Double trouble ;two;

48 3 1
                                    

I'm in a big trouble, sambit ko sa sarili ko.

"Oh. I just noticed that you have a lovely company here," sambit ni Luhan.

"Aly? Interesting name. Architect? Do you mean from EXO Infinite Global? Tito ko ang may­ari niyon. ikaw pala 'yung pinadala niya. I'm sorry at hindi kita na­meet. Nasa Davao na ako nang sabihin sa akin ni Julie na nadoon ka­­"

Unti­unti na akong lumingon sa kanya na nagpahinto sa sinasbi niya.

Nawala ang ngiti nito. "Aly?" he said­­­shocked.

"Antonio," I calmly said. Napatingin ako kay Luhan na nakatulala rin. "Luhan Long time no see."

I was expecting them to walk out. To slap me. To tell me how bitch I am.

Instead, they flashed a megawatt smile. "Aly! Ikaw nga! Kamusta ka na!? Hindi nga!? Ikaw ang architect ni Uncle Jeff?"

Naguluhan ako kaya binigyan ko sila ng tabinging ngiti. Where is my fucking slap?

Niyakap nila akong dalawa. Nanlaki ang mata ko. I heard gasps from the crowd. I even heard squeals.

Binitawan nila ako. Nilingon nila si Twinkle at Sexy. Napatingin din ako sa

dalawa. Nakanganga ang mga ito. "Paupo, ha?" sabi nilang umupo sa bakanteng upuan sa mesa namin.

Nakangangang tumango lang ang dalawa.

"Ang swerte naman nila!"

"Sana ako na lang 'yung upuan!"

"Gwapo nila! Oh My Gee!"

Iyon ang narinig ko sa ibang customer.

"You mean, ikaw? Ikaw 'yung pinadalang architect ni Uncle Jeff?"

napapantastikuhang tanong ni Antonio sa akin.

"Ganoon na ba kaimposibleng maging successful ako?" I am not being sarcastic.

"No, no. Nagulat lang ako. Come on, honey. You look gorgeous!" bulalas ni

Antonio.

"Yep. No doubt," segunda ni Luhan

I felt relieved. I thought it would be the death of me if they finally saw me.

Pero parang wala akong ginawa. They are even asking if I already have a husband!

No husband.. a son maybe, sarcastic kong sagot sa sarili ko.

"Uhmmm. Ladies, aarborin lang namin etong kasama niyo ha?"

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nila. "Teka, san tayo pupunta?"

Nakalabas na ako sa shop pero hindi pa rin nila ako sinasagot. These two could get naughty at times.

"Sa Mighty KM " biglang sambit ni Antonio.

Nanlaki ang mata ko. "What!? Are you crazy? Anong gagawin ko doon?"

"Don't worry. Pure business."

Nasa loob na kami ng emp at naiilang ako dahil lahat ay nakatingin sa amin or rather sa kanila.

Sino ba naman ang hindi makakapansin sa mga ito? They are one hell of a living perfection!

"Tell me, any feelings left?" bigla na lang tanong ni Luhan sa akin nang papasok kami ng elevator.

Napatingin ako sa kanya. Naiilang ako sa tanong niya. "Wala na." Totoo nga ba?

"That's what I suspected. I remember, you're the one who broke up with him." sabi ni Antonio. Pero walang halong sumbat doon.

It was a mere stating of fact. It was as if stating the color of his shirt.

Napabuntung­hininga ako. I pressed the floor number where my office is.

Nagtatanong na napatingin sa akin ang dalawa. I looked at them. "I'll go get my folder. Business, right?"

Tumango na lamang sila. Nang nasa opisina ko na kami ay nagtanong sila,

"Bakit parang walang kabuhay­buhay 'tong kwarto mo? Plain white? Gago talaga yang si Braeden."

"No, request ko 'to, actually. I want it lifeless. Abnormal ako eh. Mas nakakacreate ako ng design kapag nakakita ako ng kwarto or place na walang kabuhay­buhay or walang ka­art art."

"I can't still believe na ikaw pala ang pinadala ni Uncle. You mean, all these time, you were in Paris?" sabi ni Antonio.

"Yep," sagot ko habang hinahanap ang first draft ko.

"So, kamusta naman ang pagkikita niyo ng Ice Prince namin?" sabi naman ni Luhan.

Sakto namang nakuha ko na ang folder ko. "Wala. Casual." sabi ko na nakatingin sa kanilang dalawa. They were both sitting at the white couch.

Nagkatinginan ang mga ito. Then they both shrugged their shoulders.

"Halika na."

Pagpunta namin sa floor niya ay napatayo si Julie sa desk.

"S­sir A­Antonio! S­sir Luhan!"

They both flashed their jaw­dropping megawatt smile. I rolled my eyes.

Nagpapacute na naman ang mga ito. Professional charmers and seducer na ata 'yang mga 'yan.

"Don't tell Braeden na papasok kami. You know..surprise.. Para magkaroon naman ng ligaya ang buhay ng isang 'yon," nakangiting sambit ni Luhan.

"A­ah..S­sir.. ka­kasi..b­bawal po..."

"Bawal?" tanong ni Antonio na nakangiti pa rin. "Kadarating lang ba niya?"

"N­no, S­sir.. A­actually.. diyan po siya­­"

Lumiwanag ang mukha nilang dalawa. Parang dalaqang matsing na nakakita nang tangang mabibiktina. "He stayed the night?"

Tumango si Julie. Dito natulog si Braeden? Ganoon ba siya ka­workaholic?

"Okay na yan. Kami bahala." Iyon lang at pumasok na sila. Napasunod na lang ako. Hindi ko alam kung bakit ba ako nagpahatak sa dalawang ito.

"Yak, dude! SPG ka!"

Nakita kong pinaningkitan ni Braden ng mata si Luhan. Napahigpit ang hawak ko sa dala kong folder. I gulped. Bigla atang uminit. Shit.

Tumalikod siya bigla at may kinuha sa desk pero hindi nakaligtas sa tingin ko ang perfectly chisceled six or eight abs? Hindi ko alam.

But damn, even the sight of his bare shoulders and back gave me goosebumps. Walang sign ng kahit anong excess fat. Nakatalikod siya sakin. Likod pa nga lang 'yan, Aly

Ah shit! I shook my head. Hindi ko dapat pinagnanasaan si Braeden.

Okay, given na mas hot siya ngayon. Dati kasi ay hindi pa ganoon kafirm ang mga muscle niya pero ngayon... Not to mention his' sexy ass na bakat sa manipis na tuwalya. Shit. Aly, stop it.

"Why are you here, Luhan? Where is Julie? Hindi ba sinabi sa'yo na bawal pumasok? I told her to hold my calls and meetings." I shivered at the coldness and authority of his voice. Hindi pa rin ako sanay.

Antonio chuckled softly. Napakunot­noo ako.

Then narealize ko na Braden didn't noticed me and Antonio. Nasa sofa na at at home na at home si Luhan habang kami ay nakatayo pa rin sa may pinto.

/Yey long chapter pabitin ulit! Merry christmas ♥

Be the one again ;KyungsooxOc;Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon