Promise?/Stranger Things x Why Don't We

2

*Dinleyerek okumanızı tavsiye ederim*

Flasback devam:

Mike bana nefretini açıklıyalı 1 hafta olmuştu. 1haftadır evden çıkmamıştım.Kendimi kötü hissediyordum.Okul tatildeydi. Dustin,Lucas ve Will bana telsizden ulaşmaya çalıştılar.Ama açmadım.William 'a her şeyi anlatmak istedem bile artık konu kapanmıştı.Ama Mike'ı hala seviyordum.Değil mi? Esas soru bu.Mike'ı ne kadar seviyorum.Bazen sevgim azalıyor gibi hissediyorum.Ama bazen çoğalıyor gibi. Bunları düşünürken annem odama girdi "Tatlım artık dışarı çıkmalısın. 1 haftadır odandan çıkmadın" "Annecim ben burda iyiyim"  "Lütfen.1 tur at en azında.Hasta olursun yoksa" "Oldum ya" dedim sessizce "Bir şey mi dedin tatlım?"  "Evet.Ben 1 tur atıyım" dedim annem gülümseyip kapıyı kapadı.Ben üzerime spor bir şeyler giydim.Ve dışarı çıktım.Mike veya diğerlerini görmemek için dua ediyordum. Kapıyı açınca yavaşça etrafa bakınarak dışarı çıktım.Sonra yürümeye başladım. Birden bir yer gördüm. Park.Bizim parkımız.Mike ile hep buraya gelirdik.Benim zorumla.Ama bazen oda eğlenirdi. Anılarımız aklıma gelince yaşlarımı tutamadım.Derin nefes almaya çalıştım. Anılar geldikçe ağlamam şiddetleniyordu.Bir banka oturdum.Ve yüzümü ellerim ile kapatıp ağladım.Birden biri yanıma oturdu."Sen iyi misin?" dedi.Gözümü silip baktığımda kıvıcık saçlı bir çocuk vardı.Bu Dustin değildi.Ondan daha zayıf.Ve yakışıklıydı.Ve dişleri vardı . "E-evet.İyiyim" diye bir yalan attım. "Ama öyle görünmüyorsun.Çok fena ağlıyordun da" dedi. "Evet.Kesin kötü bir şey olmuş."dedi elektirik mavisi gözleri olan kahverengi saçlı bir çocuk.Banka arkadan oturdu. "Dostum!Biraz daha saygılı olsan diyorum!" dedi kıvırcık. "Ooo birisi soft bebek mi olmuş??" diye dalga geçti başka bir oğlan. Ve diğer tarafıma oturdu."ÇOCUKLAR! Kapayın çenenizi kız ağlıyor!!Şu anda tartışmanın sırası olduğunu sanmıyorum!!" dedi biraz daha uzun.Sarı saçlı.Renkli gözlü bir çocuk. "Bugün soft olma günü mü ? Neden bana söylemediniz??" dedi o çocuk yine. Sarışın o oğlanın kafasına vurunca oda "AOW!" dedi.Gülümsedim biraz. "Hop hop.Çekilin.Bana bırakın ." dedi biraz daha olgun sesli bir oğlan. Önüme çöktü. "Selam ben Jonah.Bu da Jack" dedi kıvırcığı göstererek "Selam" dedi gülümseyerek. "Bu Daniel" dedi bankın üzerindeki oğlana "Merhaba" dedi oda "Bu Zack" dedi yanımda olan diyer çocuğu göstererek."Naber?" dedi "Ve buda Corbyn" dedi sarışın ve tatlı çocuğu göstererek.Biraz utangaçtı. "Şey selam" dedi gülümseyerek.Aralarından nedense ona yakın hissetim. Ve o gülüşü beni benden aldı.Yo ben ondan hoşlanamam.Mike var.Daha ayrılmadık.Değil mi? "B-bende Ariana.Ama bana Ari derler" dedim yaşlarımı silerek. "Şey.Gerçekten çok üzgün görünüyorsun.Konuşmak ister misin?" dedi Jonah. "Evet.İnsanlar konuşunca rahatlar" dedi Zack. "Bunu hangi moda dergisiden okudun Zack.Bana da önermelisin" dedi Jack. Buna güldüm. "Gülmek sana yakışıyor" dediler aynı anda. O an kızardığımı hissetim. Corbyn'da kızarmıştı.Ama çok tatlıydı.Bu çok garip.Onunla sanki kendimi yakın buluyordum."Olabilir.Ama çok önemli bir şey değil" dedim. Hepsi benim önmde çember oldu. Onlardan baya bir hoşlanmıştım.Kendimi mutlu ve güvende hissediyordum. "Şey.Benim bir erkek arkadaşım vardı .Mike.Onu herşeyden çok seviyordum. Ona değer veriyordum.Ama bir gün ormanda bir kız bulduk.Evsiz.Mike'da hemen ona üşüştü.Sonra bütün ilgisini ona gösterdi.Araba kazası geçirdim.Ama o yine onun yanındaydı. Benimle konuşmadı.İlgilenmedi. Yokmuşum gibi davrandı.Sadece bir arkadaşıymışım gibi. 1 hafta önce büyük bir olay yaşadık.Hepimiz. Arkadaşımız Will .O kaybolmuştu" dediğim an Daniel parmağını kaldrıdı.Buna biraz kıkırdadım. "Evet Daniel?"  "Will Byers mı?Onun öldüğünü sanıyorum" diyince Corbyn ona bir tekma attı. Zack ise ensesine vurdu. "DOSTUM!" dedi Jack. "Önemli değil.O .O ölmedi.Yaşıyor.Neyse. Onu kurtarmak için yakın arkadaşlarım Dustin ,Lucas ve ve Mike ile tabiki bu kızda var onu aramaya başlamıştık. Tam onu bulucakken kötü adamlar geldi.Yani bu gerçekten uzun bir hikaye.Kısaca o kız kendini feda etti.Ben o sırada başımdan darbe falan gördüm.Ama Mike onun için ağlayıp bağırmaya başldı. Sonra bana senden nefret ediyorum.Keşke sen gitsedin ve geri dönmeseydin.Senin suçun.senden nefret ediyorum.seninle çıktığım güne lanet olsun diyerek bana boşu boşuna bağırdı. Oysaki ben o kıza öz kardeşimmiş gibi davrandım ama boşunaymış.Ve benimle konuşmadı bana nefret dolu bakışlar attı. Beni yere düşürdü. İteledi.Beni bıraktı.Zaten bunu bilmeliydim" dedim ve yaşlarımı sildim.O an Corbyn kalkıp bana sarıldı.Sonra Jonah .Sonra Jack.Zack ve Daniel'da. "Üzülüme.Senin gibi iyi kalpli güzel bir kıza erkek mi yok" dedi Jonah. "Evet.Sıkm canın o pislikle.Seni hak etmiyor" dedi Zack. "Teşekkür ederim.Geçekten.Çok yardımcı oldunuz" dedim. "İstersen bizimle takılabilrisin.Guruba girebilirsin.Çünkü birisi gerçekten beni Jack'den korumalı" dedi Zack.Sonra hepimiz güldük. "Ama ciddiyiz" dedi Daniel."Tabi sen bilirsin.ONU ZORLAMASANIZA !" dedi Corbyn."Evet.Sen bilirsin.Biz seninle yakın arkadaş olmayı çok isteriz" dedi Jonah. "Olur.Tabiki.Sizi sevdim.Gerçekten" dedim "Bizde seni sevdik" dedile ve yine sarıldılar.