Tam üç gün. Üç gündür evde pestilim çıktı sıkıntıdan. Sadece yemek yedim, uyudum ve uyudum. Tam bir işkenceydi benim için ama bugün bu işkence bitti ve şimdi yatağımdan kalkıp güzel bir duşumu aldım. Oh be ne rahatladım. Neyse üstüme kıyafetlerimi giydim ve aşağı inip kahvaltı hazırlamaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltı hazırlama işi de bitti ama en zoru da şimdi başlıyor. Ne mi? Uyuyan yakışıklıları uyandırmak. Üç gündür aynı zorla uyandırıyorum. Sanki bilerek yapıyorlar. Ama onlar da haklı. Bir hafta sonra konserleri var ve ben üç gündür yanlarında değildim. Baya yoruldular.
Tek tek odalara girdim. Girmek mi? Resman daldım. Şimdi ben onları nasıl uyandırıcağımı çok iyi biliyorum.
Lisa: Çocuklaaar! İmdaaat!! Hırsız girmiş koşun lan bi kalkın yaa çok korkuyorum!!
Ben bunları söylerken mutfağa kaçmıştım. Çünkü yakalarlarsa ben tek kelimeyle ölüyüm.
Lan hepsi koşa koşa aşağı indiler. Hallerini görmelisiniz. Saçları başları dağılmış. Hatta dur lan Tae'nin salyası mı bakıyor yoksa ben mi yanlış görüyorum? Haahahaa
Suga: Lisa noluyo ya?
Lisa: Uyandınız mı? Hadi yüzünüzü yıkayın kahvaltı hazır. Geç kalmayalım.
Tae: Lisa sen napıyon he bacım. Canına mı susadın lan. Korkudan ölüyordum burda.
Lisa: Ben ne yapabilirim. Hepünizi aynı anda kaldırmanın yolunu aradım vee bunu buldum. Nasıl hergün böyle uyanmak ister misiniz?
Ya bunlarla eğlenmek çok komik lan. Dur o ne Jungkook ayakta uyuyor. Ben şu an gülmekten yerlerde yatıyorum.
RM: Lisa sabah sabah ne içtin be kardeşim. Çünkü ben de istiyorum.
Lisa: Yaa bir Jungkook'a bakın anlarsınız.
Jin: Yaa yazık yavrum ayakta uyuyor. Jungkook kalk geldik. Bang PD'nim çağırıyor seni.
Jk: Ha! Ne? Kim çağırıyor ya?
Lisa: Hadi geç kalacağız. Gidin yüzünüzü yıkayın ve üstünüzü giyinin. Hadi marş marş 5 dakikanız var.
Hepsi koşarak odalarına çıktılar. Hepsi ayrı kafa bunların.
5 dakika sonra hepsi geldi. Sadece Jungkook gelmedi.
Lisa: Çocuklar Jungkook nerede?
RM: Odasındaydı. Bilmiyorum.
Lisa: Neyse siz başlayın ben bir bakayım.
Yukarı kaldığımız odaya çıktım. Kapıyı yavaşça açtım. O da ne? Şu an ben yanlış mı görüyorum yoksa karşımda yarı çıplak bir tavşan mı duruyor?
Şu an yemin ederim domatese dönmüşümdür. Zorla yutkundum ve
Lisa: Şey.. Jung-kook op-pa hadi ye-yemeğe gel. Geç kalaca-gız.
Dedim ve koşarak odadan çıktım. Ya ben niye kekeledim ki şimdi. Çocuk da far görmüş tavşan gibi suratıma baktı. Ee tabi odaya öylece girersen böyle olur. Şuan aynanın karşısında kırmızı bir suratla başbaşayım. Tamam onu küçüklüğümden beri tanıyorum hatta görüyorum. Ama bu farklı kalbim yerinden çıkacak gibi atıyor. Aşık oldum...
