Love me or Not?

PANGALAWA

Apat na araw, apat na araw akong nag aabang sa babaeng dumaan dito sa amin. Kung bakit, ay hindi ku alam. Kung anong dahilan ay hindi ku alam. Siguro gusto ko lang malaman ang pangalan nito. Yun lang siguro! Oo yun lang!

Pilit kung kinumbinsi ang sarili ku na yon lang. Peru sa isip ku, walang oras na nagdaan na di ko ito naiisip. Kung bakit.. kung bakit palagi syang nasa isip ko! Kung bakit palagi akong naghihintay sa kanya para tanungin ang pangalan nya. Oo ang pangalan nya lang ang gusto ko!

Nang dahil sa ginawa kong ito, tila nan lalamig ako sa relasyon namin ni Isa. Posible ba yon? Hindi ku kilala ang babae peru ganito na ako ka interisado sa kanya. Ganito na ako mag isip na tila'y hindi ito mawawala saking isip kahit isang minuto lang. Baliw! Oo baliw talaga ako!

Akala ni Isa may sakit ako kaya ganun ako umasta sa kanya. Wala nakong gana magkipag usap sa kanya dahil ang isip ku ay baka dumaan nayon. Na baka hindi ko na nman maabutan para tanungin ang pangalan nya. Nakakaloko talaga!

----

Ikalimang araw na.. limang araw na naghihintay ako dito. At dalawang araw nalang ay uuwi na si Isa. Peru sa ganitong kundisyon ku, na ang tanging iniisip ay ang babaeng yon. Ang babaeng hindi ku manlang kilala!

Mahal ko si Isa peru ang babaeng yon ang palagi kung iniisip. Possible ba talagang mangyari to? Possible ba talagang magkagusto kahit may mahal kana? Hindi ako mahilig sa drama kasi parang hindi yon angkop sakin. Sa tuwing manonood kami ni Isa ay pinag aawayan pa namin yun dahil para sa akin, kabaklaan yon.

Tuloy ay nagsisi nako na hindi ko napanood ang dramang katulad nito. Para naman may alam ako sa ganito. Hay.

"Pssst"

Hay, naiisip ku na naman sya!

"Pssst"

Bat ba hindi ko sya maalis aa isip ko! sabay pokpok ku sa isip ko!

"Baliw na, Bakla pa!"

Napatingin agad ako sa nagsasalita. At unti unting lumaki ang mata ko sa nakikita! Ohh jellyfish! Sya nga ito! Sa saya ko ay napayakap ako sa kanya. Sa saya ko ay parang nababaliw ang puso ko dahil sa sayang idinulot nito. At sa saya ko ay hindi ku namalayan na si Isa.. Ang mahal ko, ay nakitang nakayakap ako sa babaeng ito.

"Bat nkayakap ka sakin bakla?"

"Babe.."

"Anong Babe...." napalingon ito ng mapansin nyang di ako nakatingin sa kanya.

Wala akong makuhang sagot sa kanya. Tinitigan lang ako ni Isa na lumuluha. Nasaktan syang nakatingin sa akin. Peru hindi ako nag salita. Dahil ko sa sarili ku na kasalanan ko nman talaga ito. Dahil nagdaan ang araw ay wala sya sa isip ko.
Peru di ko maitatangging nasaktan akong makita syang umiiyak sa harapan ko. Di ako maka hakbang sa kanya na para bang may malagkit na nakadikit sa paa ko. Yumoko nlang ako ng dku alam at sa sandaling yon ay tumakbo ito ng umiiyak.

Ang sakit! ang sakit na makita ang mahal mong umiiyak, peru bakit hindi ko manlang ito malapitan? Bakit hindi ko manlang ito mahabol? Sinaktan ko ito. At ako ang may kasalanan!

"Hey, ok ka lang?" nilingon ko ito dahil akala ko ay umalis na ito.

"What's your name?" sa wakas natanong ku sa kanya. Tinitigan nya ako na nagtataka na para bang mali ang tinanong ko. Tinaas ang kilay ko sa kanya dahil sa naiilang ako sa mga titig nya.

"You dont know me?" tawang tanong nito. Muli ay tinitigan ku sya peru wala akong mapagkilanlan.

"Hahaha.. sa bagay," natawa ito sa dku alam ang dahilan.