... Who are you? Excuse me miss? Ikaw yata ang nawawala dito. Seryoso ang ang anyo ng lalake.
Rapist? Ako?
Habang papalapit ito sa kanya at unti-unting naiilawan ang mukha ng lalake.

Bakit ka nandito? Paano ka nakapasok? Stalker ka ba? Kanino ka nagtatrabaho? Nakataas ang kilay ng lalake habang unti-unting lumalapit ang pagitan nilang dalawa. Ni hindi niya namalayan na hawak na ng lalake ang kamay nito.

Lumalakas na din ang kabog ng dibdib ni Cara nanlaki ang mata niya nang makita niya ang mukha ng lalake.
IKAW?!
Napasigaw siya. Pero natutop niya ang kanyang bibig. Ang lalake sa panaginip niya ay buhay, totoo, kaharap niya at --------------------
Who the hell are you?!
Tumaas ang boses ng lalake. Habang nagbibihis mismo sa harap niya.

Oh gosh. Ang yummy naman ng kaharap ko. Alam ko sa panaginip ko ay gwapo na talaga siya bakit sa totoong buhay eh mas ulam siya? Naglalakbay na pantasya ni Cara.

My gosh Cara wala ka sa sitwasyon para pagpantasyahan yang kaharap mo. Wake up ni hindi ka niya kilala.
Pukaw nito sa sarili niya.

Nakaupo ang lalake sa sofa.
I need someone here in my room now.
Tsaka binaba niya ang telepono.

Habang parang may hinihintay na dumating ang lalake. Natitigan ni Cara ng husto ang 'man of her dreams'.
Bakit ganito Lord ang gwapo niya... His straight-edged nose sabi pa sa nabasa niya na may 106-degree nasal tip rotation na mathematically almost perfect ang shape.. delicate lips.. those archly curved eyelashes.. Perfect! 💯
Kahit na siguro glacier ng Antarctica ang kaharap ni Cara malamang kanina pa ito natunaw sa paraan ng pagtitig niya dito.

Naputol na lang ang imahinasyon niya ng dumating na ang staff ng hotel.
Sir, ma'am sorry po talaga there was a misunderstanding. Di po aware ang ibang staff natin sir na dito ka tumuloy ngayon. Pagpapaliwanag ng manager ng hotel.

You should have not let someone occupy this at the first place. You know that this is my territory.
Galit pa rin ang man of her dreams nito.

Enough. Awat ni Cara sa lalake.

Ma'am sorry po, to make it up for you, ililipat ka nalang po namin sa isang suite room at irerefund nalang namin ang binayad mo to compensate for our mistake.
Paliwanag ng manager.

It's okay. I understand. Just give me a room where I can stay peacefully.
Sagot ni Cara sa empleyado ng hotel.

Tapos hinarap ang lalake.
See? Hindi ako stalker, I'm sorry for calling you someone that you are not but it wasn't my fault.
Pagpapaliwanag ni Cara dito.

It wasn't my fault too 'twas a misunderstanding.
Sagot ng man of her dreams niya at tumalikod ito sakanya.

Napaupo si Cara sa sofa ng kwarto niya habang nagmamaktol ang isipan nito.

Yan siguro ang dahilan bakit ka niloloko ng girlfriend mo sa panaginip ko kasi ang sama ng ugali mo. Bagay lang sayo. Ano daw this is my territory? Ano siya terorista? Edi wow.. Nagrerebelde ang utak ni Cara sa 'Man of Her Dreams'.

Hapon na ng sinundo ni Stephen si Cara mula sa conference niya. Natatawa si Stephen habang paulit-ulit na kinukwento sa kanya ang eksena na nangyari sa hotel.

Why are you laughing at me? He totally ruined my day. Alam mo ba yon? Para siyang boss na brat na parang may pinagdadaanan. Nakasimangot si Cara kay Stephen.

Pinisil ni Stephen ang cheeks nito at ngumiti sa kanya.
Want me to hit his face?
Paglalambing nito sa kanya.

No. Let him be siguro di na rin naman na mag ccross ang landas naming dalawa. I will leave that memory behind here.

I hope yon na ang last nating pagkikita. I hope you'll be happy. Hindi na parang karga-karga mo ang mundo..