လွမ်းဆွတ်ခြင်းကင်းပါစေ [Unicode &Zawgyi]

အပိုင်း(၂၅)

[Unicode]

(ကြင်ယာလောင်းအပေါ်မသိမသာ ဂျေဝင်ခြင်းနှင့် မင်းသားလေး၏ပထမဆုံးအနမ်း)

မြတ်သူက ဒီဒီးရင်ဘက်အပေါ်သို့ မေးတင်ပြီး ဒီဒီး၏ နှုတ်ခမ်းများကို လက်ညှိုးနှင့်အသာတို့ထိကာ စကားပြောနေသည်။

'ဒီနေရာကနေ~~နမ်းနေတာ'

'မင်း မူးနေတာရောဟုတ်ရဲ့လား
စောစောကဟာတွေ သေချာမြင်လိုက်သေးတယ်ပေါ့'

မြတ်သူပုခုံးကိုကိုင်ကာ ဘေးသို့လှဲချပေးလိုက်ရာ မြတ်သူအပေါ်ကအုပ်မိုးကြည့်နေသော အနေအထားသို့ရောက်ရှိသွား၏။
ဒီဒီး၏ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နွေးနွေးနှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာ မြတ်သူနှုတ်ခမ်းစူထားပြီးပြော၏။

'ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်ချောနေရတာလဲ?
မကောင်းဘူး~ ချောတာမကောင်းဘူး'

ဒီဒီးရယ်လိုက်ပြီး ခပ်တိုးတိုးပြန်မေးလိုက်သည်။

'ဘာလို့မကောင်းတာလဲ?'

'ကောင်မလေးတွေဝိုင်းနေမှာပေါ့
မကောင်းဘူး~~'

အရက်အကူကြောင့် ရီဝေဝေမျက်ဝန်းများကို ဒီဒီးအကြာကြီးစိုက်ကြည့်နေမိပြန်သည်။
ရုတ်တရက်ပင် မြတ်သူက ဒီဒီးနှုတ်ခမ်းကို ထကာ နမ်းလိုက်သဖြင့် ဒီဒီးတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်သွားရသည်။ ထိစပ်မှုက တစ်စက္ကန့်မျှသာဖြစ်သော်လည်း ဒီဒီးကိုသက်ရောက်မှုက တစ်စက္ကန့်နှင့်ပြီးမသွားပေ။ ထို့နောက် ဗလုံးဗထွေးပြောနေသော စကားများကို ဒီဒီးမကြားနိုင်တော့ပဲ ပါးပြင်ပေါ်သို့ထပ်မံရောက်ရှိလာသော အနမ်းတစ်ခုကြောင့် ဒီဒီးနှလုံးတို့အခုန်မြန်လာကာ လေပြင်းပြင်းရှူသွင်းရင်း ကျောခိုင်းကာအိပ်စက်ရလေသည်။ မြတ်သူမှာဒီဒီးကို အနောက်ကဖက်ထားရင်း မေမေဟု တသသခေါ်ကာ အိပ်ပျော်သွားလေ၏။
ဒီဒီးမှာ ကြက်သီးမွေးညင်းများပင်ထကာ
ကိုယ့်နှလုံးခုန်သံပင်ကိုယ်ပြန်ကြားနေရ၏။

မနက်လည်းဒီဒီးအစောကြီးနိုးနေတာဖြစ်သည်။ နဖူးပေါ်လက်တင်ကာ မနေ့ညကပုံရိပ်များကိုပြန်မြင်ယောင်လာပြီး နားရွက်များပါတဖြေးဖြေး နီလာ၏။
ထို့နောက် မြတ်သူကိုကြည့်ကာ အတွေးဖြင့်ပြောနေလိုက်သည်။