Moon In a Starry night

CHAPTER TWO

Tinalikuran ko kaagad sila saka dumiretso papuntang cr nang mga babae. Nakita ko sa hallway si Lara na mabagal na naglalakad papuntang cr. nagtago ako sa gilid luminga linga muna sya saka pumasok nang cr. Mataray akong naglakad papuntang cr, tumitig pa ako sa pinto non bago pumasok. Pagpasok ko nakita kong nagulat si Lara sa pagpasok ko, mukhang hindi niya inaasahan.

"Oh gulat na gulat?" nakangisi kong tanong.

"H-hindi naman, hindi ko ini-expect na pupunta ka dito" kinakabahang sabi niya. Tumawa ako saka lumapit sa kanya. Napalunok sya.

"Oh c'mon dear, Cr ito, anyone can come here.." pinasadahan ko sya nang tingin mula ulo hanggang paa "Ah, Unless may iniiwasan ka?"

Nangunot agad ang noo niya. "What are you talking about?"

"What i am talking about? tingnan mo nga naman. Di ka lang palang pwedeng model, pwede ka ding artista"

"Can you please get straight to the point? to be honest, i dont understand you"

"To be honest i dont understand you!.." sigaw ko na ikinagulat niya. "Hindi kita maintindihan! sa sobrang inggit at selos mo sa akin pati damit pagdidiskitahan mo? ikinaganda mo ba iyan?"

"Huh! ano na naman bang bintang yan chantele?" inis niyang sabi.

"Umamin ka na! you're the one who ruin my dress na susuotin ko for photoshoot! you really hate me that much?"

"Chantele cant you hear yourself? are you that blind? it's been years yang issue natin na yan, pero ito ikaw babalikan na naman?" sabi niya, nainis na din.

"Well, nagawa mo na nga noon eh, ngayon pa ba? umamin ka na! are you that selfish and desperate?"

"Huh.." di makapaniwalang bulalas niya "Can't you see it? I've been avoiding you kasi ayokong kamuhian mo ako! and you're words really hurting me! selfish and desperate? ganon ako sa tingin mo?"

"Well too late, matagal na kitang kinamumuhian! Alam natin na madami kang pwedeng gawin para lang sirain ako!"

"Oh alam mo naman pala eh! edi sana sira ka na ngayon! pero hindi naman diba? baka naman yang attitude mo ang nagpapahamak sa iyo?" nakangisi niyang sabi.

"Wag mo idamay ang attitude ko dito dahil wala syang pake sayo! sabihin mo na ang totoo at umamin!"

"Maldita ka kasi, iyan ang totoo! saka anong aaminin ko ha? kung wala naman talaga?"

"Maldita may ass!" sigaw ko.

"Sinasabi ko sayo, yan ang karma mo sa lahat ng kamalditahan mo!" sigaw niya din.

"Pakisabi naman sa karma na galingan niya ha" sarkastiko kong sabi.

"Mataas ang narating mo, bagsak naman ang ugali mo" sabi niya di pa rin natitinag ang tingin sa akin.

"Kesa naman sa iyo, bagsak na nga, bagsak din ang ugali. wag ka magmalinis Lara! pare-pareho tayo dito!"

Akmang sasampalin niya ako nang bumakas ang pinto nang cr at niluwa non si daddy kasama ang manager nang hipokritang si Lara.

"You two, stop it!" sigaw ni dad. Napairap nanaman ako.

"Hija! are you okay?" nilapitan si lara nung manager niya.

"Yeah.." paos na sabi ni lara. Tiningnan ako nang manager ni lara, parang apoy ang mga mata niya.

"Oh bakit? tinitingin-tingin mo?" masungit kong tanong. Nagtiim-bagang yung manager.

"Fix your attitude Chantele at baka yan ang magpatalsik sa iyo" nagbabanta ang tinig niya.

"Tapos? so lara can replace me? no bitch, im only one just one, no one can replace me" sabi ko.