Işık hanım kalıcı olmayan bir hafızı kaybı geçiriyor iyi günler.
Sinan:Emre ,Emre bekle oğlum sen bekle diye mırıldandı
Aynur :ben doktoru ile konuşayım hafızasını geri getirmenin bir yolu vardır belki ,Emre sende benimle geliyorsun
Emre: ama anne
Aynur:yürü Emre yürü
Sinan yalnız kalmıştı hemen whatsapp' a girip grup kurdu grubun adını ışığım yaptı Kerem'i Eda'yı Osman'ı ekledi
Kerem:ne on tane grup açıyorsunuz
Sinan:durum vahim
Eda:ışığa bir şey olmasından korkuyorum
Osman:oğlum konuşsana lan
Sinan:Işık hafıza kaybı geçirdi
Kerem:naptın lan kıza ?
Sinan:ben bir şey yapmadım Emre mslı ışığı ittirince kafasını çarptı bayıldı
Hemen buraya gelin .
Kerem: tamam konum at
Sinan konum attı yaklaşık on dakika sonra ışık uyandı sinan ışığın yanına girdi
Sinan: Işık iyimisin?
Işık: iyiyim ama seni hatırlamıyorum
Sinan: hafıza kaybı geçiriyorsun ama merak etme herşey düzelicek
Işık sinana yaklaştı " saçların çok güzel dokuna bilirmiyim?"
"En sevdiğin özelliğim"
Işık ve sinan güldü
"Sen benim neyim oluyorsun"
"Kocan yani müstakbel kocan"
"Sevgili falan oluyoruz yani"
"Biz o seviyeyi çoktan geçtik,parmağına bak" Işık parmağına baktı
" uyumak istiyorum"
"Tamam" dedi
Kerem Eda Osman gelmişlerdi kapıda oturmuş sinan olanları anlatıyordu
Kerem: ben bu bebeyi döverim
Osman:bende yardım ederim
Eda: bende döverim dediğinde herkes Eda'ya döndü " ne kardeşim o benim tabi döverim"
Kerem: sen karışma güzelim ee şey Eda yani
Kerem aslında bilerek söylemişti
Eda:bu Emre ne olduğa sana saldırdı? Sinan: ben ışığa evlenme teklifi ettim
Eda: ne
Osman:ne ara lan
Kerem : hayırlı olsun bro gerçi nikahta keramet vardır derler belki Eda'lar keremlerine geri dönerler falan
Eda: onu rüyanda bile göremezsin sen
Kerem: rüyamda değil her anımda görmek istiyorum zaten
Eda ve Kerem birbirlerine uzun uzun baktılar saat çok geç olduğu için dışarıda kimse yoktu sinan ve Osman hastaneye girmişlerdi kerem ve Eda tartışmaya başlamışlardı
"Kerem kavga ediyorsun anlıyorum ama bende kendimi koruyabilirim sevgilim"
" ne dedin sen"
" hiç hiçbir şey"
" Eda sevgilim dedin"
" demedim"
"Dedin duydum"
Dedin demedim tartışması sırasında Kerem Eda'nın susmayacağını anladığında Eda'yı uzunca öptü
Alınlarını birbirlerine yasladılar sessizliği Eda bozdu "dedim"
"Dedin"
Eda: ışığa bakalım
Kerem ayağa kalktı elini uzattı yerde oturan Eda keremin elini tutup kalktı hastaneye girdiler yukarı çıktılar
"Anne sen git dinlen biz buradayız"
" yok oğlum durayım burda"
Emre:anne gel götüreyim seni
Uzun uğraşlar sonrasında ikna edebildiler hastanede Eda Kerem Osman sinan kaldı hemşire içeri girdi ışığın kontrollerini yaptı "sinan bey ışık hanım sizi görmek istiyor"
" arkadaşlarımda gelebilirmi"
"Tabi"
"Sağolun"
"Işık"
"Heh sinan Bunlar kim"
"Benidemi hatırlamıyorsun"
"Osman malmısın"
"Ne bileyim ya"
"Sen okulun bahis barı Osman değilmisin"
"Aha hatırlıyor lan"
"Ben beni hatırlıyor musun"
"Dünyalar güzeli Eda"
"Oha lan Benide hatırlıyor"
"Ben ben"
"Sen tanıdık geliyorsun bulucam herkesin korkulu rüyası ke-Kerem"
"Benide hatırlıyor lan"
"Banamıydı garazin kızım be"
"Aşkım öyle deme hatırladım senide"
"Sen herşeyi unutup bizi nasıl hatırladın"
Diye sordu Eda en "özel anlatımı paylaştığım insanları nasıl unuturum"
"Aşkım benim be"
"Lan o değilde bu Emre ne yakışıklı çocuk taş gibi"hayran hayran konuşurken sinirden dört köşe olmuş keremden habersiz bir şekilde
"Aha dövmek için bir sebep daha" dedi Kerem
