Хэд хоног өөрийгөө ч хүлээн зөвшөөр ч чадахгүй хэцүүхэн л байлаа өөрийгөө харах бүрт дургүй хүрч байж ядна усанд орохоороо арьсаа улайж зулгартал нь үрнэ тэнэг үйлдэл хийх бүрт бэкхён намайг болиулж аргадахыг хичээнэ яагаад байгаагаа ч ойлгогүй нь нэгэнт л дүүрсэн гээд номоо гүйцээж уншсан уншаад бүр л ацан шалаанд орсон гэхдээ миний өнгөрсөн амьдрал болоод өнгөрсөн зүйл эвлэрэх хэрэгтэй нэгэнт л өөрчилж чадахгүйгээс хойш гэж бодох ч дасах хугацаа хэрэгтэй бололтой
Одоо би үнэндээ бэкхёнаас ичиж байна өөр явах газар байдаг бол эндээс яваад өгмөөр хэрвээ энэ үнэн г мэдвэл бэкхён намайг үзэн ядах байхдаа ямар ч үйлдэл үзүүлсэн надад өөдөөс нь юм хэлэх хийх эрх байхгүй
Зовлонгийн түргэн нь дээр гэдэг байх аа юу л болвол болог эндээс цааш би нуухыг хүсэхгүй байна орой ирэхийг нь хүлээн сэтгэлээ бэлдэн сууна ажил ч тарж удалгүй бэкхён дуу шуу болсоор орж ирлээ
бэкхён: ваа манай жина овоо сэргэчихсэн байна уу даа сайн юм болж чамд санаа зовоод ажлаа ч хийж чадахгүй байсан юм өнөөдөр яагаад ч юм цаанаасаа л сайхан өдөр байсын чи ингэж нэг магнай тэнийлгэх гэж за би хувцас эдрээ солиод ирэе гээд бөөн баяр цааш орлоо ийм байгаа хүнд би яаж хэлэх юм бэ би чадахгүй нь ээ дараа хэлье ганцхан өнөөдөр л бүгдийг хойшлуулчихъяБэкхёнтой нэг орой ч гэсэн үнэхээр сайхан өнгөрсөн ойрд ингэж чин сэтгэлээсээ инээж хөөрөөгүй юм байна бэкхёнаа чи миний амьдралыг гэрэлтүүлэх гэж ирсэн тэнгэр илч юм уу би чам шиг сайн хүнийг хүртэх эрх байгаа болов уу ? намайг хэнч байсан миний талд зогссон хэвээр байж чадах болов уу?
иймээ тийм ээ зөндөө юм бодож байгаад нэг л мэдэхэд унтаад өгч ээ~Зүүдэнд~
Хөөх би хаана хүрээд ирэв ээ Мёнсү асрамжийн газар энэ юун газар вэ юугаа ч мэдэхгүй гайхад зогсож байтал нэг эмэгтэй жаахан хүүхэд тэвэрсээр хажуугаар зөрөн асрамжийн газрын гадаа нь нэг захианы хамт орхиод явчихлаа гайхаад очоод хартал энэ чинь би юу даа тэгэхээр би өнгөрсөн амьдралаа зүүдлээд байна гэсэн үг үү үнэхээр гэж үү? гайхсаар захиаг нь аваад харталТүүнийг минь сайн хүн болгож өсгөөрэй надад энэ хүүхдийг өсгөх ямар ч чадвар байхгүй гэхдээ ирээдүйд баян болоод заавал охиноо ирж авна заавал үр минь намайг үнэхээр уучлаарай
гэсэн байлаа бас энэ тэндээ нулимс дусаад хатсан бололтой зарим үгнүүд нь бүдэг бадаг харагдана би ингээд л хаягдаж ээ ойролцоогоор 30,40 минут өнгөрсний эцэст нэгэн настайвтар эгч гарж ирэн хүүхдийг аваад орлоо би ч юу дутхав араас даган явна гэхдээ энд намайг хэнч харахгүй бас хүнд хүрж болохгүй юм нэг бодлын амар байна тэр эгч ч намайг их л сайхнаар хүлээж авсан харин нөхөр гэх залуу нь надад ер таалагдсангүй нэг л тийм эвгүй хүйтэн төрхтэй ах
ах: бас л хүүхдээ хаячхаж уу ? бид бас наадахыг чинь өсгөж том болгох ёстой юу ?
эгч: энэ чинь асрамжийн газар бид ямар ч хүүхэд байсан ялгалгүй л хайрлаж өсгөнө чамд хэцүү байвал явж болно хаалга үргэлж нээлттэй
ах: ернө анхнаасаа л нээх хэрэггүй байсан юм хаашаа л харна хүүхэд би үнэхээр залхаж байна !
эгч: хүүхэдтэй болж чадахгүйгээс хойш ингээд ч болов хүүхдүүд дунд баймаар байна одоо намайг тайван орхиод өг
Харин энэ удаа нөхөр нь юу ч хэлж чадалгүй санаа алдсаар гарч одлооХарин би зүгээр л хууртагдаж буйгаа тэр үед мэдээгүй юм нүдээ хэд аниад нээхэд би 3,4 нас хүрчихсэн гүйж байх юм гэхдээ гар хөл нүүр гээд ихээхэн шарх сорив харагдана чамайг минь хэн ийм болгочхов оо араас нь ажиглан алхана өлсөөд байна гээд хэлэх юм хэнч түүнд идэх зүйл өгсөнгүй харин хоолны шавхруугаа амруу нь чихнэ энэ дүр зураглал л намайг хангалттай эмзэглүүлж зүрх өвтгөж байж суух газраа олохгүй хий дэмий орилно энэ чинь өи хэн ч биш шүү дээ
би: БОЛИОЧ МУУ БАЛИАР АМЬТАД ЯАЖ ИЙМ ЖААХАН АМЬТАНД ИНГЭЖ ХАНДАЖ ЧАДАЖ БАЙНА АА БОЛЬ БОЛИОЧ гээд хэдэнтээ хашгирч хүрэх гэж үзсэн ч амжилт эс олно гэхдээ хамгийн гайгүй нь л тэр байсан юм билээ санаандгүй юм унагах асгах завааруулах үед л нүүр нүдгүй цохиж чимхэж бүр түлнэ жаахан хүүхэд юу мэдэх билээ хий дэмий л тийчгэнэн уйлна үнэхээр хархаас зүрх шимширч байна би энэ зүүднээс сэрмээр байна намайг сэрээгээд өг гуйя амьсгал давчдан гарч агаар салхи аван хэсэг зогсоход цаг хугацааны үсрэлт хийн бага ангийн сурагч болчихсон явна гэхдээ нүүрэнд нь ямар ч гал цог аз жаргал баяр хөөр юу ч харагдсангүй зүгээр л хий гөлрөн алхална энэ хүүхэд мөн гэж үү ? Хүүхдийг ингэж өсгөдөг гэж үү ? тэсгэл алдан араас бүтэн өдөр дагалаа гэхдээ түүнд амар тайван байх газар олдохгүй бололтой ангийнхан нь асрамжийн газрынх гэдгийг нь мэддэг болсноосоо хойш шоолж хөөж дээрэлхдэг болж ангийн багш нь ихэнхдээ арга хэмжээ авч байгаад сүүлдээ бүр тоохоо ч байж хичээл нь таран ганцаараа асрамжийн газрын зүг алхална очоод л гэрийн ажил хийж хувцас угаана дөнгөж 7,8 настай хүүхдэд энэ ачаа хэтэрхий хүнд биш гэж үү ? сайн чадахаараа хичээнгүйлэн хийсэн ч хийгээгүйгээсээ ялгарах юмгүй л хараалгуулж зодуулна бурхан минь ийм аймшигтай амьдрал байдаг гэж үү ? би: та нар хүн гэж үү? үнэхээр хүн ийм байдаг юм уу? муусайн хүний арьс нөмөрсөн чөтгөрүүд гэсээр нулимс урсана үнэхээр ийм амьдралаар амьдарч байсан гэж үү? Энэ зовлонгийн хажууд миний зовлон үнэхээр юу ч биш юм байна
Та яагаад ганцхан надад л ийм хатуу хувь тавиланг заяасан юм бэ?
YOU ARE READING
One last chance
RomanceБурхан: амиа егүүтгээд л энэ амьдрал чинь дуусчихна гэж бодоо юу үр минь би бусадтай л адил чамайг хайрлаж урласан онцгой бүтээл минь би: дууссан ч дуусаагүй ч надад одоо хамаа байгаа гэж бодоо юу өөрөө хайрлаж бүтээсэн гэнэ ээ надад өгсөн амьдарла...