That one Promise

Chapter 2

Kreszta's P.O.V.

Lestseng taong yun ah... Ok lng naman sana khit di niya na ako tinulungan sana man lang nag sorry kaso wala din eh....

Gwapo kana sa eh-...

Ano?? No no Hindi na siya gwapo ang sama nang ugali eh sarap turukan nang isang libong injection...

Aarrrgghhh!! Nakakainis talaga lectche siya

Kailangan kong mag relax ang pangit naman kung haharap ako sa mga pasyente ko na mainit ang ulo... Baka ika stress din nila at mamatay bigla...

Joke lang wag naman bad yun...hehe

Naisipan ko nalang na magkape.... afternoon break na naman eh....may coffee shop naman sa kabilang kalsada....tatawid ka lang ng highway at nasa coffee shop kana....

Nasa harap na ako nang shop at pumasok na.... Nag order lang ako ng espresso at umupo sa pwesto kung saan tanaw ko ang entrance at ang hospital sa glass wall....

Dalawang table lang din ang layo ko sa counter...

Habang sumisimsim nang kape kinuha ko ang selpon ko nang makitang nag text ang unggoy na makulit...

From:Andy

Hey.. where are you??... I was hoping na sabay sana tayong mag snack ngayon

Napabuntong hininga nalang ako.... Another message from him

From: Andy

Ok lang pala na di tayo sabay ngayon may kausap pa kasi ako.
Next time nalang siguro kumain ka ah??

Kahit hindi ako nag rereply sa kanya kanya palagi niya parin akong ini inform sa mga ginagawa niya...

Hindi ko naman siya tinatanong...at wala naman akong care...hehe

Nag ring ang phone ko akala ko si Andy pero si Jillian pala...  Jillian is my best friend only friend to be exact....

Magkasama na kami since elementary... Isa rin siyang Doctor kaya maging sa med. school ay magkasama kami....doon na namin nakilala si Andy

I don't consider Andy as my friend...kung bakit??... Wala lang ayoko ko lang bat ba... Sapat na si Jillian saken....

Jillian is now in France siya kase ang namamahala nang hospital nila doon...inaalok niya ako na doon nlang magtrabaho pero tumangi ako... Ayokong iwan Ang family ko dito...

"Oh napatawag ka??"

"Wow, halatang na miss ako nang best friend ko ah".... Puno nang sarkasmo Ang boses niya... "Haha anyway...tumawag ako para e inform ka na uuwi ako dyan"

"Kailan naman??"....ganito talaga kami mag-usap... Parang hindi close pero para na kming magkapatid nito

"December.... I'll take a vacation... Ikaw lang naman ang hindi dumadalaw dito"

"You know I have been working"

"Work work... whatever...kahit nga holidays at maski day off mo trabaho ka parin nang trabaho... Ni hindi ka nga nag te-take nang leave or vacation pra maka pag enjoy"

At eto na namn tayo sa sermon

"I'm fine Jill"

"I know you're fine... But give it a break"

Bumuntong hininga lang ako

"So, how are you and Andy??.... May improvement naba??"..... kinikilig na sabi niya.... Natawa ako...napakabilis talaga magbago ang mood nito