Bir zamanlar cennet'e iki ruh yaşarmış .Bu iki ruh o kadar çok bir birini severmiş ki aynı bir kalbin yarısı gibi.
Ne yazik ki bir gün tanrı insanı yaratmış ve aşık ruhlardan birini onun içine göndermek istemiş.
Aşık ruh sevgilisinden ayrılmak istememiş .Ne yazık ki tanrı ona izin vermemiş ve kendi isteği ile girmesi için o ruha süre vermiş .
Ruh o gün olanları sevgilisene anlatmış ve ikisi beraber ilk göz yaşlarını akıtmışlar .
Gel gelelim şeytana, insanı yaratmasıyla tanrıya karşı çıkmış "senin yarattığın tüm insanlar kibirli olacak ve sana itaat etmiyecekler " demiş.
Tanrı onun bu sözlerini çok sinirlenmiş ve şeytanı cennetten kovmuş.Şeytan yılan olarak içeri girmiş ve aşık ruhları duymuş bunu kendine fırsat bilen şeytan işi kendine lehine çevirmiş .
İki ruh'un yanına gidip "eğer tanrının sakladığı şelalenin içinde yıkanırsanız tanrı sizi insanın içine koyamaz" demiş.
Bizim iki aşık saklı şelalenin yanına gitmiş .İkiside orda yıkanmış lakin birden içlerin bişey çıkıyo gibi olmuş bu çıkan şey ise ruhların özüydü .Ruhlar bunu görünce şelalenin lanetli olduğunu anlamışlar .
İkisinin de ellerini kara zincirler dolanmış.Tanrı onların naptığını anlamış ve izlemiş .İkisinide cennetten sürgün etmiş ,dünya'ya göndermiş.
Lakin ikisinide çok uzak yerlerdeki lanetli mağaralara atmış.
Bu mağaralardaki ruhları yavaşlatan sis varmış.İki ruh hergün çabalamış ama iki adım dan fazla gidemiyormuş .Ruhlar tanrının bu yaptığına her gün kızmış ve lanet etmişler onlar lanet edince sisler daha çoğalmış .
Ruhlar anlamışlar tanrıya yalvarırsalar onları affedeceğini .Fakat iki ruhta o kadar inatçıymış ki tanrının bu yaptığını kendilerine yediremiyormuş .
Ruhlar orda birbirleri için savaşırken tanrı şeytanın bu yaptığına daha da sinirlenmiş ve onu cehenneme göndermiş. Cehennemde şeytan daha da güçlenmiş kendi gibi olan cinlerin bazılarını ateşe vermiş onlarda şeytan olmuş .
Tanrı bu sırada insanın içine ruh koymuş ve ilk erkek insanı yapmış .Erkeğin yanlız kaldığını görmüş ,ona eş olarak kadın insan yaratmış . Şeytan bunu duyunca yılan olarak tekrar cennet'e girmiş ,tanrı onun bu haline gülmüş ve "bu sefer yarattığım bana itaat edecek "diye düşünmüş. şeytanın aklını çelemiyeceğini düşünmüş çünkü onların aklı vardı .
İnsan düşünebilir ve sorgulaya bilirmiş .Lakin tanrın hesaba katamadığı bişey vardı iki insan bir birlerine aşık olmuşlardı.Şeytan onlara" eğer bu ağaçtan yerseniz tanrı sizi cennetten kovamaz ve hep birlikte mutlu olursunuz "demiş.
İnsanlar ilk düşünmüşler ve burda ki iki aşık ruh 'un hikayesi gibi olmak istememişler .Tanrı ya bizi de gönderirse demişler ve ağaç da ki meyveler den yemişler.
Yedikleri anda çırıl çıplak olmuşlar ve idrarlarını akıtmışlar ne olduğunu anlamayan insanlar elleriyle açık yerlerini kapatmaya çalışmışlar .
İleri de şelale görmüşler ve oraya koşarak gitmişler .Bi güzel yıkanmışlar lakin bu şelale iki aşık ruhun girdiği lanetli şelaleymiş içlerinde ki ruhlar gitmiş ve ikisinin de için de boşluk oluşmuş.
Tanrı bu olanları kendine yedirememiş.Onları da ruhları kapattığı yerlere atmış .İnsanlar ruhu olmadığı için sisli mağradan geçemiyorlarmış . Ruhlarda özleri olmadığı için geçemiyordu.
İki insanda ruhlarla dertleşmişler .Ruhlar insanların kötü olmadığını anlamış ve insanların içine girmesiyle mağarada ki sis gitmiş .
İlk olarak aşık olduğu kişileri aramışlar aradan yılllar sonra bu dört aşık bütünleşmiş ve sonsuza kadar mutlu yaşamışlar .
Bu hikayede ne tanrı ne şeytan kazandı tek bir kazanan var oda sonsuz bir aşk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WAR OF LOVE
Romanceİki aşık ruh ,İki aşık insan,bir tanrı ve şeytan hepsi kendi içinde ki savaşta yenildi .Tek bir şey galip geldi o da aşk . ~Ne zaman imkansızı seversen ,işte o zaman gerçekten seversin.~