Is it meant to be?

36

Niall pov

Na een paar uur gezwommen te hebben zitten Simone en ik aan onze avondmaaltijd bij Nandos. "Ik vond het erg leuk Niall" zegt Simone "Ik ook, en ik pak je nog een keer terug" lach ik. Simone en ik hebben het erg gezellig gehad. En hebben steeds wedstrijdjes gedaan, bijvoorbeeld wie er het snelst van de glijbaan kon, of het langs onderwater kon blijven. Misschien beetje kinderachtig maar zo zijn wij denk ik. "Is goed" lacht ze nu ook. "Zal ik je naar huis brengen?" Vraagt ze "ja is goed" antwoord ik en sta op. Simone staat ook op en pakt mijn hand vast. Precies zoals Kirsten deed. Alleen gaat er nu geen schok door mijn lichaam en krijg ik geen kriebels in mijn buik. Ik glimlach naar Simone en samen lopen we Nandos uit naar haar auto en stappen in.

Ik betrap mezelf er steeds op dat ik Simone steeds vergelijk met Kirsten. Waarom ik dat doe weet ik niet. Voel ik iets voor Simone? Wil ik iets voor haar voelen? Nee ik denk het niet. Als ik iets voor Simone voel zal het alleen mar vriendschap zijn, denk ik. Het gevoel wat ik heb als ik bij Kirsten ben is niet te beschrijven. De drang om haar te knuffelen en te zoenen. De kriebels die ik voel. Dat heb ik bij Simone niet. Ik zucht zachtjes ik wil hier met iemand over praten. Zal ik een van de jongens appen? Ja waarom niet ik weet op dit moment niemand anders. Het lijkt me apart om dit met Kirsten te bespreken toch? "Niall waar zit je met je gedachten?" Haalt Simone mij uit mijn gedachten. "Niks sorry beetje moe" ik kan dit natuurlijk ook niet met Simone bespreken dat is een ook een beetje apart toch? Simone knikt "snap ik het was een zware dag." Ze stopt al snel voor mijn huis en kijkt me aan. "Ja inderdaad maar bedankt ik vond het echt leuk" zeg ik. "We appen nog" zeg ik en stap uit de auto na dat ik nog gedag heb gezegd.

Ik zet mijn rugtas onder de kapstok en hang mijn jas op. Ik loop de woonkamer ik waar ik verschillende geluiden hoor. Als ik de woonkamer in kom kijken er 7 paar ogen mijn kant op. "Heey" groet ik Liam, Louis, Harry, Lexi, Lynn, Eleanor en Kirsten. "Heey nu al terug?" Vraagt Kirsten een beetje verbaasd. Ik laat mijn ogen naar de klok glijden die aangeeft dat het al half 8 is. "Ja" zeg ik en ga naast haar zitten nadat de rest mij ook heeft gegroet. "Leuk dat jullie er zijn" zeg ik oprecht blij. "Vind je het echt niet erg dat ik ze heb uitgenodigd? Misschien wil je wel rust" zegt Kirsten. "Nee tuurlijk niet" zeg ik. "Wat wilde jullie gaan doen?" Vraag ik "daar waren we nog niet helemaal over uit" zegt Liam. "Wat doen we normaal altijd?" Vraag ik "chillen, uitgaan, of netflixen" zegt Lexi en ik knik. "Oke, ik ga drinken pakken wie wilt nog meer iets?" Vraag ik en ik krijg verschillende antwoorden. "Ik loop wel mee" zegt Liam en staat al op en loop al naar de keuken waardoor ik hem al snel volg.

"Je bent erg vrolijk Niall" zegt Liam als hij de glazen uit de kast pakt. "Zo voel ik me ook" antwoord ik. "Komt dat door Simone?" "Misschien" antwoord ik droog en vul de glazen met cola. "Misschien?" Vraagt Liam "ja misschien, misschien komt het ook wel door Kirsten" zeg ik en voel mezelf weer warm worden als ik weer aan de herrienering aan Bali denk. "Oh vertel" "wat met ik vertellen" zeg ik en pak ook twee zakken chips. "Wat je voelt" "Ik voel me goed bij Kirsten en in de war bij Simone" vertel ik eerlijk. Misschien kan Liam mij goede raad geven? Liam kijkt me vragend aan een blik die zegt dat ik verder moet vertellen. Dus dat doe ik ook, ik vertel hem over wat ik voel voor Kirsten, in vergelijking tot Simone, over onze date, en over de flashback die ik had in het zwembad. "Het lijkt me duidelijk Niall hoe je over Kirsten praat, hoe je kijkt als je over haar praat" zegt Liam. "Wat dan?" Vraag ik. Voor mij voelt het nog zo onduidelijk, wat voel ik nu dan voor Simone? "Luister eens naar wat je zegt. En naar wat je voelt. Doe wat je gevoel zegt dan krijg je vanzelf het goede antwoord." Na dat Liam dat heeft gezegd pakt hij een paar glazen en loopt er mee de keuken uit. Ik kijk hem verward na. Wat bedoelt hij? Doen wat me gevoel gezegd? En luisteren naar wat ik zelf zeg? Ik pak de overige glazen drinken en de zakken chips en loop Liam achter na de woonkamer in en zet alles neer. "Dat duurde lang" zegt Louis en pakt een glas. Ik haal alleen maar mijn schouders op en ga zitten.

Kirsten pov

Ik kijk naar Niall die afwezig naar de film kijk die op staat. We zijn een uur verder en hebben besloten om een film op te zetten. Alleen ik kijk er niet echt naar en ik zie en merk dat Niall dat ook niet doet. Zou er iets gebeurt zijn tussen hem en Simone? Zou hij haar leuk vinden? Ik vind het bloed irritant dat hij zo vrolijk terug kwam van haar. Dat zegt toch iets? En nu is hij ineens zo afwezig, denkt hij soms aan haar? Is dit de karma die ik verdien omdat ik toen iets voor Nathan voelde? Ik bijt op mij lip waarom kan alles niet gewoon weer normaal zijn? Eergisteren tijdens de date leek alles zo perfect. Ik sta op pak mijn glas die inmiddels leeg is en loop de keuken in. Ruw veeg ik een traan weg die over mijn wang rolt. Niet gaan huilen Kirsten. Ik voel het glas met water en neem er wat slokken uit. Waarom moet hij nu ook Simone tegen komen?

"Heey gaat het wel?" Hoor ik een Ierse stem zeggen en ik kijk verbaasd om. "Jahoor" zeg ik tegen Niall en drink mijn tweede glas water leeg. Ik denk dat ik nu vijf minuten in de keuken sta. Ik wilde nog niet terug naar de anderen. "Stommen vraag van me want ik zie dat je liegt" zegt Niall en komt dichter naar me toe gelopen. "Ik lieg niet Niall het gaat wel" ik merk dat ik langzaam een beetje geïrriteerd word. Wat een beetje oneerlijk is want hij kan er ook niks aan doen dat die Simone tussen ons in staat. "Kirsten wil je alsjeblieft eerlijk tegen me zijn? Ik wil je helpen" zegt Niall en kijkt me doordringend aan. "Je kunt me niet helpen want er is niks Niall" zeg ik weer en wil langs hem heen lopen. Maar Niall pakt mijn pols vast en houd me tegen. "Niall laat me los" zeg ik. Ik voel dat er weer een brok ontstaat in mijn keel. Waarom ben ik nu zo emotioneel? "Nee ik wil niet dat je verdrietig bent als ik me zo goed voel." Zegt Niall "nou dan ga je toch weer naar die Simone toe om je weer beter te voelen" kaats ik terug en ik zie Niall verbaasd kijken. "Wat?" Ik ruk mijn arm los en kijk in zijn verwarde blik. "Denk je dat ik het niet door heb? Je bent steeds bij der komt blij terug, kom op Niall geef gewoon toe dat er iets tussen jullie speelt! Ik word er gek van dat ik nog zo stapel gek op je ben. Maar jij blijkbaar op een ander!" Ik kan me niet meer in houden en de tranen rollen over mijn wangen. "Wat? Denk je dat echt? Nee Kirsten-" "ga het niet ontkennen Niall, ik snap het echt hoor, je kunt je niks meer herinneren van ons, besteed meer tijd met haar dus herinner je je haar meer dan mij en begin je ook iets voor haar te voelen." Onderbreek ik hem en draai me om met mijn rug naar hem toe. "Ik herinnerde me vandaag onze eerste vakantie in Bali" zegt Niall voordat ik de keuken uit ben. Ik draai me weer om naar Niall toe en kijk hem verbaasd aan. "Wat?" "We waren een jaar samen, ik verraste je met een vakantie naar Bali het wat onze eerste vakantie en het was perfect." Ik zie dat Niall glimlacht met een twinkel in zijn ogen. "Ik herinnerde het me doordat ik in het zwembad was." Vertelt Niall "oh" zeg ik alleen en kijk weg. Ik voel dat ik moet glimlachen en mijn wangen rood worden. Wat wilt hij hier mee zeggen? "Kirsten ik voel niks voor Simone, hooguit vriendschap, hoe meer ik bij haar ben hoe meer ik aan onze relatie moet denken, hier meer er terug komt van ons." Niall loop op me af en tilt mijn kin op waardoor ik hem nu aan kijk. "Ik kwam zo blij terug omdat ik me gewoon goed voel." Zegt hij "je leek vanavond zo afwezig" zeg ik. "Ja omdat ik niet wist wat ik moest doen door wat Liam tegen me heeft gezegd. En dat is dat ik naar mezelf moet luisteren." Ik kijk hem verbaasd en vragend aan maar voordat ik iets kan vragen voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Even ben ik verbaasd. Zoent hij me nou echt? Ik droom dit toch niet? Nee dit gebeurt echt. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en na maanden geniet ik weer van zijn lippen op de mijne, en zoen ik hem terug.