Chasing Felicity

Prologue

Plagiarism is not acknowledging another person's work or ideas when you use it in your writings, speeches, and other scholarly efforts. Copyright infringement -- not following the laws regarding use of another person's (or other entity) fixed expression; generally involves economic and ownership issues.

Plagiarism is not in itself a crime, but counterfeiting fraud can be punished in a court for prejudices caused by copyright infringement, violation of moral rights, or torts. In academia and industry, it is a serious ethical offense.

Plagiarism is considered academic dishonesty and a breach of journalistic ethics.

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, businesses, characters, places, locales, events, and incidents are either used in a fictitious manner or the products of the author's imaginations. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

It might have grammatical and typographical errors. Please bear with me and I'll get back to this after I finish the whole story. This story is unedited.

Read at your own risk.
Enjoy reading!

——————————

Lip tint, check. Cheek tint, check. Hairstyle, check. Fictional books, check. Airpods, check. Reading glasses, check.

Ten minutes. Iyon ang inubos na oras ni Kat para ayusin ang sarili at tingnan ang repleksyon sa salamin.

Naghahanda para sa klase niyang pang-alas otso. Habang nakatingin sa sariling repleksyon, tinititigan at sinusuri ang kanyang sarili. 

Fetus pa lang sila ng kanyang mga kapatid sa sinapupunan ng kanilang ina, na-i-programa na sa utak nila ang mga salitang—"Always face the world looking your best and be that best. Or else!"

That sentence, they hate it. Especially her. 

SHE HATES IT.

The expectations that their parents expect especially at her, make her want to disappear in this world. But she couldn't.

Noong bata pa siya, kung hindi sitsit at kurot ay palo sa pwet ang kasunod o aabutan niya sa salitang kasunod nang 'or else'.

Bilang panganay na anak ng isang Engineer at Doctor ay hirap at pressured si Kat na sumunod sa mga yapak nila.

Nang magdalaga siya mas naging madali sa kanyang maging isang perfect na anak lalo na sa harap ng kanyang mga magulang at mga kamag-anak. 

Lumaki siyang perfectionist at competitive sa mata ng mga kaklase at schoolmates niya at minsan nadadala na din niya ang ugaling yun pagkasama niya ang mga kaibigan niya kaya nasanay na lang sila dito.

Nakatatak na din sa utak ni Kat ang pagiging perfect kahit may rally, bagyo, baha, flash mob o lindol man.

Napabuntong-hininga na lang siya ng malalim at lumabas ng kanyang kwarto bitbit ang kanyang bag at iba pang gamit niya na gagamitin para sa araw na 'to. 

Suot ang kanyang reading glasses habang pababa at nakikinig ng kanta sa kanyang airpods papuntang dinning room nila.

Kumuha lang siya ng dalawang pirasong toasted bread with strawberry jam at gumayak na papuntang paaralan sakay ng kanilang sasakyan.

I didn't bust my uterus carrying you for nine months only to have a loser for a daughter.
Maliit pa lang ay naririnig na iyon ni Kat.

Kaya pakiramdam talaga niya, malilintikan siya kapag hindi siya umabot sa expectations ng parents niya lalo na ng daddy niya.

Good thing she still have friends who are trustworthy and always andiyan para sa kanya kahit na minsan nasusungitan at nagiging maattitude siya towards them because of frustration and expectations she's getting from her family.

Pagbaba sa kotse, sinalubong agad siya ng mga kaibigan niya.

"GOOD MORNING KAT!" magiliw na bati sa kanya ng mga ito.

"Morning."

"Sungit natin ngayon ah."

Nothing new naman kasi. I'm like this na dati pa every first day of pasukan. Ang nasa isip niya pero di na sinabi pa sa kanila.

"Let's go na lang sa magiging room natin."

They went to their room after ng naging batian nila sa hallway.

Went up straight to the chair that's near the window pero nasa gitna pa din siya. Pinapagitnaan ng dalawang chairs.

While waiting for the bell to ring for the flag ceremony, inabala ko lang ang sarili ko sa pagbabasa ng dala kong novel.

I'm fond of reading din naman ng mga novels. It's not because I'm a competitive person in academics doesn't mean I don't read other books other than books na related sa acads. Nope.

Mas madami pa nga akong books or novels and pocket books sa room ko kesa sa books kong related sa acads.

Although marami din naman akong books na ganun pero mas marami pa din yung novels and pocket books ko but I keep and hid them well.

 Mahirap na baka sunugin or what ni daddy yun pagnalaman or nakita niya.

My dad's the most strict person sa family when it comes to school and academic thingy kaya sometimes when I read pocket books or novels dapat after exam weeks or pagbakasyon na. Kaya patago ako kung magbasa ng those.

"Kat, let's go na," tawag pansin ni Norelle sakin na nakatayo na pala sa labas ng pintuan.

"Masisimula na maya-maya ang flag ceremony."

"Ok, coming."

We went straight ahead sa ground at hinanap ang linya para sa amin.

Habang hinihintay ang hudyat ng pangatlong ring ng bell ay iniinda na namin ang sikat ng araw dahil medyo malayo-layo ng konti yung mga puno dito sa kinatatayuan namin.

"Buti na lang at medyo mahangin kaya di tayo masyadong napapawisan." bulong ni  Zarah mula sa likod ko.

"Quite na nga Za."

"Sungit talaga nito." Za said.

The third bell rang at nagsimula ng bigkasin ng lahat ang prayers for this day sa pangunguna ng prayer leaders sa mini-stage.

Sinundan ng pagkanta ng Lupang Hinirang and recite naman ng Panatang Makabayan.

After the flag ceremony, may pa announcement ang Dean about sa mga bagong teachers and their assigned advisory class. Then welcoming the new students a.k.a transferees.

Then we went to our own respective classrooms after that little program para sa first day of school.

As usual, hindi magiging perfect ang first day of class kung walang mag-iingay at walang maiingay.

So, our classroom right now is parang nasa dirty market. You know what I mean.

And I don't like "maiingay" na person . Specifically those gamers.  Kasi naman they are so napaka-noisy. Shout here,  shout there, scream here, scream there. SHOUT AND SCREAMS EVERYWHERE!

"Good morning class!" umalingawngaw ang boses ng prof nila sa loob ng silid-aralan.

Dali-dali namang nagsi-upo ang mga mga estudyante sa kanilang mga upuan.

Here goes the never ending class introduction! Hays. Kat blurted out at her mind.

And so our first day of school as a senior high school students went on. Guess I need to be more competitive than last year.

Senior high years, bring it on!