That one Promise

Prologue

"Cum Laude Kreszta Blainne Madrigal Montesco"

Agad akong naglakad papunta sa stage at kinuha ang medal at diploma ko...after of all the hardships nakamit ko din ang mga pangarap ko... Sa wakas isa na akong doctor.... I smiled bitterly....Yes I reached my goal I reach my dreams pero may kulang pa rin...

After the graduation ceremony... Iginala ko Ang aking paningin at nakita mga batchmates ko na yakap ang pamilya at binabati sila ng congrats happy graduation...at makikita Ang Saya sa kanila... Umalis ako sa lugar na yon dahil Ang sakit at ang bigat sa pakiramdam dumeretso ako sa cemetery Kung saan nakalibing ang pamilya ko.

"Ma, Pa, mga kuya". I wipe the tears in my eyes pero d parin ito tumitigil" tingnan nio o doctor na ako... Sabi ko saka pinakita ang diploma at medal ko sa harap ng puntod nila." At di lng Basta doctor cum Laude pa" proud na dagdag ko

"How I wish na nandito kayo sa tabi ko at nagcecelebrate...para tong lahat sa inyo" mapakla akong ngumiti...kinuha ang family picture namin at niyakap ko ito.

My family died in a bomb incident noon sa hospital na pinag tatrabahuan ng parents ko both of my parents are doctors even my eldest brother is also a doctor...may sakit noon ang isa ko pang kuya at sa hospital nayon sia naka conffine para mas madali siyang mabantayan ng parents ko.

I was second year college that time and studying my pre med course which is nursing... Kaya malayo ako sa kanila...and the last thing I knew I lost them all....my beloved family my EVERYTHING.

Nahiga ako sa damuhan at inalala Ang lahat ng masasayang pinagsamahan namin noon.... We were happy back then... I was contented dhil Alam kong nandyan ang pamilya ko na masasandalan ko sa ano mang oras.

Nothing stays permanently in this world everything change in just a blink. Yesterday you felt satisfaction and complete the next day you lost everything.

Umupo ako at niyakap ang mga binti ko at doon binuhos lahat Ng skit na nararamdaman ko." Why is life so unfair?? Why do I need to be alone?? Ma Pa mga kuya bat nio ko iniwan?? Bat nio iniwan prinsesa nio?? Sino na ang magtatanggol skin ngayon??" Humagulgul ako Ng iyak sa harap Ng puntod nila at isinigaw lahat Ng yon na para bang sasagot sila....at sa kamalas malasan pa ayy biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Basang basa na ako sa ulan pero wala along pake nanatili ako sa puntod ng pamilya ko... Miss na miss na miss na miss ko na kayo ng sobra sobra....happy graduation nlng sa akin... Sabi ko sa isip ko then I smiled bitterly.

Akala ko ay tumila na ang ulan... pero may naka itim na pumapayong sa akin at ang puti nia pa....parang nanindig ang balahibo ko ng magsalita sia...

"Take this umbrella... Masama ang nagpapa ulan baka magmasakit ka at dito din ang bagsak mo sa semeteryo"... Seryoso Ang tono Nia habang sinasabi yon...Ang lalim ng boses nia.. pinatong nia ang payong sa balikat ko at inabutan nia ako ng panyo... Ng mahawakan ko ang kamay nia... nabigla ako dhil sa lamig nito.... Multo ba sia??... Napaisip ako bigla

"I know na useless Ang handkerchief na yan but still it can wipe the tears from your beautiful eyes" Hindi ko Alam Kung ano Ang sasabihin....."Congratulations on your Graduation" Natigilan ako, sia palang ang bumati sa akin... Napatitig ako sa panyo na binigay nia Gucci, mayaman siguro...

Nag angat ako ng tingin para sana Makita sia pero wla akong nakita nilibot ko ang paningin ko pero Wala...nagilabot ako... Multo ba talaga Yun?? Ang puti Kasi eh nakaitim pa...d ko manlang nakita Ang mukha Nia....

Tumayo na ako at napailing..."Sana kanina nia pa ako binigyan ng payong ngayon pa na basang basa na ako... Hhaayyss"

Napatitig ako sa panyo na binigay ng Kung Sino mang maligno yun at napansin ko na my nka burda doon.

D.A.S.

🥀