𝙏𝙐𝙏𝙎𝘼𝙆(𝙋𝙅𝙈)

°2°

❣️VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM❣️

🌹SİZLERİ SEVİYORUM🌹

Gözlerimi mutfakta açtım saate baktığımda gözlerim yerinde çıkacak gibi açılmıştı kaç saattir uyuyorum  ben? bunları kafamdan atıp dün olanları düşünmeye başladım bunu düşünmek bile kalp atışlarımı hızlandırmaya yetiyordu her neyse daha sonra düşünmek için baya zamanım olacak bence.

Yerimden kalktım ahh açlıktan öleceğim galiba biraz daha bir şeyler yemeden böyle kalırsam kesin düşüp bayılacam.

Tostumu yapıp masaya oturdum, bir şeyler atıştırıp sofrayı topladım bugün bayan lara ile görüşecektim daha doğrusu tedavi gördüğüm hastaneye gidecektim...

Yatak odama çıkıp üstümü değiştirirken bana dokunuşlarını düşünmeden edemiyordum ama şimdi hazırlanmam gerekiyordu öyle değil mi?

Üzerime giydiğim iki kaç parça kıyafetlerle aynada baktım kendime.
Çok yalnız hissediyorum kendimi çok yalnız...

Çantamı alıp kapımı çektim şimdi sıra yine hastaneye gitmekti....

Hastane'nin kapısının önünde biraz durdum hiç haz etmiyordum burdan... Son günlerde uğramadığım yere ait olduğum yere bir daha geldim her ne kadar sevmesem de ben buraya aittim...

Bayan lara'nın odasının önünde durdum ve nazikçe kapısını 3 defa tıkladım içeriden gelen "gir" komutuyla kapı kulunu yavaşça aşağıya indirip içeri girdim.
°
°
°
"Demek istediğim şey şu ki... Jiyo işler kontrolünden çıkıyor" haklıydı ben artık iyice kafayı yemeye başlıyordum... Ama o dün bana sen şizofren değilsin demişti ben güveniyorum ona.

"Bayan lara... O dün yine geldi bakın o gerçek ve bana sen şizofreni degi-" konuşmama bile izin vermiyordu artık, ve artık haddini aşıyordu.

"jiyo kendine gel artık, o gerçek biri değil bunu sende çok iyi biliyorsun sana tedavini yarıda bırakma dedim, bak gördün mü? artık daha çok hayal görmeye başlıyorsun ve bu her gün sana zarar veriyor anla artık bunu, tedavine yeniden başlaman gerekiyor"

Hayır hayır hayır bir daha başlamak istemiyorum bunu atlatmışken bir daha o çukurun içine düşmek istemiyordum ben deli değildim o gerçek biliyorum... Bana gerçek olduğunu söyledi ve ben ona inanıyorum.

Bayan lara bana inanmıyordu deli olduğumu sanıyordu ama hayır, ben bir daha tedavi olamazdım.

"hayır dedim HAYIR! anlamıyor musun o gerçek, neden beni anlamak istemiyorsun? Beni öptü ve o gerçekti bana bir daha sakın o gerçek değil deme! Ben tedavi olmayacağım ben iyileştim ve gayet iyiyim! Tamam mı?!"

Gözlerim dolmuştu yine, beni her seferinde aglatiyordu ondan nefret ediyordum! NEFRET!

" jiyo... Dinle beni tatlım bu şekilde hayal görmeye devam edersen senin için hiç iyi olmaz her gün ölüme biraz daha yaklaşıyorsun kendine zarar veriyorsun o hayalinde gördüğün kişi o kadar masum biri değil güven bana tatlım,sana zarar vermeye çalışıyor o, nasıl hayal gördüğünü bilmiyorum ama bunu öğrenmem gerek seni iyileştireceğime söz veriyorum, ama lütfen tedaviyi kabul et lütfen jiyo... "

Ben istemiyordum bu kadını istemiyordum!!

" Seni istemiyorum bana deli muamelesi yapmayı bırak artık tedavi işini de unut ben tedavi falan olmayacağım"

Yanıma gelip elimi tuttu dalga mı geçiyordu bu aptal kadın? elimi çekmeye çalıştıkça daha sıkı tutuyordu elimi, ağzının ortasına çarpmak vardı şimdi.

"tamam jiyo seni ben tedavi etmeyeceğim yeni bir doktor gelicek tamam mı? Ben hiç bir şekilde karışmayacağım size sen yeter ki tedaviyi kabul et böyle ölmene izin veremem jiyo"

ne diyeceğimi bilmiyorum ben ne yeni doktor ne de tedavi olmak istiyordum sadece evime gitmek istiyordum gücüm kalmamıştı artık o gerçek miydi? Yoksa bayan lara'nın da dediği gibi beynimin bana oynadığı bir oyundan mı ibaretti?

Bu yaşadıklarım çok ağır değil mi? tüm hayatım tramvalarla geçiyor sıkıldım artık... Çok sıkıldım, ne zaman doğru düzgün bir insan olmaya çalışsam diğerleri gibi olmaya çalışsam yine kulağımda o sözler yankılanıyordu"ben gerçeğim jiyo"

Bana yalan mı söylüyordu kokusuna aşık olduğum adam? Ona güvenmem gerektiğini söylüyordu ama her şey tam tersine doğru ilerliyordu neden?

Kalp atışlarım hızlanması ile gözlerim doldu yine... evet o buradaydı tam arkamdaydı nefesini yine boynuma veriyordu hayır hayır burda olmazdı.

Ellerini omuzuma koymuştu ve ben yine etkileniyorum bayan lara neredeydi bunu görmesi gerekiyordu onun gerçek oldugunu anlaması gerekiyordu ahh nerdesin aptall?!

Yine o kusursuz ama bir o kadar adamı çıldırtacak derecede ki seni dolandı kulağıma

"jiyo... Tedavi olman gerekiyor meleğim kendine ve bana son bir şans daha ver"

Bölüm hiç içime sinmedi ama siz yeni bölüm  isteyince sizi bekletmek istemedim  ve hızlı hızlı yazdım saçma olmuş olabilir belki daha sonra düzeltirim yorumlarınız bana güç veriyor🌼