1. Bölüm : Nefret

55 11 9
                                    

Arkadaşlar bu benim ilk  kitabım hatta varsa afolla   . Arkadaşlar biliyorum bu iki bölüm kötü onedenle kitabımın ileriki bölümlerine de bakın sadece bu iki bölümde çok hata var
_________________________________________

Yine  o lanet olası abim abim olack herifin sesiyle uyandım  ve odamdan çıkıp oturma odasına geçtim ama oturma odasında sadece abim değil  tanımadığım birkaç kişi daha vardı  Abim: bize kahvaltı hazırla  dedi.  İçimden söylenerek mutfağa geçtim ve buz dolabını açtım şimdi siz bu kim aylesi nerde falan diyeceksiniz anlatıyım  ben  gece sima 17 yaşındayım annem ve babamı 13 yaşımda  kaybetik abimle ben kaldım bu  sefil gece kondularda sadece abim ve ben neyse boş verin  abim olacak herif kızmadan kahvaltı hazırlayalımda dolapta sadece domates salatalık benim dememle  hıyar ve yumurta var neyse bunlarla yetindim embesil suratlılar . Kahvaltıyı hemen hazırlıyıp abim le arkadaşlarını mutfağa çağırdım
Ben :abi kahvaltı hazır hadi gelin . Dedim
Abim: sana kim mutfağa köy dedi . Dedi size sır veriyimi ben sadistim Ben: yumruğunu yüzüne vurucam o zaman sen taşırsın kahvaltıyı otur ma odasına dedim ben sadistim birazcık abimi bı kaç kere ben zettim ama o beni daha kötü benzeti  abim sinirlendiği mi anlamış olmalı ki. Oflaya pufflaya geldi ve oturdu hepsi oturduktan sonra çaylarını doldurup üstümü giyinmek için odama gidiyodumki ismini bimedeiğim çocuk nereye diye sordu
Ben : sanane benim nereye gitiğimden

İsmini bilmediğim çocuk : sen büyüklerine  böylemi konuşuyorsun çok ayıp diyip gülmeye başladı.  Ve bin sinirim yükseldi .
Ben : cüsen ben den büyük olabilir ama akıl yaşın benden büyük değil o yüzden sana saygılı falan konuşmam  diyip o dama geçtim ve üstümü giymeye başladım  üstümü giydik ten sonra saçımı at kuyruğu yapıp  odadan çıktım tam motumu alıcak tim ki o çocuğun sesi tekrar yükseldi : bana derhal gelip çay köy dedi o ana okadar sinirlendimki onu ince ince kıyıp yanına patates ve soğan koyup kanıylada sos yapı onu fırına at Mak istiyordum  o düşün celerde mutfağın kapısına gidip o çocuğa bakarak seni eli var e çok olmasada aklında var e o kıymetli poponu yerinden de kaldırırsan sen doldura bilirsin  güveniyorum sana yapabilirsin dedim ve kahkaha atmaya başladım çocuk bana ö yle bir bakı yoduki kork kadın değil aslında
Çocuk :  seni şimdi ben varaya...... . 
                     

Arkadaşlar başta da söylediğim gibi ilk kitabım kusura bakmayın . Tam  desteğinizi bekliyorum.

ACINASI HAYELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin