Immortal

The Immortal 1

Ang ano mang pagkakatulad, bagay, tao, lugar o pook, ay hindi sinasadya at nagkataon lamang. Ang anumang pagkakatalud ng bawat pangyayari ay nagkataon lamang. Ang kwentong ito ay pawang kathang isip lamang ng manunulat at walang bahid katotohanan.

Ang sinumang magnanakaw ng estoryang ito ay may tamang parataw na parusa.

*No Copyright infringement, and Plagiarism is a crime*

DON'T FORGET TO FOLLOW MY ACCOUNT AND HIT THE STAR, TO VOTE MY STORY MGA SIS. ❤❤❤ LOVELOTS ❤

***

Chapter 1. "Half angel, half human-nephilim."

Gustong maniwala ni Lory sa dalawang ito. 'But--nahh... she's too old for this kind of shit. But the way they look at her, naiisip ng mga ito na hindi siya naniniwala and so what kung hindi? "You guys are kidding me. Im'ma go home now.'' Sabi niya sa dalawang estrangherong kaharap niya at hindi niya kilala, kaya hindi siya maniniwala. Looks can be decieving ika nga nya.

Now she wondering, is she dreaming? Aalis na sana siya ng balikan niya ang mga ito at hindi naman siya pinigilan.' "You know what... I maybe look innocent on you guys, but whoever you are---you.. and you!--" tinuro niya ang dalawa. "Go pick another girl to fuck for this prank...becuse I ain't believe in this shit." Sani niya. "And I'm going home."

Nagtinginan ang dalawa kung ano ang pinagsasabi ni Lory, samantalang napapailing na lamang si Ariel sa pakikinig kung paano paniniwalain si Lory sapagkat maski ito ay delikado dahil kagaya ng kaniyang mga magulang ay magiging rin ito kapag hindi sumumpa ng katapatan sa pangkat ni Azul, at Lucas. Ang dating anghel na pinatapon sa lupa na ngayon ay naghahasik ng lagim sa mundo ng mga tao.

"Lory hindi ka maaaring umuwi, dahil wala ka ng aabutan sa bahay mo, at higit sa lahat naglipana ang mga tauhan ni Azul upang paslangin ang supling ni Hannah at Azakael at ikaw yun... kapag hindi ka pumanig sa kanila...kamatayan o katapatan..ngayon kapag umuwi ka? Nag-aabang ang itim na anghel sayo, at para mo naring itinapon ang sarili mo sa selya-elektrika." pagpapaliwanag ni Zael. Nahintakutan si Lory sa kaniyang narinig--hindi man niya kilala ang dalawang ito ngunit ayaw rin naman niyang maselya-elektrika..

ano siya baliw, kung totoo nga?!

Samantalang naiinis na nagmamasid lamang si Ariel kung paano paamuhin si Lory ni Zael sapagkat may katigasan talaga ang ulo ng babae, laking pasasalamat na lamang ni Ariel na nawalan ng malay ang babae kanina kaya nailigtas niya ito kanina, dahil pihadong babalik ang mga tauhan ni Azul upang patayin si Lory, dahil sa pagtanggi ng katapatan ni Azakael at Hannah rito.

Sa isiping iyon, nahilot si Ariel dahil sa dami ng kaniyang iniisip at marami sa kaniyang kapatid na naipatapon noon na pumapanig para sa tama. At yun ang kailangan niyang gawin ang balaan ang mga ito, sa dapat mangyari.

"Paano ko kayo pagkakatiwalaan, at teka teka lang... Paanong naging kapatid niyo ang tatay ko e, only son yun? At never in my entire life, na may pinakilalang kamag-anak ang ama ko. So paano ako magtitiwala sa inyo na hindi niyo'ko sasaktan kagaya ng sinabi ninyo, sige nga?"

Napa-ismid ang dalawa sa kaniya, humahanga ang mga ito sa katatagan ng loob at pagiging aware ni Lory. Lalo na't magaling mag-analise ng sitwasyon ang ama ni Lory, ang ama nito ay kilala sa larangan ng taktika at klase ng pakikipaglaban samantalang magaling sa pakikipag-laban si Hannah. Malakas ito kumpara sa lalaking anghel. Sa kanilang lahi o kahit ang mga Nephilim ang mga babae ang malakas, pisikal o emosyonal man.

"Kahanga-hanga ngunit tama ka Lory... paano mo kami pagkakatiwalaan gayong ngayon mo lamang kami nakilala..." sabi ni Zael.

"Tama." Pagsang-ayon niya.