CHAPTER 5

17 3 0
                                    

Sinalubong ko ang galit na titig ni dad I saw how angry he was Oo kinabahan ako pero hindi para sakin but para kay Axiel
I don't care what dad going to do with me but Axiel? Alam kung Iba na ang ini isip ni dad samin

"SAVANNAH!" sigaw niya saka pumasok napatayo kami ni Axiel hindi ako nagpakita ng ano mang emosyon pilit kung tinatago ang kaba ko saking dib dib

"Who's this bastard here!?" Galit na usal niya sinilip ko si Axiel at hindi ko naman siya makikitaan ng anomang kaba how can he so chill?

"My friend" malamyang sagot ko

"Friend!? How dare you magdala ng lalaki mo sa pamamahay ko! At hindi mo sinipot si Rush!?" Pagalit pading sabi niya

"Eh sa gusto kung pumunta dito bawal ba? And Axiel was just my friend" sagot ko kay dad alam kung hindi magandang sinasagot ang mga magulang ngunit sobra na si dad eh lagi nalang siyang galit sakin wala naman akong ginagawa hindi panga ako naka experience na naging mabait siya sakin kung hindi naman galit cold naman o hindi ako pinapansin psh

"Friend!? Haa! You have you're boyfriend! Bat ka sumasama sa ibang lalaki!" Pasigaw niya muli

"Sir im sorry pero ako po nagpumilit na sumama" pagtatanggol ni Axiel sa akin napatingin ako sakanya

"At ikaw!? Bat ka aaligid aligid sa anak ko! May boyfriend nayan kaya umalis kana leave my house I don't want to see you're face!" Naglakad naman si Axiel palabas pero hindi talaga makikitaan ng kaba sa mukha niya ng makalabas na si Axiel saka uli nagsalita si dad

"Go to Rush! Say sorry to him! Ang landi mo!" Sabi niya uli

"Pwedi ba dad stop commanding me like you're employee" sabi ko sa malamig na tuno

"Haa! Para sayo yang mga ginagawa ko at hindi para sakin! Ini isip ko ang kinabukasan mo!" Ani niya

"Kinabukasan ko? Oh para sa pera mo" sarcastikong sabi ko nakita kung mas nadagdagan ang galit sa mga mata nito

"How dare you savannah! San mo natutunan ang sasagot sagot sa akin ng ganyan ha!" Galit na sabi nito

"Sayo" tipid na sabi ko totoo naman kung noon hindi talaga ako makasagot sa kanya dahil natatakot ako ngayon kinakaya ko na kasi sobra na siya

At bigla nalang niya akong sinampal ng napakalas dahilan para mapalinga ako sa gilid biglang tumulo ang luha ko sa ginawa niyang yun hindi dahil mahapdi kung di dahil kinakaya niya na akong pagbuhatan ng kamay

"Walang hiya ka!"

Tumawa ako ng sarcastiko saka humarap sa kanya na lumuluha at pulang pulang pisngi

"Bakit dad? Totoo naman diba? Lagi kanalang galit sakin ano bang ginawa ko at magalit ka nang ganyan sakin" sabi ko yun na gumaralgal ang boses

"Nagagalit ako sayo dahil wala kanang ginawang tama! Basagulira! Bisyo! at kung ano ano pang kagaguhan pinag gagawa mo!" Sigaw niya sa pagmumukha ko "Basagulira" natawa ako ng mapait hindi mo alam dad ginagawa ko to pra sayo

"Hm? Walang tama kasi mas malinaw ang mata mo sa kamalian ko at bulag sa ginawa kung tama" ngumiti ako ng mapait hindi nag bago ang emosyon ng kanyang mukha bakas padin ang galit dun

"Stop that dramatic scene" sabi niya na salubong ang kilay puta dramatic hindi niya alam ang sakit sa dib dib mga pinagsasabi niya sakin

"Dramatic? You call me that because you don't know my pain dad" Maiyak iyak na sabi ko sakanya

"Tsk stop it go down stairs Rush is waiting" hindi ako pakapaniwalang ganun talaga ka manhid si dad umalis siya pagkasabi non na parang walang nangyari napaluhod nalang ako saka umiyak ng umiyak

It's Always youTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang