My Mr. Ma attitude

42

"Hanggat hindi solid ang dahilan mong liquid di ako magiging gas😀"

"Luhh may dinahilan ba ako sayo ha?" tanong ka sakaniya. marimar diko naman kinakausap nangdadabog bigla, para kang timang bebe labs.

"galit ka diba? sus, kunware ka pa" ay wow siya pa ngayun yung nanlilipad ng mata ha, andito ako naka upo sa upuan ng kusina tapos siya andun sa sofa, diko naman inaano eh.

"oh ayan pala eh, wag moko tarayan ha! porket nawala na yang inarte mo pag may babae nang yayakap ka na bigla-"

"She's not a stranger." napatigil ako, I felt wierd. never once na narinig ko siyang i-acknowledge yung ibang babae na hindi ako. nasanay ako na ako lang yung pinapatulan niya

Ngayon may kapantay nako.

"Don't you fucking call her a stranger"

"Inuutusan mo bako?"

Sumagot siya "oo, sometimes you need to shut your mouth. it's annoying."

"I met her a few years ago and it was alright, don't be like that, dimo yan lugar"

galit ko na niyakap si MK

"ahh" tumango ako "so..diko pala to lugar"

tinapon sa mukha niya jacket ko "I'm not going back here hanggat dimo naiisip yang katangahan mo, I hate you"

lumakad na ako papa alis nung habulin niya ako, agad niyang hinila braso ko "baby." I yank my hand back "kelan ba tayo nag tawagan baby ha? baka sa kaniya mo yun tinawag"

"tama na, please." sinubukan niyang pababain yung init sa ulo ko sa paraan na yakapin ako pero no! I had enough!  di na ako marupok, dzuhh.

"wag mokong hawakang hampas lupa ka"

"Oo na dun kana, pshh ang taray." pa bulong niyang insulto mula dun sa pshh

Edi ako na mataray

"Ano nanaman?!" reklamo ni Lucas nung sapilitan akong pumasok sa unit niya, ehh san ba ako pupunta? siya lang naman yung pinagkakatiwalaan ko eh. umupo ako sa sahig

"nakaka inis na kasi minsan si Tristan insan, gumulo tuloy buhay ko sakaniya." napabuntong hininga ako at pinatong ulo ko sa sofa niya, niyakap ko pa ng mas mahigpit si MK

"kung mahal mo pero alam mong di ka na masaya, pare..." tumabi siya sakin at tinapik likod ko "it's better letting go."

"masaya naman ako kaso..ang hirap lang kasi eh. parang ang hirap kong tignan siya sa mata simula nung...ehh wag na nga"

"Edi humingi ka ng space, di naman yun masama Dana, I mean lahat naman dumadating sa point na kelangan mo munang lumayo para maka pag ayos ayos" saad niya habang nginigitian ako, marimar ba't wala pa tong jowa na anghel
na to?!

Napanguso ako "magiging okay lang ba si Tristan na wala ako pansamantala, I mean di yun marunong magluto-" tinakpan niya bibig ko at umiling

"Wag, wag mong isipin siya. wag mong pag awaan yung kabobohan niya kundi isipin mo puso mo" he points to my chest "kung pano mo muna aayusin sarili mo" napangiti ako

He then kisses my forehead and hugs me tightly "I love you Dana."

I hug him back

"I love you too, kuya."

Me;

I need space

Cleared your nickname.