Tarihin En Kötüsü Olacağım

2

"O halde, başlamak için önce biraz kas yapmalısın, Ali."

Albert bana öğretmeyi kabul ettiğinde yüksek beklentilerim vardı ama görünüşe göre kılıcı nasıl kullanacağımı öğrenmeyeceğim.

Ama haklı. Önce güçlü bir temel oluşturmak iyi bir fikir.

"Şimdilik, her gün 100 mekik ve 50 şınav yapmaya başla," diyor Albert genişçe gülümseyerek.

Bu büyük abinin gülümsemesi şimdi bana biraz uğursuz görünmeye başlıyor.

Fakat.... Günde 100 mekik ve 50 şınav aslında oldukça yapılabilir görünüyor.

Önceki hayatımda biraz jimnastik yaptım. O zamanlar, arka yaylar ve arka döndürmeler benim için hiçbir şey değildi.

Şu anda bunları yapacak kadar kasım var mı bilmiyorum , bu yüzden onları şu anda hala çekip çekemeyeceğimden emin değilim, ama mesele şu ki, jimnastik yaparken bir günde yapmam bekleniyordu her gün en az 300 mekik, 100 şınav ve 100 çömelme. Yani Albert'in rejimi benim için hiçbir şey.

"Vay canına, Al's bu acımasızca!"

"Bahse girerim ki , Ali'nin bunu yapmasının bir yolu yok," diyerek Alan ve Henry'yi sessiz de olsa onları duyuyorum.

...... Çok mu istiyorsun?

Sanırım muhtemelen önceki Alicia için imkansız olurdu, ama şu anki benim için çok kolay olacak.

Sanırım kardeşlerim geçmiş hayatımdaki beni bilmedikleri için, onları biraz gevşetmeliyim.

Benimle dalga geçtikleri hissine kapılıyorum....

Ama ben bir kötülük olacağım. Birisi beni aptal yerine koymaya çalıştığı için yenilgiyi kabul etmenin ve sessizce geri çekilemem.

"Tamam, kardeşim. Sonra iyi bir kas temeli oluşturduktan sonra, bana kılıç dövüş sanatını öğretmeni bekliyorum. "

"Elbette. Ama bakalım ilk haftayı başarabilir misin? "

Bir hafta!?

Bir hafta bile yapabileceğimi düşünmüyor mu?

"Bana ışık tutmamalısın," dedim güvenle eve dönmeden önce

Ooh, şu anki tonum ve konuşma tarzım, bu beni gerçek bir kötü gibi göstermedi mi?

Ve hayatımda ilk kez kardeşime böyle baktım.

Ahh Alan'ın ve Henry'nin yüzleri bunun paha biçilmez olduğunu söylediğimde! Her iki ağzı da şoktan dolayı genişçe açıldı.

Böyle bir kardeş kompleksi olan eski ben için bu imkansız olurdu, ama artık değil.

İstediğim kadar parlayacağım. Zaten oldukça görkemli bir kötülüğe dönüşüyorum.

Kötü yeteneklerimi çabucak yok edebilmek için bu hıza ayak uydurmam gerekiyor!

Neşeyle zıplayarak kütüphaneye doğru yola çıkıyorum.

Kraliyet sarayındaki kütüphane hariç, tüm asil evlerin arasında, Williams ailesinin kütüphanesinin en büyük ve en geniş olduğunu duydum.

Ve şaka yapmıyorlardı. Bu, çok büyük bir yer! Burada kaybolabileceğimi hissediyorum.... Bunun nedeni, hayatımda ilk kez buraya gelmekten rahatsız olduğum için olabilir.

Burası sanki sonsuza kadar devam ediyormuş gibi hissettiriyor çok fazla raf vardı . Her biri boyumun en az iki katı ve ikinci kat bile var!

Bütün gece gündüz buralarda arama yapabilirdim ve aradığım kitapları bulamayabilirim.

Ne yapmalıyım .....

Yeni gelenler için, bu kütüphanede hızlı bir yürüyüş yapmak, ama boşuna. Kara büyü ile ilgili hiçbir kitap görmedim.

Birinden yardım isteyip istemediğime emin değilim, onları hemen bulabilirdim, ancak insanlar gelecekte bir kötü olarak itibarıma zarar verebilecek kara büyüyü öğrenmek için çok uğraştığımı öğrenirse.

Sihirli güçlerimi kesinlikle gizli tutmalıyım, zaman geldiğinde çok daha etkileyici olacak.

Yine de, doğru kitaplardan hiçbirini bulamazsam, ustalaşmak yerine, hiçbir sihir öğrenemeyeceğim.

Sanırım günü yavaşça tüm kütüphaneyi arayarak geçirmek zorunda kalacağım... .. Ama bu oldukça zaman kaybı gibi geliyor.

Eğer kahramandan daha iyi biri olacaksam, o zaman bu kadar zaman harcayamam ama gösterecek hiçbir şeyim de yok. Ben buradayken en azından bir şey öğrenmem gerekiyor.

Belki 30 dakika daha kalmalıyım ve eğer hala sihirle ilgili herhangi bir kitap bulamazsam, başka bir şey öğrenmeye razı olmalıyım.

*Welp*, 30 dakika oldu ve hiçbir şey bulamadım. Sanırım bugün için burada duracağım.

Önümden vazgeçtiğim kitap rafına bir göz atıyorum ve bitkiler hakkında bir kitap alıyorum. Bakınıyorum , kitabı okuyup bitirene kadar bir sonraki kitabın sayfalarına dökerek geçiriyorum. Aslında oldukça eğlenceli bir okuma oldu.

Bu dünyada bulunan çeşitli farklı flora türlerini ayrıntılı olarak açıklıyordu. Aslında, içindeki bitkilerin tonu, önceki hayatımda olmayan egzotik türlerden.

Gökyüzünde uçan bitkiler, ışık veren bitkiler ve tonlarca fantastik bitki örtüsünden bahsediyordu.

Hepsinden çok etkilendim, bu günü çeşitli bitki örtüsü hakkında birşeyler okumaya karar verdim.

Farklı bitki türlerinin tıbbi etkileri hakkındaki bir kitabı okumaya başladığım sıralarda...

"Alicia-Sama ~" Rosetta'nın bana seslendiğini duydum.

Sesini duymak nihayet beni hayallerimden çıkarıyor ve ilk kitabı aldığımdan bu yana 10 saat geçtiğini anlıyorum.

Öyle görünüyor ki okumaya odaklandım, yemek yemeyi unuttum, öğle yemeğini tamamen unuttum.

Duvardaki saate bakarak, saatin 18.00 olduğunu görüyorum. Oh, zaten yemek zamanı.

"Alicia-Sama ~" Rosetta'nın bana tekrar seslendiğini duydum.

Acele etmeli ve buradan çıkmalıyım. Tuttuğum kitabı hemen bıraktım ve zaten oldukça büyük bir yığın biriktirdiğimi fark ettim.

Bugün kaç kitap okudum merak ediyorum... ..?

1, 2, 3, ......., 23 kitap.

Sadece 10 saat içinde 23 kitabı tamamen okudum ....... İlkinde bir saat geçmesine rağmen... ..?

Bu, okuma hızımın bu kadar arttığı anlamına mı geliyor?

Sanırım bu, okurken ne kadar odaklanmış olduğumu göz önüne alarak mantıklı geliyor.

Aniden, karnım gümbürdüler ve gürültü büyük ölçüde tüm kütüphane boyunca yankılanıyor.

...... Şu anda gülünç açım!

Sonradan okumak istediğim an için bazı mazeretler bulmak için zamanım olacak, çünkü şimdilik yemeğe ihtiyacım var!

Beni tahrik eden bu düşünce ile kütüphaneden fırlayıp doğrudan yemek odasına doğru ilerliyorum.