Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sam Smith-Fire On Fire
•••
SEVERUS SNAPE'E veda ettiğiniz o buğulu günün sonucu, çokta kötü değildi aslında. Elbette Severus, sonsuza kadar Lily ile birlikte olmayacaktı, fakat sonsuza kadar onun dostu olacaktı. Bu da onun sonsuz mutluluğa eriştirecekti, Severus mutlu yaşayacaktı. Lily Evans'ın düğününe giderken, içinde garip bir ukte olsa da, yüzünde bir tebessümle giriyordu kır bahçesine.
Lily'nin kendine gelip, James ile konuştuğu günlerden sonra iletişime geçmişti ikili. Lily, Severus'un düğüne gelmesini çok istemişti. Severus da seve seve geleceğinden bahsetmişti, olayı örtbas etmişlerdi.
Şu anlık, kimse şikayetçi değildi bundan. Masumane bir oyundu, çocuklar adına değildi sadece.
Severus, özenle giymişti smokinini. Lily için, beyaz bir gömlek bile giymişti içine, iyi gözükmek istemişti belki. Elinde tuttuğu küçük çiçek buketiyle, kürsünün yakınlarında konuşan ikiliye yakınlaştı Severus. İnanmazsınız, orada duran Sirius Black ve James Potter'dan başkası değildi. Ve Severus, yaşanan onca olayın ardında bile yanlarına gidebilecek kadar güçlü hissediyordu kendini.
"Merhaba Beyler." Dedi Severus, her zamanki derin ve kısık sesiyle. Sirius ve James gülümsemekten çok uzakta bir ifadeyle döndüler ona, Severus aldırış etmedi. James boğazını temizledi. "Merhaba, Sn-Severus." Dedi zorakice gülümseyerek, Lily ona büyük uyarılar yapmıştı kibar davranması konusunda. "Pati, yeni gelen misafirlere yerlerini gösterir misin?" Dedi James, onun ağzından bir şey kaçmaması adına. Sirius kısaca başını salladı ve Severus'la konuşmadan ayrıldı aralarından. "Bugün burada olman.. çok hoş." Dedi James, bariz bir samimiyetsizlik vardı arada.
"Evet, evet." Dedi Severus. "Aslına bakarsan Lily'i görmek istemiştim." Severus, James'in buna sinirleneceğini bilse de umursamamıştı onu. Kötü bir niyeti yoktu sonuçta. James, yakasını gevşetti sakince. "Tabii." Dedi dişlerinin arasından çıkan bir sesle. "Şu arkadaki odada." Dedi baş parmağıyla göstererek. Severus başıyla bir selam verdi ve ayrıldı oradan.
Elbette içinde büyük bir heyecan vardı Severus'un. Lily görmek, bir gelinlikle görmek iç gıdıklayıcıydı.
Kapıyı çaldı Severus, iki defa. Gel, cevabını aldığındaysa açtı kapıyı yavaşça. İlk başta başını gösterip, sonra vücudunu soktu. Lily, Severus'u önünde oturduğu makyaj aynasından görmüştü, hızla döndü ona. "Severus!" Dedi gelinliğinin eteklerinden tutup kalkarken. "Gelmişsin." Diye mırıldandı, mutlulukla. Severus güzelce gülümsedi ona, elindeki çiçeği uzattı. "Kabul edersin umarım." Dedi Severus, hala gülümserken. Lily aldı hemen çiçekleri, ilk önce koklayıp teşekkür etti Severus'a, sonra masaya bıraktı. Severus'a döndüğündeyse, ne yapacağını şaşırdı.
Öylece bakışmaya uzak, sarılmaya ise çok uzaklardı. Severus ellerini uzattı Lily'e, kadın tuttu soğuk elleri. Kendi elinin sıcaklığıyla karışmışlardı.
"Senin için çok mutluyum Lily." Dedi Severus, Lily başını yana eğdi hafifçe. "İyi ki geldin Severus." Dedi en güzel gülümsemesiyle, nazikçe. Gözlerini kıstı Severus. "İşlerin vardır, ben gideyim. Seni görmek istedim sadece." Dedi Severus. Lily başını salladı.
Kapıdan çıkmadan önce Severus, yarım olarak döndü Lily'e. "Burada olacağım, Lily." Dedi Severus, belirli bir cümle gibi gelse de bu kulağa, derin anlamlarla söylemişti bunu adam. Şimdi buradayım, hep de burada olacağım.
* * *
Severus, Lily'den ayrılıp etrafta aylak aylak gezdikten sonra, kendi için ayrılan yere geçmişti. Zira her yerde görevliler bağırıyordu, gelin ve damat çıkıyor! diye.
Yerine geçip, sevinçle ilerleyen Potter çiftini izledi Severus. Alkışlamayı unutmadı onları, yanında bir adam belirdi sonra. "Ah, kaçırdım zannettim." Diyordu adam, Severus gözlerini kısarak ve alaylı bir gülüşle döndü adama. "Dumbledore." Dedi ona dönüp elini uzatarak. Lise müdürlerinin burada olmasını beklemiyordu elbette. Yaşlı adam canlı bir gülüşle sıktı Severus'un elini. "Seni burada görmek, duygulandırıcı Severus." Dedi adam, Bilge sesiyle.
Severus ise dinlemiyordu yaşlı adamı, evlilik yeminlerinin ortasındaki çifte bakıyordu. Dalgınca, ama gülümseyerek bakıyordu Lily'e. Mutluluğunda huzur buluyordu. Dumbledore, çatık kaşlarla baktı ona, ardından şaşkınlıkla yumuşadı ifadesi. Mavi gözleri açıldı şokla. En çalışkan öğrencisinin lise zamanındaki masum duygularını biliyordu elbette, ancak şimdiye kadar sürmesini beklemiyordu. "Bunca zamandan sonra da mı?" Dedi Dumbledore, en ufak bir hareketten bile bir şeyler çıkarabilecek kadar zekiydi sonuçta. Severus'un dudakları kıvrıldı bununla. Lily'nin hiç görmediği o gülüşünü izliyordu Severus.
Severus'u belki bu birkaç günde, normalden fazla gülümserken gördünüz ama, bu en farklısıydı. Kırıklıklar vardı bu gülüşte, belirli bir yere ermişlik. Asla geçmeyecek bir güzellik vardı, o güzelliğin ise dikenleri vardı. Lily gelip, kalbine tomurcuklar bırakmıştı. O tomurcuklar ise yeşillenmeyi durdurmamıştı. Severus yalnızdı belki, ama mutsuz değildi. Renksiz değildi, ya da tatsız. Lily Evans'ın kalbine sürdüğü gökkuşağı renkleri, sonsuza kadar kalacaktı orada, solmadan. Ve Severus, Lily'nin her sevincinde sevinç bulacaktı. Üzmeyecekti onu asla, duygularıyla boğuşturmayacaktı. James ile ayrılmasına izin vermeyecekti, ama onu sevmekten hiç vazgeçmeyecekti. "Daima."
•••
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dırırırırırım
Umarım kötü bir bölüm değildir sizin için, biraz kısa ama denilecek çok fazla şey yoktu bence.
Ayrıca benim bitirdiğim ilk hikayem olduğundan, ne denir pek bilmiyorum.
Sanırım şunu anlatabilirim ama, bu hikayeyi nasıl yazmaya karar verdiğim. İki bölümün ardından kalkan bir Peter Pettigrew kitabı okumuştum, Peter'ı hiç sevmememe rağmen ona karşı farklı bir bakış açısı sağlamıştı bana, o hikaye.
Ben de dedim ki, sen de önyargılarını kıracağın biri için yazmalısın, ardından da bu oluştu.
Dediğim gibi, umarım beğenmişsinizdir. Hoşçakalın...
