Dünya Z

2.bölüm yaşamak için öldürmek gerek

Seyda nin amcasının evinde kalmaya başlayalı 3 gün olmuştu ve artık canımız sıkılmaya ve yemek sıkıntısı çekmeye başladık.sabah uyandım ve herkesi kaldırdım.önce biraz birşeyler yedik ve koltuklarda oturduk.serkan artık buradan gitme zamanı geldi gibi.gıda maddeleri tükeniyor.önce biz erkekler markete gidip biraz gıda ve radyo toplayalım.sonrasını düşünürüz.dedi.herkes sekranın dediklerini onayladı.mehmet can ben ve serkan birer pompalı alarak dışarı çıktık ve başka bir markete doğru koşmaya başladık.karşımıza 4 zombi çıktı ve hızlı bir şekilde bize doğru koşmaya başladılar.hepimiz silahlarimizi çekip vuracaktik ki mehmet can durun.sakin ateş etmeyin yoksa sesten buraya toplanirlar.dedi.Bizde dipciklerle 4 unu de öldürdük ve devam ettik.marketin kapısına geldiğimizde yagmalanmis olarak gördük ama biraz kalmış olan gıda için içeri girdik.evden getirdiğimiz boş valizleri kalan makarna ve cikolatalarla doldurduk.serkana baktığımda eline bir koli kola almış olarak gördüm ve sordum;serkan onlarla ne yapıyorsun.serkan içeriz oğlum ne yapalım başka diyerek yanıt verdi ve valize koydu.marketten çıktık ve tv bayiisinin önüne geldik ve bir radyo ile birkaç pil aldık.radyoyu mehmet cana verdim ve hadi gidelim koşun.dedim.koşarak apartmana girdik ve kaldığımız kata çıktık.kapıyı tiklattik ve seyda kimsiniz dedi.bizde yanitladik ve içeri girdik.Yiyecekleri yana koyup konuşmaya basladik;seyda ailelerimize ulaşmamız lazım.ne yapıyorlar acaba?dedi.serkan ama nasıl gideceğiz.diye yanıtladı.mehmetcan da herkez bisiklet surmeyi biliyorsa birkac tane dag bisikleti bulursak gitme sansimiz var.hem bisiklet her yere girer.diyerek bir fikir verdi.bende herkese uyarsa mehmet can in fikri baya akıllıca.dedim.herkez bisikletle gitme fikrini uygun bulmuştu ama yolculuk birkaç gün süreceği için biraz daha fazla gıdaya ihtiyaç duyacaktik.onun için önce bisikletleri bulup ondan sonra ilçenin dışındaki mini marketlerde yiyecek aramak en doğrusu olacaktı.öncelikle günü sohbet edip olan yaparak geçirdik ve uykuya daldık.uyandığımda saat 7:41 idi.öncelikle elime birkaç yiyecek alıp sehpanin üstüne koydum ve herkesi uyandirdim.yemek yedikten sonra tüm eşyalarımızı ve silahlarimizi toplayıp büyük bir bisiklet bayiisine doğru sessizce yol almaya başladık.bayiinin önüne geldiğimizde sadece 1 tane küçük bir bisikletin kalmış olduğunu gördük ve içeri girmemiz gerektiğini anladık.öncelikle kapıya yönelip açmaya çalıştım ama doğal olarak açılmadı.kapının kilidi sağlam değildi ve birkaç tekkeye bakardı.ben diğerlerine beni koruyun diye seslendim ve kapıyı tekmelemeye başladım.birkaç kez vurduktan sonra kapı kırıldı ve hep birlikte içeri girdik.bayiide  tam aradığımız gibi daha hiç kullanilmamis 10 kadar bisiklet vardı.hepimiz birer tanesini seçtik ve dışarıya sürdük.öncelikle ilçenin dışına çıktık ve bir markete uğradık.içeride az bi su ve biraz gıda bulduk yiyeceklerin yarısını alıp bisikletin arkasındaki bagaja koydum.bisikletler dag biskleti oldugu icin cok konforlu bir sürüşü vardı.herkez hazirlaninca 30 km lik yola koyulduk.en önde serkan,arkasında ben ve mehmtcan,bizim arkamızda da kızlar sohbet ederek geliyorlardı.biz koyumuze gidiyorduk ama ailelerimizi bulabileceğimiz supheliydi.yola çıkalı 1 saat anda olmuştu ve yavaş gittiğimiz için birde yollar bozuk olduğu için daha anca 1 km yi gitmişiz.yolun kenarında bir hayrat ve manzarası olan bir oturacak yer vardı.herkese işaret verip kenara yanastim ve durdum.20 lt kadar suyumuzdan biraz içtik ve dinlendik.arkadaşlarım baya bi yorulmuştu çünkü yolun gittiğimiz kısmı yokuşlu idi.saat 11:00 iken yola tekrar koyulduk.yollarda anca bir iki tane zombi vardı.bize saldirmadiklari için onlara hiç birşey çaktırmadan geciyorduk.ama artık önümüze bir köy gelmişti ve köyde zombiler çok olabilirdi çünkü köy büyüktü.yavaş yavaş ilerledik ve tehlike olmadığını anlayınca hizlica geçtik.yolun bundan sonrasında iniş çok idi ve bugün 5 km gidebildik.sonra bulduğumuz çadırları kurduk ve saat 9 gibi uykuya daldım.nöbetçi gulistan idi ve herhangi bir şeyde bizi uyandiracakti.ıssız bir yere kamp kurduğumuz için biraz daha rahat bir sekilde uyudum.sabah uyandığımda yanımda kimse yoktu.herkez kamp ini toplamıştı.seslendim ama kimse cevap vermedi.ve bisikletleri bıraktığımız yerde sadece benim bisikletim vardı.kampın önüne geldim ve toplandık.ama nereye gitmiş olabilirlerdi.bütün erzaklar burdayız ve silahlar yoktu.birden gözüme bir kağıt çarptı.baktığımda bana yazılmış bir not olduğunu anladım.
Not;yasin ben mehmet can bu notu hep beraber yazıyoruz.sabah en yakın köye gidip biraz erzak toplanmaya gittik.seni neden uyandirmadik diye sorucak olursan dün çok yorulmuştu ve uyutmaya ihtiyacın vardı.eğer saat 10:00 da gelemezsek geçtiğimiz köye gel çünkü başımız belada olur.
Notu okuduğumda biraz bozulmuştur.saatte baktım ve 10:23 olmuştu.hemen kalktım ve silahıyla mermileri alıp son hızla köye gittim.köyde birkaç sokağı seslenerek dolaştım ve birden serkan in sesini duydum.yasin biz burdayız diyordu.hemen bisikletine inip serkan in sesi gelen evin bahçe kapısını açtım.bir sürü zombi buraya dolmuştu.serkan herkez iyi mi diye sorum.oda biz iyiyiz ama zombiler çok fazla.dedi.bende zeminlere seslenip kendime çektim.bisiklete binip zombileri biraz uzaklastirdim ve arkadaşlarımın yanına gittim.hepsi iyiydi.biraz erzak bulduk ve tekrar bisikletlerle kamp kurduğumuz alanda gittik.