'იქნები ჩემი დედიკო?'

👱‍♀️

ყველაფერი მაშინ დაიწყო როცა კლასში ახალი მოსწავლე გადმოვიდა.

სკოლის ბოლო წელი იყო კლასისთვის   ასერომ რამდენიმე მოსწავლე დიდი მონდომებით სწავლობდა გამოცდებზე   მაღალი ქულების ასაღებად. ზოგიერთი მათგანი მუშაობდა კიდეც.

- მეტი ხომ არაფერი გნებავთ?-ეკითხება სალაროსთან მდგომი გოგონა მისივე ტოლ გოგონას თავაზიანად.
-თქვენობით ნუ მელაპარაკები  ფაქტია რომ ტოლებივართ-გაუღიმა გოგონამ და შოკოლადი აიღო.-ესეც თუ შეიძლება.
-150000 ვონი.-ამბობს სალაროსთან მდგომი გოგონა და  თანხას იღებს.
-შოკოლადი შენთვისაა-უღიმის  ჟღალთმიანი მას და მხოლოდ გაზიან სასმელს იღებს.
-რატომ? -იბნევა სალაროსთან მდგომი.
-უბრალოდ.-მხრებს იჩეჩავს ჟღალთმიანი   და  მარკეტს ტოვებს.

***
-მადლობა მინა შეგიძლია ადგილი ელის გვერდით დაიკავო.-ეუბნება მასწავლებელი. გოგონა თვალს მასწავლებლის ხელს აყოლებს  რომელიც გრძელი ყავისფერი თმიანი გოგოსკენ აქვს მიმართული. გოგონას თავი ჩახრილი ჰქონდა და მისთვის რაღაცეებს იწერდა რვეულში. გართული ისე იყო  თავისი საქმით რომ არც შეუმჩნევია როგორ მიუჯდა გვერდით ჟღალთმიანი.
-გამარჯობა-მიესალმა მინა რაზეც ელიმ გაკვირვებულმა ახედა.
-გამარჯობა. შენ რა მითვალთვალებ?-წარბი ასწია მაღლა თუმცა მალევე გაიცინა.
-კი.-უთხრა გოგონამ სერიოზული ხმით.-მამაჩემი ორგანოებით ვაჭრობს და  მთხოვა მახეში გამები.-მინასაც გაეცინა.
-მეელივარ-თბილად გაუღიმა გოგონამ და ხელი გაუწოდა.
-მინა-უპასუხა ჟღალთმიანმა და  მანაც ხელი გაუწოდა.

#1თვისშემდეგ.
-მაშ დანიელია  ის ვინც  ვისთანაც ქალიშვილობა დაკარგე? - კითხულობს მინა რომელიც სარკის წინ ზის და თმებს ივარცხნის.
-აასეა-ხვნეშის ელი რომელიც მინას საწოლზე მუცელზე  წევს  და წიგნს უაზროდ    ჩაჰკირკიტებს.- ძალიან ვღიზიანდები რადგანაც ყურადღებას არასდროს მაქცევს.
-ჰო არც მიკვირს. მისთვის უბრალო გასართობი იყავი. არგეწყინოს თუმცა  ასეთ სირთან როგორ დაკარგე ქალიშვილონა?-მინა ელისკენ ტრიალდება.
-ჯანდაბა მოდი ამაზე საუბარი შევწყვიტოთ.-კვლავ ხვნეშის ელი.
-კარგი-ამბობს მინა და კვლავ სარკისკენ ტრიალდება და თავის თავს აკვირდება. ცოტახანი  გაბრაზებული თვალებით იყურება თუმცა ელის დაძაღილზე სახეზე ღიმილს იკრავს.
***
-მაგრამ მაინც დანიელი  ბიჭია რომელიც მინდა ჩემს გვერდით დავინახო.-ამბობს  გასახდელის კეტელზე მიყრდნობილი ელი რომელიც  უცდიდიდა თუ როდის დაასრულებდა გამოცვლას მინა.
-ჯანდაბა დავიღალე ელი!უკვე.5 თვეა  აქ ვარ და სულ დანიელზე  საუბრობ სულ! დავიჯერო ამდენი ხნის მანძილზე ჩემი გრძნობები ვერ შეამჩნიე თუ ასეთი სულელი ხარ?-ყვირის გოგონა და  ბოლოს მზერას  ელის აბყრობს რადგანაც ხვდება რომ ზედმეტი მოდის.
-რაა??რაა ,რა გრძნობას?-იბნევა შეშინებული ელი. ჟღალთმიანი გაბრაზებული მიიწევს   კედელთან ატუზული გოგონასკენ ,ხელებს ხვევს და  მათ ტუჩებს აერთებს. ორივეს გული ჩერდება. წამიერად  მათი გულები ფეთქვას წყვეტენ...

-მეე...უნდა წავიდე.-შორდება ელი ,მის ჩანთას კარადიდან რაც შეუძლია სწრაფად იღებს და გარეთ გარბის.

#5დღის შემდეგ
  -რამდენი ხანია მინა არ მოსულა - თანაკლასელების ჩურჩული ესმის ელის და ბრაზი იბყრობს.
-ნეტა სულარმოვიდეს-ჩაიჩურჩულა და წერა განაგრძო თუმცა მელევე კალამი დადო ,მისი ნივთები სწრაფად ჩაყარა ჩანთაში და გარეთ გავარდა. ავტობუსის გაჩერებასთან გაიქცა და    იმ ავტობუსს დაელოდარომელიც მინას უბანში მიდიოდა.
გაჩერებაზე ჩამოვიდა და მინას სახლისკენ  გაიქცა.  დიდი სახლის წინ გაჩერდა და ღრმად ამოისუნთქა. ცოტათი დამშვიდდა და ბაღღში შეაბიჯა.
***
-ქალბატონო მინა-კარზე სახლის დიასახლისი აკაკუნებს.-სტუმარი გყავთ.
-არვიღებ სტუმრებს-გამოსძახა მინამ.ელიმ ამოიხვენშა.და კარი სწრაფად შეაღო.
-კარი  უნდა ჩაგეკეტა...ვშიშობ რომ სტუმრის მიღება მოგიწევს.-მინა თვალებიდან ნიღაბს სწრაფად იხსნის. დაფეთებული ხდება საწოლიხან და თმებს ისწორებს.   ელითვალს ავლებს და სწრაფად ტრიალდება უკან.  ჟღალთმიანს ეცინება და თვალებს ატრიალებს.
-ელი მაცვია.
-ხო  ფაქტიურად არაფერი.
-მერე რა-ხვნეშის მინა  და საწოლიდან ჩამოდის.
-უბრალოდ...
-უბრალოდ რა?  აგღაგზნებ?-ელის რეაქციაზე სიცილს იწყებს მინა.
-ცოტა უხერხულია...ჩემსწინ რომდგახარ უბრალოდ საცვლიტ და ტოპიტ რომლის  ბიუსჰალტერი არ გაცვია და მკეედიც საკმაოდ კარგად გიჩანს.-ახვედებს ელი და ბოლოს ჩუმაფ ამატებს.-საკმაოდ სექსუალურად გამოიყურები.-მინას ეს  ესმის თუმცა თავს იკატუნებს რომ არაფერი გაუგია. ჩუმად ტუჩებზე ენას იტარებს და იღიმის.

შემდეგსაც დღეს დავწერ🤩💖 იმისდდამიუხედავად რომ შეიძლება არ ნახოთ😁😁