Mavi Güneş Sarı Denizler

Önyargılarımız

Gördüğümüz insanlar gerçekten göründüğü gibi mi? Çoğu zaman dışardan hoş görünen insanların aslında hiç iyi olmadığını anladım. Yani yanıltabilir. Tabii ki bu durumu farkettiginizde çoğunlukla acı bi tecrübe yaşarsınız. Sonra insan sarrafı olduğunuzu düşünürsünüz. Ama emin olun bazı insanlar sizi yanıltabilir.  Bazen "Önyargılarımız ne kadar gereksizmiş." Diyorum. Çünkü çok farklı insanlarla tanıştım , hayat hikayelerini , yaşadıkları zorlukları dinledim. Sonra dedim ki kendime "İnsana zorluk çıkaran yine insan oluyor." Kendimizi kısıtlıyoruz. Istiyoruz ki herkes bizim gibi olsun tek tip tekdüze. Ama şunu bi düşünelim. "Farklılık zenginlik değil midir?"  Bizden farklı olana neden saygı göstermiyoruz? Yaptığımız kısıtlamalar maalesef bizi ayrıştırmakta.  İnsanlar tabii ki kendi gibi olanı sever. Peki kendi gibi olmayandan gerçekten nefret eder mi? Kesinlikle bazı şeyleri sevmek zorunda değiliz sevmek zorunda değilim peki nefret etmemi gerektirir mi? Bazı durumlarda kendime bu soruyu soruyorum. Çünkü nefretin ne kadar güçlü bi duygu olduğunu biliyorum. Zorbalığın özü nefret ve korkudan kaynaklanıyor diye düşünüyorum. Örnek vereyim bir homofobik gördünüz ve sürekli nefret ve tehtid içerikli gönderi veya torum paylaşıyor. Aklıma ilk gelen şey onun eşcinsel olma korkusudur. İkincisi de önyargılardan ötürü nefret. Nefretiniz yüzünden bazı insanların hayatını ne kadar zorlaştırdığınızın farkında değilsiniz. Aslında gerçekten o insanları dinleseniz aynı masada oturup sohbet etseniz bazı önyargıların gerçekten gereksiz olduğunu farkedeceksiniz. Bi örnek daha vereyim o hâlde din ve inanç konusuna gelirsek aslında en yakın arkadas olabileceğiniz insanlar olabilirken dinî veya mezhepler sebebiyle ayrışıyoruz toplum içinde. Bu örnekler uzayıp gider. Fakat dikkat ederseniz hep saygı duyulması gereken şeylerin örneğini verdim. Daha birçok konuda maalesef insanlar saygıda kusur etmekte ve bunun doğru olmadığını düşünüyorum.