Saat gece 2 ydi. Jennie bu saate kadar çalışmıştı.Ellerini cebine koyup ceketinin içine daha da sokuldu.Hafif bir yağmur yağıyordu otobüs beklemekten sıkılmıştı yavaş adımlarla evine doğru ilerledi. Evinin önündeki parktan geçerken duyduğu değişik seslerle kafasını parka çevirdi
Jennie:Kim var orada?
Ses gelmeyince parkın içine doğru girdi tekrar etrafına bakarken basketbol sahasının ortasında oturan çocuğu fark etti.
Hızlıca parkın çıkışına doğru koşarken duyduğu sesle irkildi
?:Bana yardım et
Jennie arkasına dönüp çocuğa baktı çocuk çok zor durumdaydı ona yardım etmeli miydi?
yanına gidip bir kaç adım uzağında durdu
Jennie bu gizemli çocuğun yüzüne dikkatlice bakarken elini uzattı gizemli çocuk elini tutmuştu onu son gücüyle kaldırdığında burunları birbirine deymişti
Onun kahve gözlerine bakarken
X:BURADA YAKALAYIN ONU
Gizemli çocuk Jennie den ayrılıp çıkışa doğru koşmaya başladı
Park boşalmıştı birkaç adamda o çocuğun peşinden gitmişti.
Çantasını yerden alıp Oturduğu binaya girip kapıyı açtı
Sıcak bir duş alıp mutfağa girdi o kahve gözleri unutamıyordu kimdi o çocuk ?
Düşüncelerini bir kenara atıp bir şeyler atıştırıp odasına girip gizemli çocuğu düşünerek gözlerini kapattı oysaki bilmiyordu o çocuk defalarca kez karşısına çıkacak ve kader onlara büyük bir oyun oynayacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
