Is it meant to be?

27

Kirsten pov

"Ontslagen?" Niall komt naast me zitten en kijkt mij aan. "Ja ontslagen omdat ik zomaar weg ging, zonder me ziek te melden" echt dit kan er ook nog wel bij. Ik ben dus werkloos nu. "Hoe bedoel je?" Vraagt Niall "Louis had mij gebeld dat je in het ziekenhuis lag ik heb toen het eerste beste vliegtuig gepakt." Leg ik uit, ik kijk Niall niet aan maar ik kijk naar de tv die uit staat. Ik wil hem niet aan kijken ik kan het niet. Ik wil zo graag in zijn armen kruipen. "En dat begrijpen ze niet?" "Ze willen het niet geloven, ik ben eerder 2,5 week ziek geweest maar dat wilde ze ook niet geloven." Leg ik uit. Oke ik was toen niet ziek maar ik weet niet of het slim is om Niall nu al te vertellen dat we bijna een maand ruzie hebben gehad en waarom. Ik bijt op mijn lip en sta op. "Ik ga even douchen en op ruimen." "Kan ik iets voor je doen? Ik bedoel ik weet niet of ik je een knuffel kan geven" zegt Niall en ik zie dat hij naar zijn handen kijkt. "Je moet niks overhaasten Niall" met die woorden loop ik de woonkamer uit. Ergens zie ik de oude Niall, de zorgzame lieve kant. Maar het is anders ik weet dat hij nog maar een dag thuis is maar ik mis hem. Als ik boven ben loop ik de slaapkamer in. "Kirsten" hoor ik Niall zeggen als ik voor de kledingkast sta. "Ja" antwoord ik zonder mij om te draaien. Waarom maakt hij het zo moeilijk om niet gewoon in zijn armen te springen? Maar dan gebeurt er iets wat ik niet had verwacht. Niall pakt mijn arm vast en draait me om zodat ik hem aan kijk. Vervolgens slaat hij zijn armen om mijn heen en trekt hij mij in een knuffel. "Ik weet dat ik misschien niet meer de oude ben maar ik wil je echt weer opnieuw leren kennen en er voor je zijn, ik vind dit oprecht kloten voor je." Ik sla mijn armen om Nialls middel heen en snuif zachtjes zijn geur op. Is de oude Niall er dan toch nog? "Dank je Niall" zeg ik zacht met een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik verstevig mijn grip om Niall heen, ik wil hem nog niet los laten. "Geen dank" Niall laat me langzaam los en glimlacht klein naar mij. Ik laat hem met wat tegen zin ook los en veeg mijn tranen van mijn wangen. "Ik ga maar douchen zullen we dan nandos bestellen? Daarna zullen je ouders er wel zijn." Zeg ik "ja is goed" zegt Niall. Ik draai me om naar de kast en pak een schoon setje kleren. En loop de badkamer in zonder nog iets te zeggen.

Na dat ik lang heb gedoucht stap ik de douch uit droog ik mij af en kleed ik me aan. Ik loop weer naar beneden. Ik loop naar de woonkamer en blijf in de deuropening staan. Ik zie Niall tv kijken, naar een oude golf wedstrijd. Ik heb er niet aan gedacht dat Niall zichzelf ook kan zien op tv. Maar moet ik dan alles tegen houden? Hij zal er toch wel achter komen vroeg of laat toch? Ik loop de woonkamer verder in en ga naast hem zitten. "Is het een leuke wedstrijd?" Vraag ik, Niall merkt me nu op en glimlacht naar me. "Jawel gek genoeg vind ik het leuk." "Zo vreemd is het niet je houd van golf, je doet het zo vaak mogelijk." Leg ik uit, Niall knikt begrijpend en vraagt dan "heb je lekker gedoucht? Gaat het weer een beetje?" "Jawel, het gaat wel" zeg ik met een kleine glimlach. "Gelukkig" zegt Niall. Er valt een stilte tussen ons en ik blijf hem aan kijken recht in zijn ogen. Wat nou als ik hem zoen? Zal hij dat oke vinden? Of moet ik er toch mee wachten hoe moeilijk dat ook is? Ik besluit voor het laatste te gaan en went mijn blik af. "Ik ga Nandos bestellen" zeg ik en pak mijn mobiel. Niall knikt en richt zich weer op de tv. Zo raar wat er binnen 2 dagen kan veranderen. Toen ik hem voor het laatst zag hoefde ik niet na te denken hoe ik mij bij hem zou moeten gedragen, en nu moet ik overal over na denken. Ik zie dat ik allerlei berichten heb van vrienden en familie. Ik negeer het en ga naar de site van de Nandos. Nadat ik heb bestelt ga ik naar whatsapp en open de groepsapp waar ik met de jongens en hun vriendinnen in zit. Er zijn verschillende berichten in verstuurt.

Lexie: Kirsten hoe gaat het?

Eleanor: We hebben alles gehoord heb je zin in een meiden dag of avond?

Louis: Zorgen wij wel voor Niall :P

Lynn: Hij is geen kind meer Louis hij zal zich wel kunnen redden denk ik

Louis: Klopt maar we mochten zijn geheugen niet pushen wat als er iets gebeurt of hij doet iets zonder te weten wat de gevolgen zijn?

Lynn: Dan nog hij is 26 geen 6

Harry: Ik ben het ergens wel met Louis eens maar ook met Lynn we heoven ook weer niet overal op te letten toch?

Liam: klopt maar we moeten ook nog kijken wat management heeft gezegd. Hoe lang gaan we dat geheim houden voor Niall?

Louis: Voorlopig nog wel

Ik frons als ik het bericht van Liam leest. Wat heeft management gezegd? Dit vraag ik dan ook.

Kirsten: Wat heeft het management gezegd?

Eleanor: Kirsten! Je leeft!

Kirsten: Tuurlijk leef ik nog J en het gaat wel maar wat heeft management gezegd?

Liam: Dat we met zijn drieën de tour af moeten maken omdat we de fans niet kunnen laten wachten. Dan zouden we geld mis lopen.

Harry: En daar zijn wij op tegen we willen niet zonder Niall verder en hij is nog maar 2 dagen thuis

Kirsten: Wat! Dat kunnen ze niet maken

Louis: jawel dat kunnen ze wel

Liam: We proberen alles er aan te doen om het tegen te houden en om oplossingen te bedenken

Lexie: Misschien moeten we allemaal even onstressen laten we iets leuks gaan doen met zijn allen

Lynn: Met Niall?

Louis: Ja tuurlijk met Niall

Eleanor: mee eens

Harry: Bij mij en Lex thuis? Kunnen Niall en Kirsten naar huis zodra ze willen.

Kirsten: Is goed app maar een tijd.

Na mijn laatste bericht leg ik mijn mobiel weg. Dit kunnen ze niet maken. Waarom denken die mensen alleen maar aan geld? En de fans zullen het echt wel snappen hoor als ze vertellen wat er aan de hand is. "Is er iets?" Haalt Niall mij uit mijn gedachten. "Nee" zeg ik snel en kijk hem aan. "Je keek zo geschrokken" zegt hij. "Oh, niks bijzonders." Zeg ik snel, het voelt zo slecht om te liegen maar het is nu niet anders. Ik leg mijn telefoon weg als de deurbel gaat en loop naar de gang om de Nandos aan te nemen en te betalen. Ik loop er mee naar de woonkamer en zet het neer. "Wil je iets drinken?" Vraag ik "doe maar iets fris" krijg ik als antwoord. Ik loop de keuken in en pak twee glazen en de cola. Ook pak ik bestek en loop met alles de woonkamer weer in. Waar Niall en ik in stilte ons eten op eten.