يوميات ادم و فريده( بقلمي/ دنيا صابر)

الفصل التاني

ادم بعصبيه :انا مش قلت ميت مره متلبسيش بناطيل تاني انتي ليه مبتسمعيش الكلام

فريده : ليه دا بيبقوا جمال عليه و موضه

ادم : وانا قلت ميتلبسوش يبقي تسمعي الكلام

فريد :طب اسمع

ادم باصرار : لا مش هسمع لو ف دريس او عبايه البسي غير كدا لا

فريد : انت بتهزر يا ادم

ادم :دا شكل حد بيهزر انا كنت واقف مع واحد صاحبي عارفه قال اي قالي شوفت الفرسه دي عاجبك كدا انا كنت هشيط ف مكاني

فريده :وانا اعمل اي يعني

ادم :انتي مش هترتاحي الا لما ادخل السجن بسببك لو وقتها هترتاحي قولي

فريده :اوووف بقا اي الخنقه دي سللااام يا ادم

ادم بعصبيه : سلامين تلاته

فريده و هي ماشيه انا يقول لي سلامين ماااشي طب مش سامعه الكلام و يوريني هيعمل اي و بعدين هو ماله دا دا جاري يعني مالوش كلام عليا و لا عشان قال اي هو اللي مرابيني مربيني اي و كل اللي بيني و بينه 8 سنين بس

تاني يوم نازله الشغل ببنطالون و هو مستنيها كالعاده عند مدخل العماره عشان يروحوا الشغل سوا و هي نازله ع السلم و شافت عينه و هي احمرت فجاءه كان هاين عليها تطلع تاني تلبس اسدال الصلاه مش العبايه

نزلت ولسه هتقول صباح الخير لقت ادم بعصبيه

ادم :اي اللي انتي لابساه دا يا هانم انا مش قلت بلاش الزفت دا

فريده بعند :شكله حلو و عاجبني

ولسه ادم هيتكلم لقت واحد معدي و بيعاكس

_هو ف قمر بيطلع الصبح كدا اي الجمال دا

ادم بعصبيه و ضاغط ع ايده و قرب جامد من الولد :بتقولاي يا خفه سمعني كدا و هوب بوكس ف وشه وقعه ع الارض و بوكس تاني و تالت و رابع لحد الواد مبقاش قادر يتنفس قام و شد فريده و قال بنرفزه و نبره امر :اتنيلي اطلعي غيري الزفت دا

فريده بخوف طلعت جري خايفه ليجيلها هي كمان بوكس يضيع معالم وشها و نزلت بعد ما غيرت و لبست دريس

ادم بص عليها و مشي وهو متنرفز منها و لا عبرها

…………………………………………………………

ادم و فريده قاعدين ع الكورنيش بعد الشغل بياكلوا ايس كريم

ادم و هو بيبص ع فريده و هو ساكت

فريده و بتحرك ايديها قدام وش ادم :اي يا ابني سرحان ف اي

ادم : عايز اسالك سوال

فريده :ماشي يا عم اسال

ادم اخد نفس طويل و قال : اي شكل الشخص اللي ف دماغك

فريده بصت ع النيل قدامها و قالت : ف دماغي شخص مميز حد يجي يخطفني و يوقعني ف حبه و حنين و طيب و مجنون ف نفس الوقت شخص يخطفني من الاول فاهم حاجه

ادم بتفكير :اه فاهمك

…………………………………………………………
تاني يوم فريده واقفه عند مدخل العماره مستني ادم ينزل عشان يروحوا الشغل زي كل يوم

فريده و هي بتبص ع الساعه :اتاخر ليه دا و هووب فجاءه حد خبه عيونها و كتفها و شدها و هي حتي ملحقتش تصوت لحد ما طلعها لشقته  و دخلها و بعدين فتح عيونها

فريده لسه راحه تصوت :اي دا هو انت دا منظر تعمله فيا

ادم ;هو مش انتي اللي قلتي عايزه حد يخطفك اهو خطفتك

فريده :قصدك اي

ادم بتنهيده :قصدي اني بحبك يا فريده

فريده : هااا لا يا ادم احنا صحاب و جيران و بس مش انت الشخص اللي ف خيالي

ادم : ليه يا فريده مبقاش هو انا بحبك و ممكن اعمل اللي انتي عايزاه

فريده بنفي :لا معرفش انت زي اخويه

ادم بكسره : اخوكي ماشي يا فريده و انا هحترم رايك و قرارك دا و هعتبرك زي اختي و مش هفكر ف اي حاجه تانيه انتي اختي و بس

فريده (جالي شعور كدا مش عارفه معناه بس حسيت اني ادايقت من كلامه مش عارفه ليه بس مهتمتش اوي و طردت افكاري دي ) : كدا كويس اوي

ادم بابتسامه مهزوزه :طب انا مضطر امشي انا سلاام