11. bölüm

744 44 20
                                    

Adrian Agreste

Ad: tamam baba bunu Marinette le konuşucam
Ge: tamam iyi yolculuklar

Babamın evinden çıkıp arabama bindim çalıştırıp eve sürmeye başladım telefonumu alıp mariyi aradım

M:alo
Ad:mari ben yoldayım sen hazırmısın
M:hazırım bende seni bekliyordum eee baban ne dedi
A:gelince anlatırım hadi görüşürüz
M:peki

****************************

Mariyle karşı karşıya oturmuş birbirimize bakıyorduk

M: Adrian artık babanın ne dediyini anlatıcakmısın?
Ad: babam şirketleri ayrı ayrı yönetmek yerine birleştirmemizi istiyo
M: bunu hiç düşünmemiştim
Ad: babam açana kadar ban de
M: böyle düşünmesi normal sonuçta yıllarca emek verdiyi şirket için büyük bir fırsat
Ad: evet..... peki ne yapıcaz
M: Bence bu konuyu çine gidince konuşsak daha iyi olur
Ad: peki hadi çıkalım

Eşyalarımızı alıp arabaya bindik ve hava alanına sürmeye başladım

Hava alanına 10 dakika kalmıştı ama can sıkıcı bir sessizlik vardı 1 saniyeliğine Marinette e döndüm camdan dışarıya bakıyordu bende radyodan şarkı açtım

Uçağa bindik Marinette cam kenarına oturdu beklemeye başladık sonra hostes geldi birşey isteyip istemedimizi sordu mari ye döndüm

Ad: mari birşey istiyomusun
Bana döndü M: bir sandviç alabilirim
Tekrar hostese döndüm
Ad: bi sandviç bir de kahve
Hostes: hemen getiriyorum

*******************************

Elimizde bavullarla bir taksi durdurduk bavulları bagaja koyup arabaya bindik şirketin adresini şoföre verdim 30 dakika sonra araba durdu şoföre parayı ödeyip indik

Karşımızda en az 60 katlı bir bina vardı mariyle birbirimize baktık sonra içeri girdik danışmanın yanına gittik kadın çalışan (ça)

Ça: buyrun kime bakmıştınız
M: ben Marinette... Marinette Agreste
Ça: bizde sizi bekliyorduk beni takip edin sizi odanıza götüriyim

O önde biz arkasında asansöre bindik asansörün düğmelerine baktım 70 katlıydı , 2 katda yerin altındaydı bende bizim sirketi büyük sanıyodum
Çalışan en üst kata bastı...

Katda sadece iki kapı vardı sağdakinin önüne geldik üstünde altın renginde "Marinette Agreste" yazıyordu odaya girdik Marinette ile ağzımız açık kalmıştı oda kocamandı girişte sağ ve solda iki beyaz sütun vardı sütünların ilerisinde tavan daha yüksekti sağ ve solda işlemeli vazolar ve tablolar vardı en arkada büyük bir masa ve yine büyük bir deri koltuk vardı arkasıysa tamamen cam dı bütün şehir gözüküyordu onların önünde siyah küçük bir bir masa yanlarında da yine siyah deriden 2 koltuk vardı (umarım anlata bilmişimdir)

Ç: siz oturun ben asistanızı cağırıcam

Marinette kendi koltuğuna bende karşısındaki koltuğa oturdum sonra içeri bir kadın girdi...

Marinette

İçeri saçları aynı benim gibi ama daha açık renkli çekik gözlü ve açık giyinen bir kadın girdi ama en çok dikkatimi çeken şey girdiğinden beri gözünü Adrian dan ayırmıyor sanki yiyicek gibi bakıyordu benim gözlerimden alev çıkıyordu önüme geldi gözlerini Adrian dan çekip bana döndü

Ka: merhaba efendim ben asistanınız Kagami

Sonra yine Adriana göz ucuyka bakmaya başladı kendimi tutmaya çalışıyordum ilk günden olay çıkmasın diye ama sonra Adriana gülerek göz kırptı bu bardağı taşıran son damlaydı

M: çık dışarı
Ka: efendim
M: KOVULDUN ÇIK DIŞARI!!
Ka: a-a-ama
M: çık dedim KOVULDUN ÇIK!!!

----------------------------------------------------------


Oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayın

Herşey dahil 473 kelime

Sadecebenim Adrinette (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin