Αποφοιτηση

311 16 24
                                    

Δεν το πιστεύω ότι σήμερα είναι η τελευταία μέρα μου στο Χογκουαρτς σήμερα λέω αντίο στο σπίτι μου.Σημερα λέω αντίο σε ένα παιδικό όνειρο που βγήκε αληθινό.Λεω αντίο στον 3 και απαγορευμένο όροφο στον Χαγκριντ στο Σλιθεριν και στο ΓΚΡΙΦΙΝΤΟΡ εκεί πέρασα τα παντα εκεί καταστρώσαμε όλα μας τα σχέδια με τα αγόρια!Σημερα λέω αντίο σήμερα ζω μια μέρα που άλλοι ούτε πιστεύουν πως υπάρχει η καθηγήτρια Μακ Γκοναγκαλ μιλάει για την τάξη μας και σιγανά δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου καθώς ξαπλώνω στον ώμο του Ντρακο!Ηξερα πως δάκρυσε και αυτός όταν μια ζεστη στάλα νερού έπεσε πάνω μου!Γυρισα και τον φίλησα στο μάγουλο!Σημερα αποχαιρετάω το σπίτι μου για 7 στην περιπτώσει μου 8 χρόνια.Παρολο που είχα γίνει τόσα άσχημα εδώ μέσα και είχαμε χάσει τόσες ψυχές.Παντα με έκανε να νιώθω ασφαλής!Ανεβηκαμε στης βάρκες και είπε αντίο στους καθηγητές μας!Και τότε άρχισα να γελάω σαν ακθυστερημενη πάνω στην βάρκα!
«Μωρό μου τι γίνεται με της απότομες αλλαγές διαθέσεις είσαι έγκυος και δεν το ξέρω!»γέλασα και με αυτό «Όχι!!!Ειμαι ηλίθια αφού θα ερθω να διδάξω εδώ θα ξαναέρθω τι κλαίω απλά δεν θα είμαι μαθήτρια θα είμαι καθηγήτρια!Μολις το συνηδιτοποιησε ο Ντρακο άρχισε να γελάει!

Όταν αποχαιρετίστηκαν ο Ντρακο πήγε την Ερμιονη στο μαγικό Λονδίνο και της έκλεισε τα μάτια με μια μάσκα!
«Ντρακο μπορώ να το βγάλω;»
«Τώρα μπορείς!»είπε και μου έβγαλε την μάσκα μπροστά μου είδα ένα πανέμορφο σπίτι!
«Ντρακο που είμαστε!»
«Στο σπίτι μας!Ερμιονη Γκρέιντζερ ελπίζω κάποια στιγμή Μαλφοι θες να μείνεις μαζί μου;!;!;!»Είχα μείνει άφωνη
«Ναι ερώτηση είναι αυτή Ναι!!!»με πήρε και με φίλησε!Κατευθυνθηκαμε στην πόρτα «Θα σου κάνω την τιμή να το ανοίξεις!»είπε «Ευχαριστώ!»έβαλα το κλειδί στην κλειδαρια! «Το έχω μισό λεπτό!Δεν το έχω!»είπε καθώς γελούσαμε σπαστικά και οι δυο δεν μπορουσα να ανοίξω την πόρτα με τίποτα αλλά μόλις ο Ντρακο έβαλε το κλειδί με το που το γύρισε η πόρτα άνοιξε και ένα υπέροχο σπίτι εμφανίστηκε είναι πιο μεγάλο αλλά ζεστό και φιλικό από ότι φαίνεται!Μετα άκουσα κάτι και έβγαλα το ραβδί μου ο Ντρακο μου το κατέβασε και ένα μικρό αγοράκι έτρεξε προς το μέρος μου «μαμά 2 εδώ θα μείνουνε μαζί με τον κάποια στιγμή μπαμπά 2!»γέλασα και τον αγκαλιάσα σφιχτά και το φίλησα δυνατά στο μάγουλο! «Φύγε μόλις σας είδε από το παράθυρο γιατί είπε ότι θέλει να είμαστε οικογένειακα για πρώτη μέρα!»γελάσαμε «Θα τον ευχαριστήσω αργότερα!»Εκεινο το βράδυ ξεπακεταραμε χωρίς μαγικά για να είναι μια οικογενειακή δραστηριότητα!Ειχαμε ξεπακεταρει και καθαρίσει μιας και που το σπίτι ήταν επιπλωμένο.Εβαλα τον Τέντι για ύπνο και πηγα να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου με τον Ντρακο! «Ντρακο;» «Ναι!» «Γιατί το σπίτι έχει αλλά δυο δωμάτια και ξενώνα!» «Για το μέλλον!» «Ο Ντρακο θέλει παιδάκια!Γιατι νομίζω για την ώρα μας φτάνει ο Τέντι!» «Είπα για το μέλλον!» «Μμμμ...Ποσά θέλεις;» «Μμμμ.Δυο μαζί με τον Τέντι 3 αλλά δεν με πειράζει και τέσσερα!» «Ότι μας επιφυλάξει το μέλλον!Τι λες να μείνουμε με αυτό!»είπα «μου αρέσει!» «Καληνύχτα!Σ'αγαπω !»είπε και τον φίλησα «και εγώ καληνύχτα»βολευτήκαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και πέσαμε για ύπνο χαρούμενη!!!

You weirdo Donde viven las historias. Descúbrelo ahora