Disrupted Harmony

Chapter 3

Habang papunta kami sa Route 196 nagsimula na kami magkwentuhan habang nasa biyahe, para lang malipasan ang oras dahil sa traffic.

"Malayo pa ba tayo? 30 minutes na tayo nasa traffic ah", reklamo ko

"Misty, wag kana mag reklamo, lahat tayo naiinip, pati nga yung nagbebenta ng tubig sa kalsada naiinip eh. 'Water' (why are there) so much cars kasi ng ganitong oras" patawa ni Caesar

"Ha Ha Ha, very funny Caesar, magdrive ka na nga lang", tugon ko

Eto namang si James kanina pa tulog simula nung nakasakay na sa kotse, nakuha pang sumandal sa balikat ko, hayyst masyado nakong maraming problema dumagdag pa si James.

"What the- EW! James! Laway mo tumutulo na sa Gucci ko!!", sigaw ni Misty na halos rinig hanggang sa dulo ng traffic

"Eto naman, magrereklamo nalang may halo pang kayabangan, Gucci lang yan di naman nakakahawa laway ko", sabi ni James

God bakit ba kasi ako napunta sa gitna ng upuan? Ang sikip na, magulo pa mga katabi ko, ARE WE EVEN MOVING?!

"R-rica bat ka nasa harap in the first place?", mahinahon kong tinanong si Rica

"A-Ah! I just happen to be near sa bahay ni Caesar...", mahinang pagkasabi ni RIca

"Ehhhhh is that so?", sagot ko

After 30 minutes we arrived at the venue...

"Okay guys! We're here! Welcome to Route 196!" sigaw ni Caesar

Pak! Pak!

"Oi, Ethan, James, gising na, palayain niyo na ako sa kulungan ko", sabi ko kina Ethan at James pagkatapos ko itong sampalin.

Pagkapasok namin sa Venue may tumutugtog sa stage na All-Boys band, mukhang cover band lang sila but i can see some potential in their members. Dumeretso na kami sa nakareserve saming table sa may bandang gitna. Nag-order na din kami ng food namin and as usual, madaming inorder si Caesar.

"Please give a round of applause for Disbored!", sabi ng isang staff sa venue

"And for our final performance this evening, please welcome Ben & Ben", dagdag niya

Lumabas yung Ben & Ben at nagsimula na sila magsetup ng tutugtugin nila, habang kami ay ineenjoy na ang aming mga inorder. Nagsimula na silang kumanta

"I can think of all the times

You told me not to touch the light

I never thought that you would be the one

I couldn't really justify

How you even thought it could be right

Cause everything we cherished is gone"

Sinimulan nila kantahin yung "Leaves". Lahat ng tao sa venue nanahimik at nagsway nalang kasabay ang kanta nila.

"Ohh, you never really love someone until

You learn to forgive

You learn to forgive

Learn to forgive"

Nang matapos sila sa kanta nila lahat ay nagsipalakpakan at kami naman ay bumalik na sa kotse para umuwi. Lahat kami ay pagod na pagod kahit na kumain lang kami at nakinig sa mga performances. Again, nakasandal na naman sa balikat ko si James pero i'll let it slide muna since pagod nadin ako magsalita.

Pagkauwi ko sa bahay, sa sobrang saya ko nakapag-isip ako ng kanta na puwede namin icover and hopefully magugustuhan nila yung irerecommend ko.

Group Chat