la vida de 4 chicas !

>>18<<

Pers Maryam:

We hebben net mentor les gehad en we zitten met allemaal kechies in de klas. Het is nu blijkbaar pauze en daarna hebben we gym met een andere klas. "kom daar zitten dan vallen we niet te veel op" Haalt Valencia me uit mij gedachtes. Ik knik als antwoord en volg haar. Na ongeveer 10 minuten is het erg druk in de aula. Wat mij opvalt is dat de tafel in het midden helemaal leeg is. Niemand die ook maar denkt 'ik ga daar zitten er zit toch niemand' echt raar vind je niet?

Opeens worden de deuren van de aula met een ruk open getrokken. Iedereen in de aula is stil en kijkt daar naar maar omdat het waarschijnlijk de 'players' zijn geef ik er geen aandacht aan. Ik praat verder met Valencia die zich ook niks van stilte aan trekt. Ik hoor voetstappen ons richting opkomen en precies wanneer ze voor ons gestopt zijn kijk ik van Valencia naar Anouar. Anouar? Oh kut ik was helemaal vergeten dat hij één van de 'bazen' van de La casa is. Ik kijk recht in zijn emotieloze ogen. Ze zijn zo mooi hazelnoot kleur damnn ik kan er zo in verdwalen. Dat is nu niet belangrijk Maryam! Focus nu nu.

Hij slaat met zn vuist hard op tafel en ik schrik me dood. Ik herstel me snel weer en zeg"waar was dat nou weer voor nodig". "je moet weten wie de baas is. Deze school is van mij en ik bepaal wat er gebeurt. Luister je niet dan kunnen er dingen gebeuren die je liever niet wilt schatje" Zegt hij. Ik walg nu zo erg van hem he. Ik word steeds bozer. Wie denkt hij wel dat hij is? IK moet naar hem luister? ja goeie grap. 

"Pardon en wie ben jij omdat te bepalen. Als ik wil luister ik naar jouw als ik wil luister ik niet naar jouw. Jij hebt geen recht om zo over me te praten ik ben niet één van jouw hoertjes die alles voor jouw doet" Zei ik terwel ik recht in zijn ogen keek. Hij kwam dichterbij en zei dreigend "volgens mij weet jij niet waar ik allemaal toe in staat ben". Mijn hart klopt in me keel. Ik weet waar hij toe instaat is en me broer heeft me zo vaak gewaarschuwd voor ze. 

Gelukkig worden we onderbroken door Dilara die gym kleding bij zich heeft. De jongen draaien weg en gaan naar hun plek. Ik weet dat ze ons kunne horen. "je hebt een vriend en dat vertel je niet tegen mij"Zegt dilara gekwetst. Ik kijk haar raar en zeg "Dilara waar tf heb jij het nou weer over? welke vriend?" Ze pakt een telefoon en geeft die aan mij. Ik zie dat het niet haar telefoon is maar ik kijk naar wat ze wilt laten zien en O MY GOD. Het is een foto van de snap verhaal van Anouar. Het is een foto van Anouar en ik. Ik schaam me zo erg he. Ik kan hem wel vermoorden. Hoe durft hij dit te doen?
Maar je kan niet zien dat ik het ben dus hoe weet Dilara dat ik het ben? "dit ben ik niet" probeer ik te liegen. "Ohw jaa natuurlijk ben jij dit niet want nee ze draagt jouw ring niet en ze draagt ook niet de pyjama die JIJ eergisteren heb gekocht en je was net niet heel toevallig met hem aan het praten" Zegt ze sarcastisch. "w wat moet ik doen ik schaam me zo erg" Zeg ik terwel ik me emotie probeer te bedwingen. Dilara zegt  "volg je hart maar doe geen domme dingen en vertel mij alles" Ik knik.

foto verhaal van Anouar:(doe alsof je haar hand en pyjama ziet (pyjama hoofdstuk 16)