narration.
―
⠀⠀"ITO PA KASI NOONA, kainin mo yan lahat
ha?" pagkatapos nun ay sinalinan na
naman ni haruto yung pinggan mo na puno
na ng isang slice ng cheesecake, side na
fries, isang cupcake at dinagdagan pa ng
isang slice ng red velvet cake at apat na
piraso ng chocolate truffles.
⠀⠀napa-singhap ka naman sa dami ng
pagkain na nasa tray mo ngayon saka mo
tiningnan si haruto with wide eyes and
mouth agape chuchu like that.
⠀⠀gusto niya ba na maging baboy ka? like
hindi naman problema sayo yun kaso nga
lang kasi baka sa sobrang busog mo nito
hindi ka na makatayo sa upuan mo. baka
malate ka pa sa first subject mo sa hapon
or worse, mag popo ka dito sa school. and
you just know how awkward would that turn out.
⠀⠀"jusko. aalinin ko to lahat!? ang dami
naman nito haru baka hindi ko to maubos
lahat," sagot mo saka iminuwestra sa kaniya yung tray mong punong puno ng
desserts.
⠀⠀"yu, andito lang kami kung gusto mo ng
katulong na kumain niyan," jihoon shoots
you a smile before haruto smacked him
in the back of his head.
⠀⠀"bili ka nga ng sayo hyung. dami mo din
namang pera manglilimos ka pa."
⠀⠀it has been almost three weeks since the
first school day. like promised, nilibre mo
si haru ng lunch the day after, without even
knowing the thoughts racing in his head
while you were in the midst of lunch then.
nabigla ka na lang na nilibre ka niya ng
lunch sa sunod pang araw at hindi ka pina-
yagang bilhan siya. ni isang beses pagkatapos nun ay hindi ka talaga nabigyan ng chance na mabilhan siya ng pagkain.
⠀⠀it was either doyoung, jeongwoo, or the mashikyu duo yung napaguutusan niyang bilhan ka ng lunch kapag alam niyang malalate siya. literally, wala kang takas sa libre ng isang matinik na watanabe haruto.
⠀⠀"kung hindi mo maubos noona pwede namang ipapack na lang natin after lunch. tapos kainin mo during vacant or after school, hehe." tawa pa ng japanese na lalaki sayo bago pabirong sinapak si jaehyuk na kukunin sana yung isang truffle sa tray mo. "wag mong hawakan yung pagkain na di sayo hyung."
⠀⠀"hindi mo naman pa ako nalibre ah!" reklamo ni jaehyuk saka napa pout.
⠀⠀ang kyut talaga ng extrang 'to jusme.
⠀⠀in the midst of your lunch, three figures walked over to your table which instantly caught the boys's attention, pwera dun sa japanese na lalaki na nakatuon lang ang atensiyon sayo at binabantayan ka habang kumakain. baka kasi nakawan ka ulit nung mga hyungs niya.
⠀⠀tapping haruto's shoulders, napa angat naman ang kilay niya sa kay yoshi na siyang tumapik sa kaniya.
⠀⠀"ba't hyung?"
⠀⠀yoshi ushered towards the three pretty girls standing near their table.
⠀⠀ahn yujin. choi yena. and jang wonyoung.
⠀⠀tinulak ni yujin at yena si wonyoung medyo palapit sa kinauupuan niyo ni haruto saka ito diretsahang nagsalita. and instantly, haruto's stone cold face appeared while staring blankly at the girl.
⠀⠀"do you need anything?" tanong nito nang wala man lang ni isang expression sa mukha niya, mas lalo ding bumaba ang boses nito.
⠀⠀"yung presentation kasi natin for mrs. yiu's class in friday, we only have three days to prepare everything kaya gusto ko lang sanang malaman kung kailan mo balak na magstart?" malumanay at malambing na tanong ni wonyoung sa kaniya.
⠀⠀despite the cute and shy approach, haruto remained expressionless, face literally devoid of any emotions.
⠀⠀nakita mong bumama yung mga mata ni wonyoung sa sapatos niya pagkatpos niyang tingnan si haru, yung dalawang kaibigan niya sa likod, hinawakan din yung braso niya. a way of comforting her.
⠀⠀napaghalataan mong kabado si wonyoung kahit na nagtatanong lang ito, hindi man nito diretsong aminin, napansin mo na kaagad. kaya naman, palihim mong hinawakan ang braso ni haru tsaka medyo kinurot yun tsaka siya binulungan.
⠀⠀"haru wag mo ngang takutin yung kaklase mo. mukhang kinakabahan tuloy siyang kumausap sayo."
⠀⠀apart from your knowledge, your close proximity to haru's ear actually made him feel goosebumps. kinabahan din bigla without even knowing why. pero agad naman nitong nabago ang expression niya saka hinarap si wonyoung na nakatingin na sa inyong dalawa.
⠀⠀"pwede siguro nating simulan yung outline after lunch since vacant naman yung first sub sa hapon. i'll meet you in the library," pagkatango ni wonyoung, dali dali na siyang binitbit ng mga kaibigan niya pabalik sa table nila.
⠀⠀"si ruto hyung talaga, lagi na lang tinatakot yung mga babaeng lumalapit sa kaniya." junghwan.
⠀⠀"kung hindi nadadala sa takot, binabara." asahi.
⠀⠀"kung ayaw pa rin talagang umalis, iniiwan." mashiho.
⠀⠀"tapos kung sinusundan, dun na papasok yung isa pang intimidating card niya. tong batang to daming alam." yedam.
⠀⠀"pero mabuti nga lang at hindi siya ganun nung nakilala ka niya yu. baka natakot ka na niya saka iniwasan kami." junkyu.
⠀⠀"eh hindi naman siya tinakot ni haru eh. opposite expression and attitude pa nga."
⠀⠀napahagikhik naman silang lahat sa mesa niyo nang dahil sa sinabi ni jaehyuk. and in the midst of that, sinagot siya ni haru na siyang naging dahilan ng hiyawan sa mesa niyo. na gets nilang lahat pwera sayo.
⠀⠀"eh sa iba yung nararamdaman ko kay noona eh. syempre hindi ko yan susungitan."
_
yung mas matanda pa aq kay yujin
at wonyoung tas ako eto nandito
sa bahay, tamang tambay lang
habang sila k-idol ganun :D
BINABASA MO ANG
NOONA。
Fanfiction❝ ang landi mo talagang bata ka. ❞ ❝ sayo lang naman noona. ❞ © CHAJUNH0 2020 [ haruto watanabe taglish epistolary ]
