Black Rose within Blood Rose

ChapterOne: Zen's Fiance

ChapterOne:

"Zen's Fiance"

-----

Zandra Emm Navida's Pov (Zen)

"Psst... Zen... Hoy babaita!"

Bored na tiningnan ko lang sya. "Ano ba, Konny?" Istorbo ah? Nakita nang nakikinig ako kay sir Kross eh!

Ngumisi lang sya at umiling. "Inaantok ka na naman," bulong nya.

Pinanlikahan ko lang sya ng mga mata. "Manahimik ka dyan," ganting bulong ko. tss =_=", ilaglag ba naman ako sa mga readers? Grabe lang naman ah? Hmmp!

Nang mag-ring ang bell ay agad na inayos ko ang mga gamit ko at tumayo na, hindi ko na hinintay si Konny na ubod ng kabagalan kung kumilos.

Nasa school corridor na ako nang maabutan nya ako. "Ui! Bakit ka ba nang-iiwan?" reklamo nya sabay akbay sa akin.

"Eh, paano ba naman maghihintay na naman ako ng taon bago ka matapos mambola ng mga babae dun sa room," biro ko.

"Hindi ah! Syempre sa iyo lang ang puso ko!" biro nya sabay tawa.

Napailing na lang ako habang nakangiti. Kahit kailan talaga si Konny mapagbiro. Kababata ko nga pala sya, anak sya ng kaibigan ni mommy at daddy. Una kaming nagkakilala sa birthday party ni tita Luiza, mommy nya. May kakambal nga pala sya si Zero, peri hindi sila magkamukha. Si Zero, silver white ang buhok at may pulang mga mata, noong una nga akala ko naka-contact lense lang sya kasi si Konichi, o mas kilala bilang Konny, ay may chocolate brown eyes.

Cold si Zero at kapag kinakausap ko ay laging walang emosyong tingin lang ang ibinibigay sa akin ang sagot nya. Kaya naging mas close ako kay Konny na masayahin at lagi akong pinapatawa.

"Ihahatid na kita sa inyo, sabi ni tita Sandra."

Nagtatakang napatingin ako sa kanya. "Bakit naman daw?"

Nagkibit-balikat lang sya.

-----

"ARRANGE MARRIAGE?!" sabay na bulalas namin ni Konny.

"'My! Bakit nyo ako in-arrange marriage sa lalaking hindi ko naman ka-close at kung ituring ako ay isang talking nonsense?" reklamo ko at nakangiwing tumingin kay Zero na prenteng nakadekwatro sa sofa katabi si Konny na hindi maipinta ang mukha.

"Zen," hinawakan ako ni mommy sa braso at iniupo uli sa one seater sofa. "This is for the best."

For the best? for the best?! Nawawala na sa sarili si mommy! Kung si Konny na itinuturing kong kapatid ay matatanggap ko pa! "Mommy naman! Sa dinami-rami ng lalaking pwede nyong i-arrange sa akin si Zero pa talaga?!"

"Ano namang masama doon hija? Mga bata pa lang kayo ay magkakilala na kayo kaya hindi na iba si Zero sa iyo di ba?" ani daddy na sinang-ayunan naman ni mommy.

"Tita, tito, baka naman gusto nyo pang pag-isipan?" tanong ni Konny.

Magsasalita sana ako para sang-ayunan si Konny nang magsalita si tuod, este, Zero. "Konichi, sabihin mo nga, tutol ka ba sa pag-iisang dibdib namin?" tinapunan nya ng tingin si Konny, tinging may bahid ng kawalang emosyon.

Napansin kong biglang naging uneasy si Konny.

Anyare sa kanya? Psh! Hindi ito ang oras para mag-ala-detective conan na binabasa ang emosyon ng isang tao.

"Zero! Konichi! Huwag dito!" sawata ni tito Damon sa mga anak. "Zen, hija, intindihin mo na lang na kinakailangan ito upang... upang mapalaganap ang ating mga negosyo."

Umiling ako tinapunan silang lahat ng tingin. Mula kina mommy at daddy, tita Luiza at tito Damon, kay Konny, at kay Zero na as always ay walang bakas ni katiting na emosyon sa mukha. "Hindi ako makakapayag sa walang kwentang arrange marriage na iyan kung para lang sa negosyo!" At gagawin pa talaga nila akong deal sealer?! Manigas sila dyan at bahala silang magpakasal!

Tumayo ako at hinayaan silang panoorin akong padabog na pumanhik ng hagdan. Wala ng hiyaan kung wala! They can't choose what's best for me! Ako ang may karapatan sa sarili ko at gagawin ko ang gusto ko! Hindi ako magpapakasal sa Zero na iyon magkamatayan man!

-----

Zander Eros Rubio Omielda Crone's Pov (Zero)

I watched her run upstairs grunting. I shook my head and hiss. Neither am I don't agree with this stupid arrange marriage.

"I'm sorry for my daughter's rudeness," aunt Sandra apologized.

"It's alright, Sandra. I know she's just upset by knowing she can't marry the one she wanted," mom said and took hold of her hand.

"Luiza," dad interupted. "Both Zero and Zen were already arranged since they were not born. It's the prophecy that took hold of their lives." he looked at me. "And if they won't bined, the whole humanity race will disappear like a bubble popped."

I grunted. "Why does it have to be me? Konichi is more capable of doing so." Since we're kids I knew my twin brother has a soft spot for her. He just can't say it out loud beacuse dad said so.

Konichi grunted either. "Yeah! Why doesn't be me whom to marry Zen? I'm more-"

"Stop it Konichi!" dad said with a serious tone. "You can't because they're meant for each other!"

Uncle Xander interupted. "Damon, don't be so mean to your boys."

Dad shook his head and turn to uncle. "Xander, just make sure no one gets near her. Her 18th birthday is coming and more enemies were coming."

Uncle agreed. "I can't afford to lose my one and only princess, Damon." He looked at me. "Zero, once you were married, please take care of her. She's our only child."

I agreed even though I don't know if I could.

-----

Pls do judge my creation by voting and commenting...