YA AMK BANA DESTEK ATIN DA ŞU İKİ AŞKIM DA BÖLÜM YAZSIN.
BERK VE BARLAS'IN YAZMASINI İSTEYEN İŞARET BIRAKSIN...
İyi okumalar...
Ebru'nun ağzından...
Kendimi hiçbir zaman lunaparktaki küçük bi kızdan daha fazla göremedim. Hep, yapacağı şeyi düşünmeden yapan, sonrasında pişman olan biri oldum. Hayatım böyle geçti, daha kendimi bile tanıyamadan...
Yine böyle bi andayım, saat gecenin 2'si. Uyumak yerine kulaklığımı takmış müzik dinliyorum. Ne zamandan beri böyleyim bilmiyorum. En son annem akşam yemeği için çağırmıştı ama ben hiçbir şey demeden uzanmaya devam etmiştim. O da bi daha gelmemişti zaten...
En son dayanamayıp interneti açtım ve instagrama girdim. Tek bir bildirim bile yoktu. Barlas da benden sonra çıkmış, ve bi daha hiç girmemişti.
Gruba yazmak yerine Barlas'a özür dilerim yazıp telefonu karnımın üzerine koymuştum. Kısa bir süre sonra telefonum titreyince elime alıp gelen mesaja baktım.
Barlas: bende özür dilerim güzelim, fazla üstüne geldim...
Ebru: bende fazla abarttım sanırım. Yanii, kıskanç olduğum için...
Barlas: biliyorum prenses. Ama, biz birbirimize aidiz tamam mı? Hiç kimse seni benden alamaz, ve bende kimse için senden vazgeçmem.
Ebru: Barlas...
Barlas: Ebru...
Ebru: seni seviyorum...
Barlas: bende seni seviyorum...
Ebru: sen bu saatte neden uyanıksın???
Barlas: bilmem ki, uyku tutmadı...
Ebru: hımm...
Barlas: kuzum... uyu artık geç oldu.
Ebru: sen???
Barlas: bende uyurum
Ebru: tamam o zaman
Barlas: iyi geceler
Ebru: iyi geceler...
Telefonu yanıma koyup gözlerimi kapattım ama içimde bi huzursuzluk vardı. Sanki şimdi uyuyup, sonra uyandığımda hiçbir şey eskisi gibi olmayacakmış gibi...
Korkularımla yüzleşmek istedim, uyudum...
Bölüm yazarı = OnlyEbru_
Uzatmicam, amaç bölüm atmaktı. Attım
Bi sonra ki bölümü beylerden biri atıcak

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece SEN
Literatura Femininabu koskaca dünya da, milyarlarca insan içinden sadece sizi seçtim. ikinizi...